Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Situaties

Komende maanden doen ongeveer 200 duizend kinderen theoretisch en praktisch verkeersexamen. Wist niet dat dat er nog was. De meeste fietsers fietsen alsof ze voor iets of iemand op de vlucht zijn en dan bestaan er geen regels. Elementair beleefd gedrag natuurlijk ook niet. Ik lees dat sommige basisscholen niet meedoen, omdat in vorige jaren te veel kinderen zakten voor het examen. Volgens mij zit er iets scheef in deze redenering. Waarom zakken er zo veel? Omdat ze bijna nooit fietsen. Ze worden bijvoorbeeld altijd naar school gebracht. Met de auto. Of in zo’n bakfiets, zo’n kinderkoetsje. Vaak zitten daar kinderen in die al lang kunnen lopen en ook fietsen, soms zelfs van een jaar of zeven. Onder een plastic zeiltje als het regent. Vader of moeder trapt zich wezenloos en telefoneert ondertussen ook nog. Dat tafereel stemt me altijd wat neerslachtig. Ik weet niet meer of ik destijds theoretisch verkeersexamen deed. Wel praktisch. Daartoe kwam er een keer of drie een agent op school, een grote man met een barse snor. Hij tekende nogal wat situaties op het bord, met geel, rood en wit krijt. Hij hanteerde het krijt alsof hij oorlog voerde met het bord. Tijdens zijn onderricht rookte hij een sigaar, een dikke die bolknak werd genoemd. Opmerkelijk was ook dat hij zijn pet op hield. Het was net als nu lente. De ochtendzon zette het klaslokaal in lichterlaaie, maar toch bleef die pet op dat forse hoofd. Het ontzag dat ik toen voelde, voel ik nog. Daarom weet ik nog steeds dat je er niet maar op los mag fietsen.

Columns

  • Sinds dinsdag ligt op mijn bureau een lijstje van tien woorden waaruit we het Woord van het Jaar mogen kiezen, woorden die dit jaar (even) gangbaar zijn geworden. Geen van de tien onthield ik en nu ik ze opnieuw lees, vind ik geen van alle interessant. Ik weet zelfs niet eens wa... lees meer

  • Dus. Altijd een link woordje: dus. We zeggen het te snel en als we er goed over nadenken is er helemaal niet zo veel `dus’.
    Ik ben er dus een groot voorstander van dat er na pakjesavond en de dag erna (Sinterklaas vertrekt dan onzichtbaar) een korte pauze is, laten we zegge... lees meer

  • Wegopbrekingen in de natte duisternis van de vroege ochtend hebben iets alarmerends, ja onheilspellends. Zeker in een smalle straat zoals hier om de hoek. Flikkerende felle lampen, kleine bulldozers en graafmachines met een vinnige uitstraling, schreeuwende mannen. Gisteren op w... lees meer

  • In de kaaswinkel (tevens noten & diverse specialiteiten) is het druk. Aan de eigenaar is goed te zien dat het tafereel voor zijn toonbank hem bevalt. Zijn rode wangen stralen. 
    Wanneer ik heb afgerekend en hij heeft gezegd dat ik dat pico bello heb gedaan, roep ik met e... lees meer

  • Zoals bij veel mensen was het bij ons gisteren pakjesavond, hoewel ik een voorstander ben van de datum die ervoor staat, maar ja, ik vorm geen meerderheid. 
    Wanneer ik dit schrijf moet het allemaal nog beginnen. Het is onrustig in huis. Dadelijk geef ik de buurman instructi... lees meer

  • Door mooie emoties van een ander kan ik meteen bevangen raken. Ineens kom ik een filmpje terecht zonder dat ik in de gaten heb hoe dat ging. Toevallig iets aangeklikt in de mail en daar is het filmpje, Qatar, feestende fans van het Nederlands elftal, en dan is er een taxichauffe... lees meer

  • Het is te hopen dat je zelf mag weten of je `moedermelk’ of `mensenmelk’ zegt. En als ik iemand die zich in het verzet buitengewoon moedig gedragen heeft, een verzetsheld vind, noem ik hem of haar verzetsheld. Misschien is dat wel hetzelfde als `verzetsmens’. Dat laatste moet je... lees meer

  • Vorige week maandag, een uur voordat we gingen zitten voor de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal, viel de stroom hier in de straat uit. Dan denk je: zal zo wel opgelost worden. Werd het niet. Pas laat in de avond deed alles het weer. Het internet lag er tot dat moment oo... lees meer

  • Soms wil je iets meteen klein houden, terwijl het best groot is. Voorbeeld: je hoort ergens in huis iets omvallen, behoorlijk klap waarin zich ook gerinkel voordoet. Heb dan enorm de neiging net te doen alsof er nauwelijks wat aan de hand is. Straks wel even kijken, heb nu iets... lees meer

  • Afgelopen dagen hoorde ik op de radio vaak een gesprek met sportminister Conny Helder die vandaag in Qatar is. Daar gingen die gesprekken over: hoe ze zich daar gaat gedragen. Doet ze die band om, begint ze over mensenrechten? Aan de minister was sterk te horen dat ze die vragen... lees meer

  • Op zoek naar ingrediënten voor een surprise kom ik in winkels die ik normaal nooit bezoek. Twee, om precies te zijn, maar meer hoeven niet. Het zijn winkels waar louter dingen te koop zijn die niemand echt nodig heeft. Hebbedingetjes, voorwerpen waarvan je misschien zegt `Hé, wa... lees meer

  • Vandaag is de dag van het Groot Dictee der Nederlandse taal, uitgezonden in het programma van Frits Spits, De Taalstaat. Vorig jaar mocht ik meedoen en ik eindigde hoog, wat ik uiteraard graag nog even kwijt wil, ook omdat het voor mij een van de hoogtepunten van het ja... lees meer

  • Soms begrijp ik begrip niet. Maar eerst moet ik zeggen dat ik niet wist dat scholieren in de klas hun mobieltje binnen handbereik mogen hebben. CDA wil dat verbieden. Hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken heeft begrip voor die mobieltjes. Ja, dat is het begrip dat ik niet begri... lees meer

  • In de tweede helft van de jaren vijftig ging ik voor het eerst naar school, in Nijmegen, in een straat die niet meer bestaat. Die school was geen bewaarschool meer (woord raakte in onbruik), maar gewoon kleuterschool. Nou ja, gewoon, niets is gewoon, maar het was mijn status in... lees meer

  • De vroege ochtenden wordt steeds winterser. Vind het allerminst erg er doorheen te lopen. Ook prima dat het langer stil op straat blijft. Gisterochtend zag ik aan de overkant de zangeres die nog niet zo lang geleden grensoverschrijdend tekeerging in de buursupermarkt. Aan haar l... lees meer

Pagina's