Voor de eerste race van Dafne Schippers was ik net iets te laat. Op de Franse hotelkamer werd ik op tijd wakker, maar de afstandsbediening haperde raar en toen ik dat kleine probleem had opgelost, was Dafne ook alweer klaar, want zoiets gaat snel. De Franse verslaggever deed n... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kwetsbaar
Mensen onderbreken is haast nooit goed. Denk aan de mop! Vertellen is een kunst, een mop vertellen helemaal. Mijn relatie met de mop is broos. Kan er helaas alleen naar luisteren als die goed wordt verteld. Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen. Als ik mijn omgeving ruim zie misschien twee of drie. Erg is als iemand die een mop vertelt, gecorrigeerd wordt door een ander, zeker als het echtpaar betreft. Man begint: `In de dierentuin loopt de oppasser… ’ Zijn vrouw onderbreekt: `Hondje, dat was geen oppasser, maar de directeur van de dierentuin.’ Zegt die man: `Maar die oppasser ziet toch dat twee leeuwen…’ De vrouw schudt haar hoofd: `Nee, de directeur! Die ziet dat! En dan roept hij er dus een oppasser bij.’ Man begint opnieuw: `In de dierentuin loopt de directeur…’ Zijn vrouw legt haar hand op zijn onderarm: `Je moet wel zeggen dat het bijna sluitingstijd is, anders is het raar.’ Ik denk hieraan als ik op het station van Amsterdam ben. Ik hoor een vrouw aan een man vragen hoe ze in Eindhoven moet komen. Man zegt dat ze via Nijmegen moet reizen. Lijkt me onzin. Ik ga me ermee bemoeien en raad de trein naar Maastricht aan. De man roept dat je dan nooit in Eindhoven komt. Ik snap het, hij kent de NS beter dan de beloofde dienstregeling, maar toch, Nijmegen is een omweg, ik weet het zéker. En dan dien ik mezelf theoretisch een vuistslag toe: alsjeblieft kop houden! Alles wat we doen, alles wat we proberen te doen, alles wat we willen bewerkstelligen is zo kwetsbaar. Ook wat hapert, vraagt om respect.
Columns
-
-
Het blijft wennen. Wanneer je een jaar of twintig geleden naar Frankrijk ging, als toerist, keerde je gecorrigeerd terug. Als je het er allemaal redelijk vanaf had gebracht, voelde je opluchting die de vakantie beslist iets extra’s gaf. De meeste Fransen hadden het niet zo op va... lees meer
-
Er is een ochtendprogramma op de radio waarin het altijd gaat om een brandende kwestie. Het heet Standpunt.nl, maar je schrijft Stand.nl. Daar is over nagedacht. Er is een hoofdgast die, inderdaad, een standpunt heeft over de brandende kwestie. En luisteraars mogen opbellen. Het... lees meer
-
Hoe om te gaan met vakantieverhalen? We kennen het allemaal: iemand een paar weken niet gezien en ineens is die er weer, veel te bruin en veel te fris. Je moet iets zeggen, en daar begint het al, althans voor mij, maar nu zeg ik erbij dat ik in deze kwestie niet de makkelijkste... lees meer
-
Om privacyredenen zeg ik niet waar het was, maar vorige week zondag zat ik op een klein terras een kopje koffie te drinken, toen ik een paar huizen verder een jonge vrouw uit een huis zag komen. Spijkerbroek, rood truitje, blond haar. Ze stapte op een fiets. Zonder dat ze er iet... lees meer
-
De Zomergasten-aflevering van zondagavond zag ik nog niet, maar uiteraard las en hoorde ik erover. Het programma krijgt nog steeds meters aandacht, vooraf en achteraf, terwijl het een slappe fractie is van hoe het ooit begon.
-
Had al een tijdje niet aan hem gedacht. Uiteraard heb je het niet in de gaten als je niet aan iemand denkt. Afgelopen weekend las ik twee stukken over hem, misschien waren het er wel drie, maar het hadden er net zo goed tien kunnen zijn of geen. Doet er niet toe. In deze gang va... lees meer
-
Van de muggenplaag die door ons land zoemt, heb ik nog geen last. Afkloppen. Ik woon in de buurt van water en dan ben je op den duur de pineut. Nu moet dat water stilstaand zijn, begrijp ik, en dat is het mijne niet, maar ik kan niet zeggen dat het fanatiek beweegt. Ik kan me oo... lees meer
-
De gesprekken lopen nog. Uitgelekte plannen zijn nog geen plannen waarover iets gezegd mag worden. Daarom kan er ook nog niets bevestigd worden. Het is dus ook nog te vroeg op uitspraken te doen. Misschien komt er op 22 augustus meer duidelijkheid. Misschien! Wat is er op 22 aug... lees meer
-
Nu de Amerikaanse zangeres Marni Nixon overleden is, zondag, 86 jaar oud, ben ik benieuwd naar de platen die ze onder haar eigen naam maakte. Ouderwets woord, platen, maar soms kun je er niet onderuit, niet met tegenzin trouwens. Fantastisch zangeres, maar ik had nog nooit van h... lees meer
-
Wie gaat onze vlag dragen straks? Ik denk haast nooit `onze vlag’, maar bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen wel. Misschien omdat het allemaal zo allesomvattend is. De wereld gedraagt zich alsof iedereen het niet beter met elkaar kan vinden. Blijdschap, energie, tro... lees meer
-
Een beroep waarvan ik telkens een beetje schrik als ik het uitgesproken hoor worden, is `opiniemaker’. Misschien is het geen beroep, maar een functie, maar misschien doet dat er niet toe. De presentator van een radioprogramma kondigt de gasten aan, een correspondent uit Amerika,... lees meer
-
Nog niet zo lang geleden vond ik het niet erg me tussen veel mensen te bevinden. Ik heb het dan niet over de hele wereld, nee, over een massa die zich verzameld heeft om een gebeurtenis mee te maken. Ik vond het aangenaam, soms zelfs troostrijk want had het gevoel ergens bij te... lees meer
-
Natuurlijk neem ik het serieus, maar ik heb geen idee hoe het landelijk dreigingsbeeld eruitziet. Het bestaat, het vertoont kenmerken, het heeft bepaalde eigenschappen en uitingsvormen, maar wij kunnen er nauwelijks iets mee. Als gewone stervelingen, zal ik maar zeggen, want dat... lees meer
-
Graag sla ik hier in de straat vertrekkende vakantiegangers gade: het inpakken van de auto, het getergd heen en weer lopen tussen de aan alle kanten geopende auto en het huis, de puberende kinderen die slaperig en willoos toezien, en op het laatst natuurlijk die ene koffer die o... lees meer