Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Hondje

Een vriendin nodigt me uit voor haar verjaardag. Ze zegt dat ik geen cadeau hoef mee te nemen, want ze heeft alles al. Streng voegt ze eraan toe: `En zeker niet van die hebbedingen!’ Ik spreek steeds vaker mensen, ook crisisgevoelige, die zeggen dat ze `alles al hebben’. Misschien kom je dan inderdaad al gauw in de hebbedingenhoek terecht, maar ik niet, want ik heb er niets mee, zou ook niet eens weten wat nu gangbare hebbedingen zijn. Ook het woord staat me tegen. Ik krijg ook nooit hebbedingen. Ja, lang geleden soms. Ik herinner me er drie: een grote, rode wasknijper waarop in gouden letters `post’ stond. Je kon er dus brieven in klemmen en het hebbeding dan boven je bureau hangen. Je kon dat ook niet doen. Voorts een bak van stevig glas, niet al te groot, maar ook niet al te klein. Die kon je als asbak gebruiken, maar dan moest je ontremd gaan roken, want voor een asbak was de bak net iets te fors. Je kon er ook dingen en dingetjes in bewaren, zoals punaises en elastiekjes, maar ja, echt enthousiast werd je daar niet van. Een kaars was ook populair hebbeding, en dan niet een gewone kaars, maar een kaars in de vorm van bijvoorbeeld een hondje of een naakte vrouw. Ik ben in december jarig en kreeg eens een kaars die bestond uit de cijfers van het nieuwe jaar. Een levensgevaarlijke voorziening, van inferieur materiaal, want die kaars brandde niet alleen waar een kaars moest branden, maar in zijn geheel. Het jaartal ging bij wijze van spreken fel in vlammen op. Het hebbeding schreeuwde om een emmer water.

Columns

  • Pas zaterdagochtend wist ik dat het die dag ging stormen. De dagen ervoor waarschijnlijk niet goed opgelet. Toen ik de radio aanzette, hoorde ik het. En ook dat Nederland er niet goed op was voorbereid. Gelukkig, dacht ik, ben niet de enige. Zomerstorm! Prachtig woord.  Door mij... lees meer

  • Je staat er niet altijd bij stil dat sommige dingen bedacht zijn. Met bedacht bedoel ik dat erover nagedacht is. Ik las gisteren een artikel over de vorige maand overleden modeontwerper Dick Holthaus. Hij is de uitvinder van het broekpak, begrijp ik nu. Voor het televisieprogram... lees meer

  • Als kind dacht ik al na over buitenaards leven. En als ik dat in bed deed, kon ik niet in slaap komen, zo spannend vond ik het. Ik ben helaas al een tijdje geen kind meer, maar het houdt me nog steeds bezig. Naar films waarin deze kwestie een rol speelt, kijk ik zelden, want het... lees meer

  • In mijn kindertijd zagen we de intocht van de Vierdaagse een paar keer bij vrienden van mijn ouders. Die hadden een huis aan de Sint Annastraat, met een groot balkon aan de voorkant. Betere plek was volgens mij niet denkbaar. Ik voelde me dan ook bevoorrecht en hoopte dat bijvoo... lees meer

  • Vandaag is het Zwarte Zaterdag. Twee hoofdletters, dus dan is het menens. We hebben het weer over Frankrijk. De ANWB adviseert zo laat mogelijk te vertrekken en liever niet over de snelwegen te rijden. De meeste vakantiegangers doen dat toch, want vakantie is vakantie en dan val... lees meer

  • Vandaag is het Zwarte Zaterdag. Twee hoofdletters, dus dan is het menens. We hebben het weer over Frankrijk. De ANWB adviseert zo laat mogelijk te vertrekken en liever niet over de snelwegen te rijden. De meeste vakantiegangers doen dat toch, want vakantie is vakantie en dan val... lees meer

  • Fascinerend dat er aan de Vierdaagse wandelaars meededen die zich per taxi van controlepost naar controlepost lieten vervoeren. Of op de fiets sprongen. Dit jaar kan dat niet meer, want er zijn nu ook mobiele controleurs van wie niemand weet waar ze hun werk zullen doen. Ze lett... lees meer

  • In een Nederlandse zomer gebeurt er weinig waarover publiekelijk te praten valt. Daarom zijn alle praatprogramma’s met vakantie. Dat heeft voor- en nadelen. Heel raar, maar soms mis je ze toch. Nu bijvoorbeeld. Graag had ik bij Matthijs of Eva of Humberto of Sven of Max de recht... lees meer

  • Het is niet veel, 6 euro voor een uitleg waaraan je iets hebt. Toch wordt er gemord over dit apotheektarief. Je kunt je afvragen wat een uitleg is en wat niet. Gisteren haalde ik een medicijn op en toen zei de apothekersassistente: `U heeft dit al eerder gehad.’ Ik knikte. Ze vr... lees meer

  • Op de radio hoorde ik een gesprek met een deskundige die bevestigde dat er rond 2030 een nieuwe Kleine IJstijd begint. De zon komt in een periode van koelte. Vandaar. De winters worden strenger dan we tot nu toe kennen, en de zomers gaan tegenvallen. Om een beeld te schetsen wee... lees meer

  • Gisteren, twee dagen later, keek ik nogmaals naar de Wimbledonfinale tussen Djokovic en Federer. Soms vind ik het verhelderend een wedstrijd te zien waarvan ik de uitslag ken. Ik let dan anders om momenten van concentratie en ook erg op wanneer welke speler winnaar begint te wor... lees meer

  • De vrouw aan de telefoon vraagt of ik even tijd heb. Ze heeft daarvoor ook al veel gezegd, maar dat heb ik niet verstaan. Dat komt doordat ik me afvroeg wat ik fout deed toen ik me inschreef in het Bel-me-niet-register. Ik word gelukkig niet vaak gebeld door opdringerige persone... lees meer

  • Het bezit van een caravan is een manier van leven. Vrijheid en huiselijkheid gaan hand in hand. Zoiets las ik dit weekend in een artikel waarin mensen aan het woord komen die verstand hebben van wat typisch Nederlands is. Zelf heb ik nooit een caravan gehad. Wel ging ik vaak op... lees meer

  • Een vakantieprobleem waarbij ik niet stilstond is snurken, snurken op de camping. Daarover las ik een artikel. Misschien snap ik het niet goed, maar blijkbaar heeft de partner van de snurker op de camping meer last van het lawaai dan thuis. Het kan best zo zijn dat de vrije natu... lees meer

  • Het zijn meestal spiegels op andere plekken dan in je eigen huis. Je loopt er langs of staat er ineens per ongeluk voor en denkt `Nou ja’ – of zoiets. Die gedachte betreft je lichaam. Ik had het gisteren in de toiletruimte van een restaurant waar ik me zojuist met een nogal inte... lees meer

Pagina's