Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Gebeurtenis

Woensdagavond zat ik niet thuis naar de televisie te kijken, ik was erg onderweg en werd via sms’jes op de hoogte gehouden. Het eerste was simpel: `Rook.’ Het is opvallend dat een nieuwe paus ons zo bezighield de afgelopen weken. Meer dan ooit. Het komt slechts ten dele uit religieuze belangstelling voort. Nee, het is De Gebeurtenis. Niet lang daarna: `Argentijn.’ Gek dat ik meteen denk: leuk voor Máxima. Slaat nergens op. Vervolgens flitst door me heen: linke soep. En dan denk ik aan de vader van Máxima. Heeft deze misschien paus ook? Verder vraag ik me af of Henk Wijngaard al een nieuw lied klaar heeft: `Er kwam rook uit de pijp, ja, het is een Argentijn.’ Nieuwe sms: `Hij lacht nooit.’ Dat komt vaker voor in die kringen, weet ik, maar het is wel lastig. Ik ben blij dat ik geen mensen ken die nooit lachen, want die kunnen het leven log maken. Ah, nieuw bericht: `Maar vanavond wel!’ Gelukkig. Je hoort de hele tijd kardinalen ernstig beweren dat het eigenlijk niet te doen is, paus zijn, maar ik kan me ook voorstellen dat je toch enige blijdschap voelt. En dan: `Hij heeft goedenavond gezegd!’ Als ik na middernacht thuiskom en wat herhalingen van de avondprogramma’s zie, merk ik dat dat `goedenavond’ heel wat heeft losgemaakt. Het geeft `een bepaalde sfeer’ weer. Het is een typering waarmee ik nooit iets kan: álles heeft een bepaalde sfeer. Het `goedenavond’ moet ook iets zeggen over de menselijkheid (?) van de nieuwe paus. Ik ben ervoor het als een vriendelijk woord te beschouwen. Daar begint alles mee. 

Columns

  • In grote gezelschappen kan ik steeds minder goed met mezelf uit de voeten. Soms moet het. Er was een Zomerborrel op de uitgeverij die mijn boeken uitgeeft. Op een Nieuwjaarsborrel of Verjaardagsborrel weet je wat de bedoeling is, op een Zomerborrel is dat onduidelijk. Je wenst e... lees meer

  • Rakkers en stakkers – voor het eerst kwam ik deze grappig klinkende tegenstelling tegen. In een interview met Hugo de Jonge, de minister van volksgezondheid. Vicepremier. Kandidaat om de nieuwe leider van het CDA te worden. Over dat laatste zegt hij dat hij er alleen maar over n... lees meer

  • Post van het Centraal Justitieel Incassobureau is altijd verrassend. Niet dat ik roep `Hoera, een bekeuring’, maar ben telkens wel benieuwd: waar, wanneer, waarom? Natuurlijk ook: hoeveel? Kijk ik het eerste naar: 149,-- Daaronder in kleine letters: Dit bedrag is inclusief 9,00... lees meer

  • Hebben we het er weleens over hoe het is weer thuis te zijn? De meeste scholen zijn begonnen, maandag is De Wereld Draait Door er weer en tijdens de barbecues laten we op onze mobieltjes tientallen vakantiefoto’s zien. Natuurlijk wenkt de  grote vinger van de herfstvakantie al l... lees meer

  • Mannen die vrouwen worden of andersom, ik geloof dat ik er dagelijks over lees of de gang van zaken in een radioprogramma besproken hoor. Ik ben zeer geïnteresseerd in hoe dat in je geest werkt. Je bent iemand, maar je wilt iemand anders zijn. Nou ja, iemand anders, nee, je wilt... lees meer

  • Voor het eerst ging ik naar een evenement waarover in het radiojournaal iets geruststellends werd gezegd, namelijk dat er voor voldoende beschutting en waterdrinkpunten was gezorgd. Van het woord `waterdrinkpunten’ ben ik ineens niet zo zeker, maar zoiets. Meestal heb ik met dat... lees meer

  • In de mail zit een bericht van 8 woorden: verbogt hoe veilig is uw huis tegen inbrekers. Zonder hoofdletter, zonder komma achter mijn naam, zonder vraagteken na de zin. Dat soort berichten doe ik altijd meteen weg, maar nu ineens niet, misschien omdat ik dacht aan de Booswigtenk... lees meer

  • De wijn die je dronk in het zuiden op een terras aan de Atlantische Oceaan was niet mis, sterker nog: “De beste wijn die ik óóit gedronken heb. Tegen die prijs! Ik heb meteen een paar dozen in de achterbak gezet.” 
    En dan ben je weer hier en valt die wijn tegen, en niet zo’... lees meer

  • Blijf ik een fascinerend woord vinden: vrijetijdskleding. In mijn jeugd was dat voor mannen vooral een vrolijk geruit overhemd. Voor vrouwen weet ik het niet meer, maar die hadden, geloof ik, geen vrije tijd, ook niet in hun vrije tijd. 

  • Aangenaam nuttig was het eergisteren langs het praatprogramma van Eva Jinek te scheren en te blijven hangen bij de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter. Ook qua temperament lijkt hij op een broer van Nick Cave. 

  • Er gaan dagen voorbij dat ik geen seconde besef dat ik Zelfstandige Zonder Personeel ben, ZZP-er. Weet niet of andere Zelfstandigen Zonder Personeel dat ook hebben.

  • Ben je ongezellig als je niet wist dat er een nostalgiezender was? ONS is de naam. Ik kan die vraag niet bentwoorden, maar weet het nu wel, omdat ik las dat Ron Brandsteder terugkeert op de buis. Daar dus. 

  • Soms, nee vaker dan soms, dénk ik dat ik iets begrijp terwijl ik ook een beetje zeker dat ik het niet goed begrijp. Ik heb het nu even over reclamespotjes. In Engeland mogen er een paar niet (begrijp ik) omdat de vrouw daarin als te stoeipoezerig wordt afgeschilderd. Zoiets. Of... lees meer

  • De ooievaar is terug. Stom dat ik niet wist dat die weg was, ook niet helemaal weg natuurlijk. In een stil landschap word ik er soms op gewezen: “Kijk, een ooievaarsnest!” Hoog, best ver weg in de hemel, beetje voornaam. Ik kijk altijd aandachtig. 
    Er zijn er weer meer dan... lees meer

  • “Beetje ontspanning op het gezicht graag!” Dat zei de coach op de fitnessclub gisteren. Ik had mezelf in een apparaat geklemd en moest iets strekken, maar was vergeten wat. Terwijl ik daarover koortsachtig nadacht, stond ineens de coach naast me en die zei dat. Toen ik even late... lees meer

Pagina's