Sorry hoor, dacht ik toen het weer ging over de Rolexproblematiek van te snel schatrijk geworden voetballers en amusementspersonen: zullen we het over iets anders hebben, er zijn wel belangrijkere kwesties gaande, bijvoorbeeld de nieuwe armoede in het gave Nederland? Natuurlijk... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Leeftijd
Mooi hoor, de ophef die er altijd ontstaat als The Rolling Stones naar Nederland komen. Nu ook weer, Journaal, De Wereld Draait door, alle kranten. Is al vijftig jaar zo en de laatste twintig jaar gaat het dan ook altijd over hun leeftijd en het geld dat ze verdienen. En ook wordt al twintig jaar gezegd dat het nu toch echt wel de laatste keer is dat ze hier zijn. Zelf dacht ik dat ook toen ik er begin juli 1998 heen ging, samen met collega Thomas Rosenboom. De ochtend erop moesten we in een radioprogramma komen, omdat het `zo leuk’ was dat twee schrijvers met dezelfde voornaam naar The Rolling Stones gingen. Natuurlijk hadden we ook niet kunnen gaan, maar we deden het voor de Stones. De belangrijkste vraag in dat radioprogramma was of we de Stones geen `ouwe lullen’ vonden. Ik wilde opstaan, maar Thomas hield me tegen en gaf een fantastisch antwoord. Was de vierde keer dat ik de band zag, de eerste keer was in Den Haag in 1976, vervolgens in Rotterdam in 1982, op de warmste dag van het jaar, en daarna in 1995 in Nijmegen. Toen in Amsterdam in 1998 wist ik dus zeker dat ik dit nooit meer zou meemaken. De kansen die ik daarna kreeg, benutte ik niet meer omdat ik het niet nog een keer zeker wilde weten. Naar Pinkpop ga ik ook niet, ook al horen de jongens (ja, de jongens) al ruim vijftig jaar intens bij mijn leven. Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en het is halverwege de jaren zestig en ren ik naar huis om de school van me af te schudden met Come On en It’s All Over Now. Opwinding en troost tegelijkertijd.
Columns
-
-
Toen ik gisteren in deze krant het woord sproeischaamte las, dacht ik: we moeten ons ook weer niet te snel schamen. Qua schaamte weet ik van wanten, dus ik mag dat zeggen. Ik las trouwens eerst: groeischaamte. Had ik in mijn jeugd last van. Als kind was ik al vroeg een lange jon... lees meer
-
Slappe manier van communiceren als je via tweets iets wil uitvechten. Misschien zeg ik dat omdat ik geen deel uitmaak van het twitterlegioen, maar ik denk dat het ook mijn mening was als ik ook graag digitaal zat te kwetteren. Als je het leven er leuker en lichter door kunt make... lees meer
-
Mysteries kunnen me fascineren, maar ik ben ook een groot liefhebber van helderheid. Dat besefte ik weer toen ik een gesprek las met de directeur van de stichting Nederlandse Haarden- en Kachelbranche, de NHK. Ik dacht: wat goed dat die stichting zo heet. Een poëtische en/of gez... lees meer
-
Graag zoek ik tussen al het deprimerende nieuws naar berichten die uitstekend zijn voor mijn humeur. En ik stuitte op nieuws uit Frankrijk waar een burgemeester van een klein dorp in het westen, Essarts en Bocage, de inwoners de opdracht gaf een week lang te lachen. Gebeurde dri... lees meer
-
Wanneer je vindt dat je `de zaken’ even op een rijtje moet zetten, ben je doorgaans niet in een opperbeste stemming. Er zijn te veel zaken, dat is het. Het kost je moeite het allemaal te overzien. Vandaar een rijtje. Van belang is het dat rijtje zo kort mogelijk te houden De dro... lees meer
-
Prima woord: dienstfiets. Heldere klank, heldere betekenis. Voornaam ding. Ik zie er een naast de ingang van de supermarkt. Hoe weet je dat een fiets een dienstfiets is? Zou het niet kunnen zeggen, maar ik weet het. Er hangt iets kordaats om het rijwiel heen, dát is het, denk ik... lees meer
-
De laatste tijd gebeurt het vaak dat de straat hier of de straat aan de overkant of de straat die die straten verbindt, wordt opengebroken, even maar. Er komt een gat, niet al te groot, en als dat gat er is, arriveert er een busje met mannen in oranje hesjes. Een van hen heeft d... lees meer
-
Een vrouw loopt op straat met welluidende stem een lied te zingen. Ze ziet er vrolijk uit en heeft witte zomerkleren aan. Haar blonde haar schiet alle kanten op. Opvallende verschijning. Voorbijgangers kijken verbaasd op, stoten elkaar aan. Mooi aan haar vind ik dat het haar nie... lees meer
-
In de boekwinkel wijst een bevriend verkoper naar een boek over het oude Egypte. Het gaat over voorwerpen die in het graf van farao Toetanchamon zijn aangetroffen, onder meer twee trompetten. Het geluid ervan is ooit te horen geweest in een radio-uitzending van de BBC, lang gele... lees meer
-
Kan niet problematisch zijn dat ik iedereen het beste gun. Komt uit mijn opvoeding voort en ik heb die instelling in de loop der jaren verfijnd. Voordeel ervan is dat ik nooit jaloers ben.
-
Op weg naar Alkmaar zag ik op een brug in de verte vlaggen staan, zeker een stuk of twintig, blauw boven. Warme namiddag, het blauw van de hemel was lichter dan dat van de vlaggen, maar ik vond het toch een compositie. Heb ik al gauw met kleuren.
-
In de zomer van 2020 verscheen er van sportjournalist Kees Jansma een biografie over Wesley Sneijder, titel: Sneijder. In een interview zei Jansma dat het een karwei was dat hem vaak versomberde, vooral omdat er met Wesley geen afspraken te maken waren. Hij was er min of meer va... lees meer
-
Dat het één woord is, wist ik niet: langstzittend. Ik kwam het tegen in Trouw, in een artikel over onze premier. Die is dus langstzittend. Je zou dan zeggen dat langzittend ook bestaat, en langerzittend, maar dat is niet zo. Alleen: langstzittend. Ik zag het nooit elders, terwij... lees meer
-
Een organisatie die me uit het hart gegrepen is! Gisteren las ik erover in deze krant: het Ministerie van In Onbruik Geraakte Zaken. Het moet een museum worden, maar is het nu nog niet. Het is een depot vol dingen die ooit nieuw en nuttig waren, maar verdwenen zijn onder het zan... lees meer