Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Rozengeur

Agressieve Legopoppetjes zijn in opmars, lees ik. Ze kijken in ieder geval boos. De fabrikant zegt dat dit moet omdat voor kinderen de strijd of het conflict tussen goed en kwaad wezenlijk is. Ik speel helaas niet meer met Lego, maar kan me dit wel voorstellen. Een speelgoeddeskundige is het eens met de fabrikant en is ervan overtuigd dat een kind er al vroeg van doordrongen moet zijn dat het leven niet alleen `rozengeur en maneschijn’ is. Als iemand die woorden uitspreekt, rozengeur en maneschijn, zak ik er even dromerig in weg. We gebruiken ze vaak, maar laat het niet te nonchalant zijn. Rozengeur en maneschijn zijn immers prettige verschijnselen. Ik zet een kleine stap naar achteren en sta weer in mijn kindertijd. Zo’n kleine stap kost nauwelijks moeite. Lego bestond nog niet zo lang toen ik het van mijn ouders, mondjesmaat, cadeau kreeg – Sinterklaas, verjaardag, goed rapport, soms zomaar. Het was nog tamelijk elementair. Je kon een huis bouwen, niet al te groot, en ik geloof ook dingen in en rond het huis. Er waren hoe dan ook geen poppetjes. Ja, die had ik zelf, cowboys en indianen, en die liet ik dan in of bij zo’n huis in de weer zijn. Het ging inderdaad over goed en kwaad en er vielen doden. Toen er dingen met wielen in de Legowereld kwamen, raakte ik er langzamerhand te oud voor. Misschien was ik dat niet, maar ik vond het zelf. Er was veel rozengeur en maneschijn in mijn leven, maar ik wist dat ik dit niet de gewoonste zaak van de wereld moest vinden. Juist doordat ik ergens te oud voor werd!

Columns

  • Een organisatie die me uit het hart gegrepen is! Gisteren las ik erover in deze krant: het Ministerie van In Onbruik Geraakte Zaken. Het moet een museum worden, maar is het nu nog niet. Het is een depot vol dingen die ooit nieuw en nuttig waren, maar verdwenen zijn onder het zan... lees meer

  • Een organisatie die me uit het hart gegrepen is! Gisteren las ik erover in deze krant: het Ministerie van In Onbruik Geraakte Zaken. Het moet een museum worden, maar is het nu nog niet. Het is een depot vol dingen die ooit nieuw en nuttig waren, maar verdwenen zijn onder het zan... lees meer

  • Dat het één woord is, wist ik niet: langstzittend. Ik kwam het tegen in Trouw, in een artikel over onze premier. Die is dus langstzittend. Je zou dan zeggen dat langzittend ook bestaat, en langerzittend, maar dat is niet zo. Alleen: langstzittend. Ik zag het nooit elders, terwij... lees meer

  • In mijn werkkamer klinken vaak rustgevende geluiden. Die laat ik door Spotify aanleveren. Het zijn er twee, twee keer regen. Regen één is regen zoals wij die in ons land kennen, regen twee een tropische regenbui. Het verschil ertussen is niet groot en dan heb ik het nu over het... lees meer

  • Het koffiecafé is nog gesloten op de prille zondagmorgen, maar de bank ervoor is uitnodigend. Een meisje zit er een dikke pocket te lezen. Ze knikt vriendelijk wanneer ik aan de andere kant ga zitten, met een katern uit een krant. Ik doe alsof ik daarin lees, maar kijk naar het... lees meer

  • Was lang geleden, maar ineens word ik voor de supermarkt, min of meer voordat ik er erg in heb, staande gehouden door een jonge vrouw die met een stralende glimlach zegt: “Mag ik u vragen hoe u over vlees denkt?”

  • In mijn kinderjaren waren er geen feesten rond de Vierdaagse, nee, na de intocht was het afgelopen, alles, morgen was het zaterdag en daalde er stilte neer over de stad, de dommelende zomer kreeg alle ruimte.

  • Het kan goed voor je humeur zijn een tijdje geen praatprogramma’s te kijken. Al die meningen en meninkjes en meningen en meninkjes over die meningen en meninkjes. Verfrissend is het te besluiten dat het nu wel voor even mooi is geweest. Lekker je eigen komkommertijd creëren.

  • Overal iets van maken vind ik een avontuurlijk beginsel dat ik al ongeveer mijn hele leven koester. Bijvoorbeeld de schoonheid zien van het begin van een dag die waarschijnlijk veel te warm gaat worden. Gisterochtend vroeg leek die warmte nog een schilderij waarnaar je graag lan... lees meer

  • Paar jaar geleden hield ik op met te beweren dat ik vast van plan was de Vierdaagse te lopen. Hoe lang deed ik dat wél? Toch gauw een jaartje of veertig, denk ik. Af en toe maakte ik de fout er op deze plek over te schrijven. Dat ik een trainingsschema had opgesteld. Uiteraard l... lees meer

  • “Dinsdag wordt het heel erg!” Dat hoorde ik afgelopen weekend om de haverklap. En met heel erg werd bedoeld: warm. En niet een beetje warm: verschrikkelijk warm. Ik ben meteen geneigd te zeggen dat het wel mee zal vallen, maar dat houd ik voor me. Misschien valt het inderdaad ni... lees meer

  • Om alles beter te begrijpen stel ik me voor dat boeren voor mijn deur staan te toeteren en schreeuwen. Zij vinden immers dat ik iemand ben die hen zou kunnen helpen, maar dat niet doet. Waarom zouden ze anders naar mijn huis komen?
    Ik zeg niet dat ik hun woede en wanhoop ni... lees meer

  • In de zeer vroege ochtend, het is eigenlijk nog nacht, late nacht, ik kan niet slapen, loop ik naar thee te zoeken, zet de radio aan en hoor dat het gaat over iemand die pás ontdekt heeft biseksueel te zijn en daarom tegen van alles aanloopt. Komt door de verwarrende identiteit.... lees meer

  • Een vriend vertelt me dat zijn koffer nu ook is gearriveerd. Zelf was hij vorige week zaterdag al thuis. Zijn koffer maakte nog een omweg via Parijs, Orly Airport, en werd gisteren keurig thuis bezorgd door iemand van Schiphol. Daarvoor had hij van alles moeten regelen, maar dat... lees meer

  • Mijn boekhandelaar ziet er ontregeld uit. Hij zegt: “Het laatste halfuur kwamen er al twee keer jongens langs die vroegen of ik een heitje voor een karweitje had.”
    Wist niet dat het nog bestond, heitje voor karweitje, en zeg dat het bijzonder is dat padvinders het nog doen.... lees meer

Pagina's