De Nijmeegse hoogleraar Bas Bloem en zijn team zeggen dat Poetin loopt zoals hij loopt, om zijn hand bij zijn pistool te houden. Dus in een holster op of in de buurt van de rechterheup. Als hij loopt is zijn linkerarm wel in beweging, maar de rechter- hangt stram naast zijn lich... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Onrust
Onderzoek wijst uit dat de secretaresse liever niet meer secretaresse genoemd wordt, maar assistant. In het Engels dus. Van wie komt het idee zo’n onderzoek te laten verrichten? Rimpelde er onrust in de wereld van de secretaresses? Als Zelfstandige Zonder Personeel heb ik dus helaas geen personeel, maar soms hunker ik naar een secretaresse, al was het alleen maar om te kunnen zeggen: `Wilt u dat alstublieft even met mijn secretaresse regelen?’ Mijn secretaresse. Ik weet ook wel dat geen enkel mens bezit is van een ander, maar toch hecht ik als een gek aan die woorden: mijn secretaresse. Ik lees dat secretaresses secretaresse een verouderd woord vinden dat de lading van hun werk niet dekt. Misschien is dat waar, ja, het is zéker waar, want álles wat secretaresses zeggen, is waar, maar een beetje secretaresse vindt toch dat de wat versleten aanduiding van haar beroep een soort geuzennaam is. Van de secretaresses die ik ken, weet ik dat ze volstrekt onmisbaar zijn, en dan druk ik me terughoudend uit. Ik denk bijvoorbeeld aan deze krant. Die zakt hartstikke in elkaar als de secretaresses die er werken, het voor gezien houden. Wát nou assistant? Moet niet denken aan het zinnetje `Mijn assistant zal dadelijk in de agenda kijken’. Wat een aanstellerij! Spreek het Engelse woord maar in het Nederlands uit. Weet je helemaal niet wat je hoort! Ineens denk ik aan de stewardessen!! Die zullen toch ook niet? Ook zo’n geruststellend woord; stewardess! Misschien begint er inderdaad een andere tijd. Vol gure wind en zo.
Columns
-
-
Kan best zijn dat eind van deze week niemand nog aan Anouchka van Miltenburg denkt. Nog even en dan worden er weer jaaroverzichten uitgezonden. Daarin zal ze voorkomen en misschien wordt dan weer gezegd dat ze in de parlementaire geschiedenis de tweede Kamervoorzitter is die voo... lees meer
-
Regelmatig wenst iemand me `Alvast fijne feestdagen’ toe. Dit gebeurt zelden monter. Nee, er wordt een beetje bedenkelijk bij gekeken: we noemen het wel feestdagen, maar zijn het ook feestdagen? En als het inderdaad feestdagen zijn, bedoelen we dan `fijne’ feestdagen? Die gunnen... lees meer
-
Het is een vrolijk bestelbusje, niet alleen door de kleur, tomaatrood, maar ook door wat er allemaal op afgebeeld staat: glazen waarin champagne bruist, dansende clowntjes, bloemen, ballonnen. Ik zag dat allemaal toen het busje me zojuist passeerde. Het is inmiddels gestopt en e... lees meer
-
Dolgraag zou ik held zijn. Denk ik niet dagelijks, maar wel toen ik las dat Prof. mr. Pieter van Vollenhoven woensdag Prof. mr. Pieter van Vollenhoven Penningen heeft uitgereikt aan negen helden. Ik wist niet dat die penning bestond en als ik zeg dat ik dolgraag held zou willen... lees meer
-
De eerste vraag die in de Nationale Wetenschapsquiz wordt gesteld, is al gepubliceerd, met medeweten van de makers – het is dus geen lék. De quiz wordt op kerstavond uitgezonden, ik hoop dat ik kan kijken, maar tijdens die dagen weet je niet meer wat kan en wat niet: net als ied... lees meer
-
Soms dwaal ik op internet door oud televisieamusement, de programma’s van de generatie van mijn ouders. Dat doe ik niet om de tijd te doden – tijd laat zich bovendien niet doden – maar om die tijd te begrijpen, want dan begrijp je ook weer iets meer van de tijd die daarna kwam.... lees meer
-
`Hoorde u me zingen?’ vraagt het meisje als ik de deur heb geopend. Zingen? Ik heb niemand horen zingen en tegelijkertijd voel ik lichte paniek, want als er voor de deur gezongen wordt, moet ik met snoepgoed komen en dat heb ik niet in huis. Ik herinner me trouwens niet dat er d... lees meer
-
Radio 1 op zondagochtend is altijd zeer aan me besteed. Van natuur tot geschiedenis. Gisteren sta ik een kopje George Clooney-koffie te maken (nog steeds in de hoop dat er iets van George Clooney in me vaart) terwijl ik een gesprek hoor met een Vlaamse klimaatdeskundige. Aanleid... lees meer
-
Hoe iets `cultureel erfgoed’ wordt, weet ik niet. Uiteraard kan ik dat opzoeken, maar soms heb ik niet het geduld iets op te zoeken, terwijl ik het toch een mooie aanduiding vind, cultureel erfgoed. Het moet hoe dan ook iets zijn wat niet verloren mag gaan, anders loopt onze ide... lees meer
-
Nederland is aan het veranderen. Gordon stopt met zingen, om maar eens wat te noemen. Binnenkort verdwijnen de kiloknallers wellicht uit onze supermarkten, om nog maar eens wat te noemen. Zonder dat ik kan zeggen hoe het precies zit, zie ik een vaag verband tussen die twee veran... lees meer
-
Uiteraard bel ik de wegenwacht alleen maar als het echt noodzakelijk is. En als hij dan arriveert – het is tot nu toe altijd een man- ben ik ontzettend blij met zijn komst. De wegenwachter vindt die blijdschap prettig. Dat is aan ons beiden te merken. We begroeten elkaar opgeluc... lees meer
-
Dat het meeste voorbijgaat zonder sporen achter te laten, is misschien niet iets waar we ieder moment van de dag bij stilstaan, maar zelf denk ik er vaker aan dan ik wil. Het zijn van die momenten die zorgen voor een stilte waarmee ik nauwelijks uit de voeten kan, terwijl ik toc... lees meer
-
Zaterdagochtend ligt er een forse stapel kranten en bijlagen van kranten op tafel. Daarachter zit ik. Buiten waait het onrustig, de hemel is in de war. Ik sla een willekeurige bijlage open en begin aan een artikel waarboven staat `Zo overleeft u de kerstborrel’. Een van de advie... lees meer
-
Woensdag stond er in deze krant een woord dat me enorm bezighoudt. Dan bedoel ik uiteraard wat het woord betekent, hoewel het woord zelf ook wel iets lekkers heeft, ja, iets soepels en brutaals, hier komt het: lummeltijd. Het stond in een artikel over drukte. Daarin viel te leze... lees meer