Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Hondje

De R is in de maand gesprongen. In mijn kindertijd was dat de R van leveRtRaan. Nu zijn het de pepeRnoten die hier en daar al in de schappen van de supermarkt te zien zijn. Ook barstte het cultuRele seizoen overal in het land los. En ook ik mocht ergens mijn zegje komen doen. Met een paar collega’s hadden we een thema opgekregen en dat was: De tragiek van het leven. Had dat pas in de gaten toen ik ter plekke was. Geeft verder niets, want bijna alles gaat over die tragiek. Of over hoe we ons daartegen verzetten. Ik heb het niet over de grote tragiek, want die stemt vaak sprakeloos. Nee, de kleine tragiek, dáár kan ik iets mee. Daar beginnen de verhalen. Daar beginnen ook deze stukjes. Zaterdagochtend bijvoorbeeld. Het was mooi, vriendelijk weer, maar ineens werd de hemel donker en begon het te regenen. Ik was op weg naar de tragiek van de supermarkt en had spijt van de regenjas die ik thuis had gelaten. Van de andere kant: aan het buitje was goed te merken dat het maar even zou duren. Op het moment dat de eerste druppels op straat spatten, gaat in een huis dat ik passeer, de deur open. Naar buiten komen een mevrouw met een lama-achtig gelaat en een klein, zenuwachtig hondje. Dat hondje heeft een lichtblauw regenjasje aan. Het is goed te zien dat het daar nogal aan moet wennen. Misschien heeft het zelfs geen zin in dat kledingstuk, maar dat weet ik niet zeker. Duidelijk is wel dat de vrouw op de regen heeft zitten wachten. Dat dénk ik dus. Waarschijnlijk vanwege dat jasje. En het laat me niet meer los.

Columns

  • “De regen viel tegen.” Dat zeiden mijn montere buurvrouw en ik tegen elkaar toen we gisteren onze huisdeuren geopend hadden om te kijken wat er met de wereld was gebeurd. 

  • Het is inmiddels woensdag en ik dacht dat het wel uit mijn gedachten zou verdwijnen, maar dat doet het niet. Het zit er nog steeds, het fragment dat ik zondagavond in Zomergasten zag, gekozen door Louis van Gaal. Het waren een paar minuten uit een televisiespelletje uit 1960,... lees meer

  • Je denkt dat er onderhand alles gezegd is over het warme weer, maar dat is niet zo. Wat ik bijvoorbeeld niet wist, is dat het goed is voor onze innerlijke rust. Reden: je doet minder, dus minder stress. Het is onderzocht op het Erasmus MC in Rotterdam, dus is het waar. Je doet v... lees meer

  • Wanneer er een nieuw gezicht prominent op televisie te zien is, wordt het altijd onmiddellijk vergeleken: niet zo snel als Matthijs, niet zo geforceerd als M. en wat minder pit dan Eva. Ik las het allemaal zonder dat ik haar gezien had, Nadia Moussaid, die Eva Jinek vervangt. Vo... lees meer

  • Een woord waarvan ik niet houd, is `eigenlijk’. Vaak wordt het gebruikt in een gang van zaken die halfbakken is: “Eigenlijk wil ik het niet, maar ja, ik doe het toch.” Misschien is het ergst: “Eigenlijk heb ik geen zin, maar…”
    Waarom begin ik erover? Nou, eigenlijk wil ik... lees meer

  • Beschouw ik het als een mislukking dat ik niet goed ben in rekenen? Is trouwens zwak uitgedrukt, niet goed. Ik moet zeggen dat ik niets heb met getallen. Ik probeer ze uit de weg te gaan, wat niet handig is als je mee wilt draaien met de wereld. Wanneer ik iets heb gekocht, be... lees meer

  • Iets hoeft voor mij niet per se super te zijn. Minder dan super mag ook. In de meeste gevallen ga ik voor goud, maar super is dan weer zo’n overtreffende trap. Als iemand roept “Je moet komen, hoor, want het wordt een superfeest” zeg ik liever meteen dat ik helaas verhinderd b... lees meer

  • Klagen moeten we zoveel mogelijk vermijden en al helemaal wanneer het gaat om iets wat duurder wordt, want het wordt er nooit minder duur van. Postzegels worden volgend jaar waarschijnlijk veel duurder. Hoezo waarschijnlijk? Weet ik niet. Consumenten wordt aangeraden een voorr... lees meer

  • Waarom beginnen huisartsen zo vroeg? Natuurlijk weet ik dat heus wel, maar toch vraag ik het me af als ik er om iets over half acht heen fiets. Het inloopspreekuur begint om acht uur. Ik ga er zo vroeg heen omdat ik de eerste wil zijn. Over die kleine kwestie denk ik ook na op d... lees meer

  • Nog even terug naar zaterdag. Naar de vroege ochtend. Ik zit de krant te lezen en als altijd is het net alsof de krant op een vroege zaterdagmorgen iets kalmer is dan op andere dagen, je in ieder geval iets minder aanvliegt. De radio staat zacht aan. Het begin van weer een warme... lees meer

  • Voor en achter het huis staan planten, in potten, ter vervanging van een tuin waarvoor hier geen ruimte is. Die planten moeten water krijgen, want ze hoeven natuurlijk niet dood. Misschien heeft op dit moment harde regen het land doorweekt, maar terwijl ik dit schrijf adem ik ee... lees meer

  • Als je iets bestelt of je ergens voor opgeeft via internet, moet je soms aan het eind aangeven of je een robot bent of juist niet. Die vraag ben ik nu al heel vaak tegengekomen en telkens overvalt die me. Het kan voorkomen dat ik niet in de juiste stemming ben voor dat soort kwe... lees meer

  • Halverwege deze eeuw krijgen we het klimaat van Bordeaux. Het KNMI voorspelt dat. Waarom precies Bordeaux, weet ik ook niet. Heeft ook voordelen, roep ik meteen. Hoeven we immers niet naar Bordeaux, wat met dit weer best een eind is.

  • In het spelen van verbazing ben ik nooit goed geweest. Het ziet er niet natúúrlijk uit, het is te zien wat ik aan het doen ben. Mijn gezicht zoekt krampachtig een verbaasde uitdrukking, met zelfs een vleugje verontwaardiging erin. Terwijl verbazing je gewoon moet overkomen, je w... lees meer

  • Als je mensen ziet juichen om een prestatie die je bewondert, juich je zelf ook mee, uitbundig of ingetogen. Als je mensen ziet juichen om iets wat je afwijst, vind je dat gejuich verschrikkelijk, maar daarover gaat het vandaag niet. Het is het bevrijdende juichen, dat stralende... lees meer

Pagina's