Met warme belangstelling las ik gisteren in deze krant een artikel waarboven stond: Ons brein moet weer wennen aan feestjes. Die belangstelling was warm omdat ik een brein heb dat daaraan al levenslang moet wennen. Komt doordat ik me op die gelegenheden altijd afvraag o... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Sympathiek
Vaak denk ik dat ik een heleboel niet kan inhalen. Dat heeft niets met mijn leeftijd te maken, maar met mijn instelling. Met keuzes die ik maak. Of met keuzes die me overkomen, want zo is het natuurlijk ook wel weer: soms is het net of een keuze voor mij kiest en niet andersom. De Amerikaanse auteur Stephen King wil dat zijn nieuwe roman Joyland alleen maar in de boekhandel verkrijgbaar is. Er komt geen digitale versie van. Dit is afwijkend gedrag dat me zeer geruststelt. Het is lang geleden dat ik iets van Stephen King gelezen heb. Zijn boeken vind ik fascinerend, meestal spannend, maar hij heeft me iets te veel woorden nodig. Ik snap wel waarom hij zo populair is. Daarom heeft hij ook iets te eisen. Dit bijvoorbeeld. Ik vind het sympathiek dat hij het doet, zonder dat ik goed kan uitleggen waarom. Als ik een contract voor een nieuw boek teken, geef ik ook toestemming voor een digitale versie ervan. Daar krijg ik ook geld voor. Ik heb nog nooit een digitale versie van een van mijn boeken gezien, sterker nog, ik weet niet een, twee, drie hoe ik eraan kom. Dat laatste is natuurlijk dom en ik moet me ook schamen, maar toch doe ik dat niet, Dat komt door de ordening die ik in mijn leven heb aangebracht: dit wel, dat niet. Die ordening achtte ik noodzakelijk omdat mijn hoofd veel te vol begon te raken. Gisteren zei iemand tegen me dat ik even een appje moest dowloaden. Een paar weken geleden zou ik lichte paniek voelen bij die woorden, maar die tijd is voorbij. Dat besefte ik tijdens een wandeling langs zee
Columns
-
-
Vandaag wordt er weer ministerieel vergaderd over de doorstroomlocaties. Waarschijnlijk in net pak. Als de bewindslieden op zondag bij elkaar komen, zien ze er altijd uit alsof ze op zeilkamp mogen. Hoewel ik beter weet, denk ik dan toch: o, het komt allemaal wel goed. Denk ik n... lees meer
-
Dit weekend merkte ik tot mijn vreugde veel verzet tegen het stoppen van het televisieprogramma Andere Tijden. Waar het kon, deed ik mee.
-
In mijn omgeving hoor ik niemand over de Chinese raket die morgen op aarde crasht. Dat is het woord, geloof ik: crasht. Misschien begon ik er niet eens over als het niet op Europa zou zijn. Risicogebieden zijn Spanje, Italië en Griekenland, maar dat is een vermoeden, niemand wee... lees meer
-
Hier vlakbij is een grote winkel waarop staat: Kathmandu Outdoor & Travel. Daar kun je van alles kopen voor reizen naar onherbergzame gebieden ver in de wereld. Soms sta ik even stil voor de etalage en zie geavanceerde thermoskannen, truien die de vrieskou trotseren, schoene... lees meer
-
Al een week ontving ik nauwelijks post, terwijl er post is die ik altijd krijg. De Donald Duck bijvoorbeeld. Of deze krant. Omdat ik niet in het verspreidingsgebied woon, wordt die in plastic verzonden. Komt een dag later, veel nieuws dat ik al ken, lees ik nog een keer. Soms is... lees meer
-
Eigenlijk – altijd een beetje uitkijken met het woord `eigenlijk’ – vind ik dat mensen die zeggen dat de coronamaatregelen onze vrijheid beperken, vreemd denken over wat vrijheid is. Dat mag natuurlijk, maar daar zeg ik niet bij dat alles mag, want bij vrijheid hoort ook dat nie... lees meer
-
Hier in de buurt zeiden we tegen elkaar: “Ben je er dinsdag?” Antwoord geven was niet eens nodig. Soms vroeg iemand: “Het gaat toch door?” Vreemde vraag is dat, want hoe zou je Dodenherdenking niet door kunnen laten gaan? Maar bedoeld werd de praktische gang van zaken, om het zo... lees meer
-
Drink Station. Twee woorden waarvan ik me afvraag of ze niet aan elkaar moeten. Ze zijn te lezen op een bord boven een houten kar vol plastic bekertjes, bij de ingang van de kolossale wachtruimte die hoort bij de vaccinatiehal in mijn woonplaats.
-
Vanmiddag om 16.35 uur: de prik! Ik kreeg er al drie keer bericht over. De eerste keer meteen nadat ik de afspraak had gemaakt, een uitvoerige brief met daarin alles wat er bij de afspraak komt kijken, onder meer een gezondheidsverklaring. Paar dagen later sms’je, waarin herhaal... lees meer
-
Er zijn van die zinnetjes die je al zo’n beetje je hele leven met je mee zeult, vervelende zinnetjes die je af en toe met tegenzin uitspreekt. Voorbeeld: “Ik kon er niks aan doen.” In mijn kinderjaren zei ik het als ik iets kapot had gemaakt, wat regelmatig gebeurde, vooral ding... lees meer
-
Er is een woord voor: dat je bang bent iets te missen. Niet iets essentieels, nee, ontspannende gebeurtenissen, vrienden die ergens plezier hebben en jij bent daar niet bij omdat je het niet wist. Woord ben ik vergeten, wat ook komt doordat ik geen last meer heb van die gemoedst... lees meer
-
Was die avondklok zo verschrikkelijk? Hier en daar hoor ik zeggen dat het de ergste vrijheidsbeperking in de coronatijd was. Weet of ik makkelijk praten heb, maar denk: valt toch wel mee, is `vrijheidsbeperking’ niet een te groot woord? Ik gooi er zelfs een schepje bovenop: ben... lees meer
-
Dadelijk wordt de dag in Eindhoven geopend met `een autokaravaan’. De koning rijdt met dochter Amalia voorop in een blauwe Daf Kini. Wat voor Daf dat is, weet ik niet. De Koninklijke familie kreeg die cadeau toen de koning werd geboren, in 1967. Open dakje. Staat nu in een museu... lees meer
-
Normaal was het al onrustig voor Koningsdag, de biertappunten die werden opgesteld, versiering in de straten, vrachtbusjes vol hamburgers en beenham die naar een bestemming jakkerden. Ik hing nooit de spelbreker uit, maar werd er ook niet vrolijk van. Zeggen we snel: dat we erge... lees meer