Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Stemmen

Over een week of twee wordt bekendgemaakt wat hét woord van 2013 is. We mogen stemmen. En dat doe ik niet, terwijl ik toch zeer met woorden in de weer ben. Ik weet ook hoe het komt: ik vind de tien woorden waaruit we mogen kiezen, allemaal lelijk. Behalve `koningslied’, maar ja, dat woord is behoorlijk bedorven omdat het lied niet gelukt was, om het maar eens mild te zeggen. Gek dat ik niet meer weet hoe het klonk en ook niet meer welke rare zin er ook alweer in stond. Het hele lied was nogal gezwollen, maar een zin spande de kroon. De andere negen: comakijken, kopschopper, kweekburger, sletvrees, socialbesitas, boekface, knikkebolziekte, selfie en voedselsjoemel. Ik vind ze niet alleen lelijk, maar ik moet nog iets bekennen: van de laatste vier weet ik niet wat ze betekenen. Terwijl ik intensief kranten lees en mijn oren voortdurend gespitst houd. Natuurlijk kan ik de betekenis opzoeken, maar ik wil er liever in het gebruik achter komen. De woorden die ik wel snap, heb ik nog nooit uitgesproken. `Socialbesitas’ heb ik één keer op deze plek gebruikt, maar daarna waaide het weg. In mijn omgeving, die vrij ruim is, heb ik de woorden ook nog nooit gehoord. Vreemd is overigens dat het winnende woord nooit echt lang meegaat. Van de laatste jaren herinner ik me er één: daggeren. Weten we het nog? Het betekent dansen terwijl je de geslachtsdaad nabootst. Ik dans zelden en liever niet zo, geen idee waarom ik het onthouden heb. O ja, zeilmeisje natuurlijk! Maar dat is dan ook een hoogzomers topwoord vol verlangen.

Columns

  • Bericht van zachte pracht: een vrouw van 99 in Engeland ontvangt liefdesbrief van een verloofde van lang geleden. Brief is gevonden in een gezonken schip, 77 jaar terug geschreven. Van die verloofde had ze nooit meer iets gehoord. Destijds zou ze vast met hem getrouwd zijn gewee... lees meer

  • Net als een teer vaasje uit de kerstdagen gekomen, ben ik nog niet toe aan heldere eindejaarsgedachten. Is iets om morgen voorzichtig aan te beginnen. Dan is er nog een termijn van drie dagen. Of die dagen voldoende zijn voor een heel jaar, weet ik nog niet.

  • Er zijn mensen die vandaag `derde kerstdag’ noemen. Het is niet duidelijk waarom. Twee lijken me voldoende. Het is net alsof de tweede al een iets andere toon heeft dan de eerste. Eerste kerstdag klinkt een beetje plechtig.
    Gisteren vond ik het zelfs even een gewone woensda... lees meer

  • Het probleem lijkt dit jaar groter dan eerder: familie en Kerstmis. Nog nooit las ik er zo veel over. Ook op de radio hoorde ik nogal wat kalmerende adviezen. 

  • Je hoort niet vaak meer zeggen dat iemand `een wijsneus’ is. Misschien is het een wat sleetse typering, misschien zijn er minder wijsneuzen, misschien houden ze zich een beetje gedeisd, hoewel dat geen typische eigenschap van een wijsneus is. Deze week zag ik er een in het telev... lees meer

  • Nog nooit hoorde ik eerder in deze periode zo vaak over `de kerstwandeling’ spreken. Het gaat nog verder, ik las ook al een dun artikel over `lekker bewegen met de kerst’, met als variant `lekker bewegen voor je aan het diner gaat’. Als ik niet, zoals nu, duchtig geblesseerd ben... lees meer

  • Wanneer hoor je bij een focusgroep? Een klein aantal Nederlanders is bevraagd over de winter- en zomertijd. Wat willen ze? Het is geen gewoon onderzoek, nee, een flitspeiling, dus een peiling die razendsnel wordt gedaan. Binnen focusgroepen dus. 

  • Lang geleden liep ik ook met een wandelstok. Na een knieoperatie. Ook ten gevolge van sportbeoefening. Eerst krukken, toen wandelstok, gelukkig maar een week of twee. Bijna twintig jaar geleden, maar met die stok had ik soms het gevoel dat ik op weg was naar een andere levensfas... lees meer

  • Of ik het goed verstaan heb, weet ik ineens niet meer, maar gisteren hoorde ik op het ochtendjournaal dat er dit jaar 6 miljoen kerstpakketten worden uitgedeeld. 6 miljoen? En ook dat werkgevers ongeveer 47 euro per pakket uitgeven, meer dan vorig jaar, want toen was het omstree... lees meer

  • Het Groot Dictee der Nederlandse Taal is een mooi evenement. Toch zag ik er nooit naar uit. Faalangst! Maar ik voel me er wel altijd bij betrokken, daarom luisterde ik zaterdagochtend. Voor de televisie is het blijkbaar niet meer interessant genoeg, maar de radio is niet zo klei... lees meer

  • “Wat heb jij?” Die vraag overvalt me niet. Variant: “Wat heb jij nu weer?” 

  • Soms lees ik een artikel over namaakvlees, dus geen echt vlees, en dan voel ik lichte fascinatie en vraag me daarna even af waaróm je dat zou willen eten. Je bent tégen vlees, vanwege het milieu, vanwege leed dat dieren wordt aangedaan, en eet het daarom niet. Begrijpelijk. Maar... lees meer

  • Er is onderzoek verricht naar onze omgang met kerstversiering. Van dat soort onderzoeken houd ik nogal. En ik ben opgehouden me druk te maken omdat mij weer niets gevraagd is. Daar práát ik zelfs niet meer over. 

  • In 2020 komt er een biografie van Patty Brard, lees ik. Ze wordt dat jaar 65. Nu kun je zeggen: 2020 is nog ver weg, wie dan leeft, wie dan zorgt. Maar dat is niet zo. Het duurt maar even. 

  • Het einde van het jaar nadert en dan steken altijd een paar vaste waarden de kop op. Zoals de Nationale Wetenschapsquiz op televisie, dit jaar op 29 december. Ik kijk daar meestal naar en na afloop zit ik een tijdje verpletterd voor me uit te staren: ik weet weer helemaal niets!... lees meer

Pagina's