De ochtendmist hangt in flarden in de stille straat. Graag kijk ik daarnaar. De dag begint stamelend, het is goed dat nog niet alles zichtbaar is. Dan komt er een bestelbusje de hoek om. Het ziet er gloednieuw uit, blauw en wit van kleur. Dan zie ik wat erop staat: VERTROUWELI... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ontbloot
Aan Eindhoven denk ik niet vaak en ook niet graag. Ik overdrijf, maar zelfs de náám van de stad bedrukt me. Eindhoven. Nu lees ik een bericht over een supermarkt in die stad. En eerlijk gezegd, als ik niet graag aan Eindhoven denk, komt een supermarkt aldaar helemaal liever niet in mijn gedachten. Die supermarkt, weet niet van welke firma, weigert voortaan mannen met ontbloot bovenlijf. Ik steek enthousiast mijn duim omhoog. Goed zo, Eindhoven! Weinig is zo geestdodend als mannen met ontbloot bovenlijf, in het directe dagelijkse leven dus. Gisteren zat er een in de trein tegenover me. Waarom? Geen idee. Was niet eens erg warm. Blijkbaar had de man zin in dat ontblote bovenlijf. Er zaten haren op en ook een tatoeage. Er was verder niet veel op aan te merken. Toch dacht ik het mijne ervan. Het mijne was: sodemieter enorm op! Niet uit preutsheid of zo, maar de meeste mannelijke bovenlijven vind ik dus niet om over naar huis te schrijven. Met veel (niet alle!) vrouwelijke ontblote bovenlichamen ligt dat anders, maar die zijn niet zo zichtbaar in de dagelijkse openbaaarheid. Weet ook niet wat ik denk als ik een vrouwelijk ontbloot bovenlijf in de supermarkt zie. Slecht van me, maar ik vermoed daar minder op tegen te zijn. Alleen zie je die nooit waar je wel van die bedompte mannelijke bovenlijven ziet, meestal met vlekken en dingetjes, bultjes bijvoorbeeld en andere ongeregeldheden. Waarom willen mannen dat? Ja, lekker makkelijk. Natuurlijk, maar dan kan de broek ook uit. Moet ik echt niet te hard zeggen.
Columns
-
-
De uitstraling van Prinsjesdag is verbleekt. Wat de koning gaat zeggen, weten we ongeveer. Er zijn geen verrassingen. Ik klaag niet, want er zijn nog altijd de hoedjes. En de hoeden.
-
Misschien geen kwestie voor de maandag, maar wat denk je als je hoort dat je nog maar een jaar te leven hebt. Nee, wat neem je je voor? Waarschijnlijk zijn die voornemens er niet meteen als je het hebt gehoord, maar komen ze daarna. Ik lees een interview met de schrijver Renate... lees meer
-
Het heeft hard geregend en hard gewaaid. Nu even niet en dan is het anders stil dan wanneer het zojuist niet hard heeft geregend en gewaaid.
Ik zit op een natte bank bij een weiland en kijk naar niets. Nou ja, niets, in de verte een paar koeien, hier en waar wat bomen, zwar... lees meer -
In Rotterdam, in Het Nieuwe Instituut, is een tentoonstelling te zien van doodgewone gebruiksvoorwerpen. Verzamelingen ervan, bijvoorbeeld tientallen fietsbellen of stukken daarvan, platgereden, op straat gevonden. Is het interessant daarnaar te kijken? Ik denk het wel en ga er... lees meer
-
Wat vind ik hinderlijke geluiden in huis? Moet ik even over nadenken, ook omdat ik die niet hoor terwijl ik dit noteer. Ik luister even, maar het is stil in huis. Natuurlijk is het nooit echt stil, ook het huis zelf maakt geluid, zeker nu er een herfstwind staat, maar toch is he... lees meer
-
Er zijn mensen die op hun telefoontje buienberichten kunnen lezen. Voordat ze de deur uit gaan, kijken ze ernaar en zeggen: “Over 5 minuten gaat het regenen. Ik wacht nog even.” Een nuttige gang van zaken, waartegen ik ook licht verzet voel, zonder dat ik dat verzet efficiënt ka... lees meer
-
Tegen het instituut van het koningschap kun je bezwaren hebben, tegen de traditie, de gevolgen van de traditie, maar toch nauwelijks tegen onze koning. Hij doet zo goed mogelijk wat hij kan en mag. Hij is nu op onze eilanden in het Caribisch gebied en voordat hij ging, heeft hij... lees meer
-
Werken in de uitvaartbranche wordt steeds populairder, lees ik. Iedereen kan het worden, ik bedoel: een diploma hoeft niet. Er doemen dus ook personen in op die je liever niet tegenkomt. Even jeukte de zoutloze behoefte op te schrijven: bij wie je niet dood gevonden wilt worden.... lees meer
-
Morgen, maar dan 25 jaar geleden, verscheen mijn eerste column in deze krant. Dat weet ik omdat mijn vader die uitknipte. Heeft hij daarna altijd gedaan, tot zijn dood in 2008. Mijn moeder nam het van hem over, maar ook zij leeft niet meer.
Mijn eerste column ging over een... lees meer -
Het woord kende ik niet: coulrofobie. Betekent dat je bang bent voor clowns. Ik weet niet of er in mijn omgeving een coulrofoob is. Ja, een vriend vindt clowns weerzinwekkend, maar dat betekent nog niet dat je er bang voor bent.
-
Afgelopen dagen had ik het niet over de vrouwtjes over wie strafpleiter en kamerlid Hiddema in het openbaar sprak toen hij een bijdrage wilde leveren aan het debat over integratie. Mannen van elders die willen integreren, moeten dat vooral tussen de lakens doen. Met de vrouwtj... lees meer
-
De zaterdagochtend is voor mij toch een andere zaterdagochtend als ik niet naar het radioprogramma Nieuwsshow luister. Bestaat al ruim twintig jaar, lees ik, het wordt in ieder geval al ruim twintig jaar gepresenteerd door hetzelfde duo, Mieke van der Weij en Peter de Bi... lees meer
-
Op de laatste dagen van augustus toch nog een komkommerthema: gevulde eieren. Ze zijn min of meer uit ons leven verdwenen, maar ze worden gelukkig soms nog op tafel gezet.
-
Het koffertje is ruim een eeuw oud. Het was van mijn grootvader die erg lang dood is, maar aan wie ik nog vaak wel denk, niet alleen als ik het koffertje zie. Misschien is het wel langer dan een eeuw oud.