De laatste keer dat ik Leonard Cohen zag optreden, was op een zomeravond nog niet zo heel lang geleden. Oud en breekbaar was hij, maar ook vrolijk vitaal. En hij zong aandachtig, ieder woord tilde hij op, elke noot was onvergetelijk. De zon ging langzaam onder, de avond maakte n... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Onderzoeker
Hier en daar vertoont mijn auto slijtage die niet meer te verhelpen is. Dat hoort bij zijn leeftijd. Is bij mensen is ook zo. Het afsluiten ervan is bijvoorbeeld ingewikkeld. Kan alleen van binnenuit, wat lastig is als je je buiten het voertuig bevindt. Gelukkig heeft één achterdeur helemaal geen slot meer. Dus als ik ben uitgestapt, open ik die en sluit de andere deuren af. Omdat het toch gedoe is, schiet het er weleens bij in. Of vergeet ik het. Soms tref ik de auto de volgende ochtend grondig onderzocht aan. En in bijna alle gevallen heeft de onderzoeker er een rommeltje van gemaakt. Gisterochtend lag er iemand in te slapen, op de achterbank, een jonge man met een deftig pak aan. Gelukkig had ik het tijdig in de gaten, anders was ik met hem naar de andere kant van het land gereden. Ik tikte hem op de schouder en kon niet zo snel een verstandige vraag bedenken. Hij zei dat hij er pas in lag. Wat ik met deze informatie moest, wist ik niet. `Feestje gehad?’ vroeg ik, want zo rook hij. Hij bleek een verse student te zijn. In de ontgroeningfase. En hij was moe, had inderdaad iets te veel gedronken. Ik knikte en zei dat ik het begreep, want dat deed ik. Hij stapte uit en gaf me een hand. Ik kreeg meteen een plan dat me opgetogen stemde. Binnenkort houdt mijn auto er voorgoed mee op. Duurt echt niet lang meer. Misschien kan ik hem dan laten functioneren als slaapplaats. Ja, het eerste autohotel ter wereld! Ik houd niet van woordspelingen, maar nu dringt er zich een op waaraan niet te ontkomen valt: autotel.
Columns
-
-
Toen Donald Trump gisterochtend (onze tijd) klaar was met zijn overwinningstoespraak, klonk door de zaal het lied You Can’t Always Get What You Want van de Rolling Stones. Trump liet het vaker horen tijdens zijn campagne. De Stones zijn er niet blij mee, maar blijkbaar vindt Tru... lees meer
-
“Mag ik nog een espresso van u?” vraag ik aan de vrouw die me ook de vorige heeft gebracht. Ik zit in een café waar ik nog nooit was, en lees de ochtendkrant.
De vrouw zegt: “Van mij wel.” -
Dat Clint Eastwood vandaag op Trump gaat stemmen! Clint Eastwood! Held uit mijn jeugd, misschien de eerste die ik had. Nou ja, Ivanhoe was ook niets niks, en dan zeg ik dus: Roger Moore. Maar Ivanhoe was toch veel verder weg dan Clint Eastwood in de cowboyserie Rawhide. Iedereen... lees meer
-
Waarschijnlijk heb ik het verdrongen, maar nog niet zo lang geleden stond in de krant dat ouderen vaak vielen. Was een probleem. Erg dat ik kwijt ben wat de kern van dat probleem is, maar het gaat om iets wat we serieus moeten nemen, zeker als je oudere bent. Maar ja, wanneer be... lees meer
-
Het is een boekhandel waar ik niet vaak kom, maar wel graag. Ik loop er een minuut of tien rond, niet op zoek naar iets speciaals, nee, het is wat sommige mensen rondneuzen noemen.
-
Ben benieuwd hoe lang het woord `plascontract’ houdbaar blijkt. Ik voorspel een dikke week. In het jaaroverzicht zal het waarschijnlijk een paar seconden terugkeren. Een goed voorbeeld van een waaiwoord. Het verpleeghuis waar het uit kwam waaien, is inmiddels bedreigd, er staat... lees meer
-
Vandaag verschijnt er een nieuw verhaal over Olivier B. Bommel en Tom Poes. Dat is nogal wat. Het verhaal is niet geschreven door Marten Toonder, want die is al jaren dood, De tekeningen zijn gemaakt door Henrieke Goorhuis en de tekst is van Henk Hardeman, die we kennen als schr... lees meer
-
De verkoopster van het Straatjournaal was er gisteren niet, wat vreemd is. Ze staat altijd bij de uitgang van Albert Heijn. Ze verkoopt niet alleen haar kranten, maar doet ook aan lichte dienstverlening. Als bijvoorbeeld je boodschappentas doormidden scheurt, schiet ze te hulp.... lees meer
-
Als ik bij de kassa van de supermarkt staat, voel ik een hand op mijn schouder. Die is van een vrouw die zegt: “Door u weet ik hoe dit heet.” Terwijl ze deze fijne woorden uitspreekt, houdt ze een bescheiden balkje omhoog. We kennen het: het is bedoeld om op de kassaband onze bo... lees meer
-
Heb er lang over gedaan, maar dit jaar was het voor het eerst geen punt: wintertijd, dus de klok áchteruit. Ik onthield het vooral door het ezelsbruggetje `voorjaar-vooruit’. Maar het maakt niet uit hoe je iets onthoudt als je het maar onthoudt. Vind het alleen vreemd dat ik e... lees meer
-
Sommige mannen dragen een hoed die niet zomaar een hoed is. Ooit had ik zelf ook zo’n hoed en toen ik per ongeluk een keer in de spiegel keek, merkte ik dat ik meteen haast automatisch mijn hoofd schudde. Nu staat de hoed op het hoofd van een man die de helft is van een wat oude... lees meer
-
De laatste jaren raak ik steeds meer geïnteresseerd in het amusement uit de tijd waarin ik opgroeide. Niet om nostalgische redenen, maar om de sfeer van die dagen te begrijpen, dus ook van mijn ouders zoals ze toen waren. Dat amusement ging nogal aan me voorbij, ik had mijn ha... lees meer
-
Toen ik de Hema binnenliep, besefte ik hard dat ik daar al erg lang niet meer was geweest, wat er meteen op wees dat ik al erg lang niet meer praktisch bezig was geweest, zeg maar met duidelijke karweitjes in huis. Daarvoor ben ik immers hier: voor dingen en dingetjes die bij... lees meer
-
Bij het begin van een herfstdag weet je nog niet hoe die er later uit gaat zien. Er zit nog een grijze verpakking om heen. Die verpakking maakt een onrustig geluid als ik voor het gebouw sta waarin de tandartsengroep gevestigd is die ik met een verantwoorde regelmaat bezoek, n... lees meer