“Ga je lekker dansen?” vraagt de taxichauffeur. Het is elf uur in de ochtend, we rijden door Utrecht. Ik moet bij een klein theater aan de rand van het centrum zijn. Ik kan hem niet vragend aankijken, want zit op de achterbank, tussen ons een groot spatscherm waar behoorlijk op... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tandpasta
Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar alles aan haar is aangenaam, van haar kleren tot haar manier van bewegen. Het is een uur of tien in de ochtend, de dag wordt lekker opgetild. Ik zat een beetje vast in mijn gedachten, maar die krijgen nu een dynamiek waarmee ik uit de voeten kan. Dan gebeurt er iets wat ik lastig vind: ik zie haar twee tubes tandpasta in haar zak steken. Dat doet ze niet per ongeluk, zeg maar uit verstrooidheid, want ze kijkt nogal waakzaam om zich heen. Daarom is het vreemd dat ze niet merkt dat het mij is opgevallen. Mijn gedachten die zojuist weer goed op gang gekomen zijn, tuimelen nu raar over elkaar heen. Het gaat me te ver een medewerker van de supermarkt erbij te roepen. Moet ik haar erop aanspreken? Misschien is dat het beste, maar ja, waar bemoei ik me mee? En wat zijn nu twee tubes tandpasta? Ik las pas dat er nergens ter wereld zo veel uit winkels wordt gestolen als in Nederland. Dat verbaast me. Je zou toch denken dat het meer gebeurde in landen waar mensen minder geld hebben. Daar in de supermarkt weet ik nog steeds hoe te handelen. Ik pak wat dingen van de zuivelschappen en als ik me omdraai, zie ik haar niet meer. Dit lucht me op, maar mijn goede humeur is vervaagd en als ik weer buiten ben, waait het de loodgrijze herfsthemel in.
Columns
-
-
Appels moeten glimmen. Die kennis ontleen ik aan de avonturen van Flipje, het fruitbaasje uit Tiel. Die las mijn vader voor toen ik vier was. Sindsdien weet ik het van die appels. Mijn moeder kwam regelmatig met een zak appels van een vriendin, zelf geplukt, maar die glommen nie... lees meer
-
Buiten de bebouwde kom loop je anders te mijmeren dan erbinnen. In de alledaagse straten gebeurt altijd iets wat niet alledaags is. Daar wil je aandacht aan besteden. Je moet uitwijken iemand voor wie de enige omgeving het mobieltje je is. Je passeert een etalage vol dingen waar... lees meer
-
Hoe het ook met het land gaat, de banken zorgen ervoor dat zij het nooit écht moeilijk krijgen. In het verleden viel er soms een om, zoals dat heet, maar dat was dan een kleine. De grote blijven de dienst uitmaken en groter worden. De overheid zou moeten verplichten dat ze ook m... lees meer
-
Het is al een paar jaar geleden: ik had een lang en doodlopend telefoongesprek gevoerd met de klantenservice van een grote organisatie. De service die de klantenservice me kon verlenen, was de mededeling dat ze me helaas geen service konden bieden. Ze hadden wel een voorstel, ma... lees meer
-
Even terug naar vrijdagavond, de persconferentie van de premier en minister Hugo, een feest van opluchting en optimisme. Tijdens zijn spreekbeurt zei de premier dat we niet te vroeg moesten juichen, wat we overigens nooit moeten doen, en hij verwees naar het lied We zijn er... lees meer
-
Altijd keek ik met bewondering naar mensen die met een parmantig fietsje het perron op komen lopen, dat met een paar kordate bewegingen opvouwen, nonchalant fluitend, en dan met dat pakketje in de trein stappen. In mijn omgeving kende ik niemand die zo’n fiets had. Daarom wilde... lees meer
-
Iedereen zal trager zijn als het warm is. Het is goed als we het tempo zo nu en dan uit onze handelingen halen. Ik sta met mijn winkelwagen te aarzelen: contactloos betalen of lekker contactueel naar de gewone kassa? Moet in principe geen vraag zijn waarover je lang doet.
-
Nooit geweten dat de stem die we op stations hoorden, van Tuffie Vos was, de stem die vertragingen en spoorwijzigingen aan ons doorgaf. Maar liefst 25 jaar lang. Hoe had ik dat ook kunnen weten? Volgens mij werd het toen ze begon niet bekendgemaakt, anders had ik het vast onthou... lees meer
-
Paar keer belandde ik afgelopen dagen in een gesprek over reanimeren. Die vaardigheid is populair geworden sinds de hartstilstand van de Deense voetballer. Cursussen lopen vol, wat me belangrijk lijkt.
“Jij gaat het toch ook doen,” wordt me gezegd. Ik knik heftig, wil het... lees meer -
Tot voor kort had je in je winter- of regenjas altijd wel ergens een mondkampje zitten. De overheid schreef voor dat je het maar paar keer mocht gebruiken, misschien zelfs maar één keer, maar wie deed dat? Tijd van die jassen is voorbij en nu schiet op de drempel van bijvoorbeel... lees meer
-
Soms begrijp je een typering pas als je het aan het tegendeel denkt. `Urgent’ bijvoorbeeld. We kwamen het de afgelopen dagen vaak tegen als het ging over het ontslag van de twee presentatoren van het programma De Vooravond. Ze waren niet urgent genoeg bezig, zegt de lei... lees meer
-
In deze krant van gisteren las ik over een aandoening die ik kende maar waarvan ik niet wist dat die zo heette: aangeleerde hulpeloosheid. Ging over files. Die zijn er weer in het Nieuwe Normaal waarin het Oude Normaal duchtig de kop opsteekt. In die files staan we met dezelfde... lees meer
-
Dit jaar heb ik geen last gehad van eindexamendromen. Het jaar ervoor ook niet. Voorheen schoot ik in deze periode ’s nachts weleens wakker, bang dat er in de ochtend een functionaris voor de deur zou staan met de mededeling dat mijn diploma alsnog ongeldig is bevonden. Fraudege... lees meer
-
Gisteravond was ik niet thuis, zag dus ook niet De Gert & Hermien Story, wat niet nodig was, want de dagen ervoor las en hoorde ik er zo veel over dat ik die documentaire al min of meer gezien had. Ik vind dat een merkwaardige gewoonte in omroepland. Dat ze ons prikkelen iet... lees meer