Soms hoor je mensen zeggen dat `hier niets te beleven is’. Vind ik altijd een treurige mededeling. Alsof beleving iets is wat je moet worden aangeboden. Je kunt er ook zelf voor zorgen. Misschien lukt het niet meteen, maar als je even doorzet, komt het vast in orde. Vandaag word... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rustgevend
In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!
Columns
-
-
Heimwee is een zware emotie. Ook een dwarse. Je doet er meestal wat vaag over, ik bedoel dat je zelden zegt: `Ik heb heimwee. Dát is er aan de hand.’ Iemand heeft immers die érge vraag gesteld: `Is er iets?’ Heimwee dus. Uit mijn jeugd herinner ik me dat je zwak gevonden werd a... lees meer
-
Nu het eindelijk zomer wordt, kan het nieuws grappig gaan trillen. Berichten krijgen een vreemde schoonheid. Denk bijvoorbeeld aan de stomdronken egel van een paar dagen geleden. Had een kapot gevallen fles advocaat leeg gelikt en werd daarom Dick Advocaat genoemd. In de winter... lees meer
-
Zondag en maandag treedt Paul McCartney in Nederland op. Hij is 72. Vandaag is het 51 jaar geleden dat hij voor het eerst in Nederland te zien was. Hij speelde basgitaar bij The Beatles en was 21. Het optreden was in zaal Treslong bij Hillegom. De dag daarna waren ze in de veili... lees meer
-
Veel vragen vind ik lastig, vooral die simpel lijken. Dat ligt aan mij, want ik kan al nauwelijks uit de voeten met `Hoe gaat het met je?’. Ook erg vind ik: `En? Nog iets leuks gedaan?’ Ik doe heel vaak dingen die me amuseren, maar als ik ze moet gaan opsommen, zijn ze meteen al... lees meer
-
Klein jubileum: tien jaar mijn rijbewijs! Om dat te vieren mag ik het verlengen, wat erop neerkomt dat ik een nieuw krijg. En daarvoor hoef ik geen examen te doen. Dat wil ik trouwens nooit meer. Daarom nam ik me heftig voor alsjeblieft vóór de verloopdatum naar het stadhuis te... lees meer
-
Vorige week scheurde ik uit deze krant een pagina waarop tips stonden van ouders van wie de kinderen net eindexamen hebben gedaan en daarom een partyvlucht hebben genomen naar een zonnige plek. Daar gaat het dak eraf, om het zo maar eens te zeggen. Ik behoor niet tot de doelgroe... lees meer
-
Zelfbeheersing kan een mooi iets zijn. Er verscheen onlangs een interessant boek in het Nederlands over een oud onderzoek van de Amerikaanse psycholoog Walter Mischel. Kleuter wordt alleen achtergelaten in een kamer voor een tafel waarop een bordje met één marshmallow erop, of e... lees meer
-
Beetje sneu jubileum vond ik het gisteren: de file bestond zestig jaar. In Nederland. Op eerste pinksterdag 1955 deed die zich voor het eerst voor. Het waren, zoals dat heet, dagjesmensen die in die auto’s zaten. Altijd een wat treurige aanduiding: dagjesmensen. Je bent het nooi... lees meer
-
155.000 klachten! Die kwamen er binnen bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren over de eindexamens. Gisteren was de laatste dag en qua klachten is het een recordjaar. Het zijn er inderdaad veel. Ik dacht dat die klachten over de inhoud van de examens gingen, maar blijkbaar oo... lees meer
-
Vaak hoor je zeggen `Ja, en dat van ónze centen’. Inwendig knik ik, maar aan mijn hoofd is het niet te zien, ook al begrijp ik de bedoeling van die woorden. Als we in het stadium zijn van `ja, en dat van ónze centen’, is er toch geen weg meer terug. We kunnen verontwaardigd zijn... lees meer
-
Wanneer deed ik mee aan een wedstrijdje ver plassen? Moet het een keer gedaan hebben, want iedere jongen doet dat, maar ik graaf vergeefs in mijn herinneringen. Ik zal dus niet gewonnen hebben. Gisteren bepaalden leden van de provinciale staten de nieuwe samenstelling van de Eer... lees meer
-
Toch keek ik. Met een half oog. En terwijl ik me afvroeg waarom. Ik heb het uiteraard over het Songfestival. Ik had wat dingen te doen die ik op de bank kon doen, en waarom, zo dacht ik, zette ik dan ook niet te televisie aan. Heb ik er wat achtergrondmuziek bij. Met Songfestiva... lees meer
-
Als we voedsel tot ons nemen, zien we er meestal wat ongemakkelijk uit. Daar staan we nauwelijks bij stil, wat natuurlijk komt doordat het nu eenmaal moet. Deze dagen is er een logeerpoes huis, een rode kater die Fons heet. Als hij eet, hangt hij met zijn kop vlak boven het bakj... lees meer
-
Op 3 januari schreef ik op deze plek dat er hier voor de deur een blauw, mobiel bouwseltje werd geplaatst waarop `WC-tje’ stond. Het jaar was nog maar net begonnen, heel veel meer viel er niet te melden. Het bouwseltje hoorde bij een verbouwing een paar huizen verder en die is n... lees meer