Paar jaar geleden schreef ik een verhaal over een nieuwe wekker die het niet deed, vooral over mijn gesprek met de mevrouw van de klantenservice over deze kwestie. Dat gesprek liep niet op rolletjes. Toen ik haar vroeg of we een wekker die niet wekt, nog wel een wekker mogen noe... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Leeftijd
Mooi hoor, de ophef die er altijd ontstaat als The Rolling Stones naar Nederland komen. Nu ook weer, Journaal, De Wereld Draait door, alle kranten. Is al vijftig jaar zo en de laatste twintig jaar gaat het dan ook altijd over hun leeftijd en het geld dat ze verdienen. En ook wordt al twintig jaar gezegd dat het nu toch echt wel de laatste keer is dat ze hier zijn. Zelf dacht ik dat ook toen ik er begin juli 1998 heen ging, samen met collega Thomas Rosenboom. De ochtend erop moesten we in een radioprogramma komen, omdat het `zo leuk’ was dat twee schrijvers met dezelfde voornaam naar The Rolling Stones gingen. Natuurlijk hadden we ook niet kunnen gaan, maar we deden het voor de Stones. De belangrijkste vraag in dat radioprogramma was of we de Stones geen `ouwe lullen’ vonden. Ik wilde opstaan, maar Thomas hield me tegen en gaf een fantastisch antwoord. Was de vierde keer dat ik de band zag, de eerste keer was in Den Haag in 1976, vervolgens in Rotterdam in 1982, op de warmste dag van het jaar, en daarna in 1995 in Nijmegen. Toen in Amsterdam in 1998 wist ik dus zeker dat ik dit nooit meer zou meemaken. De kansen die ik daarna kreeg, benutte ik niet meer omdat ik het niet nog een keer zeker wilde weten. Naar Pinkpop ga ik ook niet, ook al horen de jongens (ja, de jongens) al ruim vijftig jaar intens bij mijn leven. Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en het is halverwege de jaren zestig en ren ik naar huis om de school van me af te schudden met Come On en It’s All Over Now. Opwinding en troost tegelijkertijd.
Columns
-
-
De vroege zaterdagmorgen was bleek en nattig. Dat laatste niet op volle kracht, want af en toe popelde er zwak een brak zonnetje, maar toen ik de weekendboodschappen deed (liefst zo rap mogelijk) gutste de regen over me heen.
-
Op deze plaats heb ik er nooit een geheim van gemaakt dat er beroepen zijn die me fascineren zonder dat ik weet wat ze inhouden. Juist daarom, denk ik. Ik zie ze bijvoorbeeld op bestelbusje staan en graag loop ik er dan tijdje over te mijmeren.
Al jaren bomvrij op nummer éé... lees meer -
Wonderlijk dat `actieve herinnering’ in de Dikke Van Dale komt. Die hoeft niet per se nog dikker te worden. Als ik Van Dale was, zou ik onzin buiten de boot laten vallen.
Ooit is me uitgelegd wanneer een woord of term of uitdrukking in aanmerking komt in dat woordenboek te... lees meer -
Als Kamerleden zich onwenselijk gedragen, is er een integriteitscommissie die zich dan over de kwestie buigt. Of kán buigen, moet ik zeggen, want het is de vraag of de commissie dat wil.
-
Beschamend bericht: zangeres Melanie uit Arnhems hotel gezet. Wil het eigenlijk niet weten, maar goed, je leest het. Lang geleden dat ik een liedje van Melanie heb beluisterd, sympathiek repertoire.
Aanleiding was ruzie over een steak. Die aten zij en haar zoon in dat Arnhe... lees meer -
Niet dagelijks, maar vaak zeg ik tegen mezelf: “Kom op, verdiep je nou eens wat meer in de natuur!” Ik zeg dit chagrijnig, want het irriteert me echt dat ik van alles zie, en gráág zie, zonder precies te weten wat ik zie. Ik bedoel: hoe zit het met wat daar gebeurt?
-
Zo nu en dan geef ik les in gevangenissen. Aan gedetineerden. Of les, nou, ja zoiets. Het zijn in het begin schrijftips, maar waar het vooral over gaat is wat er gebeurt wanneer je woorden bedenkt voor wat je graag wilt vertellen. De moed dat te doen. En over wat je allemaal kun... lees meer
-
Aanschuiven. Zo heet het als je gast bent in een praatprogramma op televisie. Alsof je toevallig in de buurt was, per ongeluk naar binnen keek en zag dat er paar mensen aan tafel van gedachten zaten te wisselen en dat de gespreksleider dan wenkte: kom er rustig bij als zin hebt.... lees meer
-
Nog een paar keer luisterde ik gisteren het betoog van Thierry Baudet terug en telkens vond ik het jammer dat het kabinet verontwaardigd de zaal verliet. Ben nog steeds benieuwd in wat voor conclusie hij zou zijn beland. Neem tenminste aan dat hij een conclusie had voorbereid. W... lees meer
-
Hoewel ik vind dat we moeten uitkijken met woorden als `beleving’, vind ik
`Bioscoopervaring’ best kunnen. Met `bioscoopbeleving’ zou ik moeite hebben, wat komt doordat ik het gevoel heb dat veel te veel een beleving moet zijn, omdat het anders niks is. Vaak lees ik dat men... lees meer -
... lees meer
-
Er zijn graag pratende mensen aan wie meteen te merkt dat ze het gesprek langzaam naar een onderwerp voeren waarmee je niet uit de voeten kan. Taxichauffeurs zijn er sterk in, ook vaklieden die in huis iets komen herstellen.
Paar dagen geleden een schilder. Hij zou een comp... lees meer -
Zaterdagochtend stond ik vrij vroeg langs de lijn, onder een huilende hemel, vanwege een wedstrijd van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren), een team van negenjarige voetballers, sommigen al tien. De doelman is familie. Aan hem vroeg ik uiteraard tegen wie ze moesten. Dat wist hij ni... lees meer
-
Dertig uur in de rij staan om afscheid te nemen van de gestorven koningin. Het zegt veel over haar, maar ook over het Britse volk. Zul je hier niet snel zien. Wij kunnen het niet en dat is niet omdat we daar te nuchter voor zijn. Dat wordt altijd gezegd, dat we een nuchter volkj... lees meer