De Deense dokter vindt het beter als ik een dag zo min mogelijk loop. Klein dingetje met mijn voet, niet ernstig, alleen lastig. Ik zeg dat ik naar Louisiana wil, een van mooiste musea ter wereld, in de buurt van Kopenhagen. Ik ben er al eens geweest en denk daar graag aan terug... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tandpasta
Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar alles aan haar is aangenaam, van haar kleren tot haar manier van bewegen. Het is een uur of tien in de ochtend, de dag wordt lekker opgetild. Ik zat een beetje vast in mijn gedachten, maar die krijgen nu een dynamiek waarmee ik uit de voeten kan. Dan gebeurt er iets wat ik lastig vind: ik zie haar twee tubes tandpasta in haar zak steken. Dat doet ze niet per ongeluk, zeg maar uit verstrooidheid, want ze kijkt nogal waakzaam om zich heen. Daarom is het vreemd dat ze niet merkt dat het mij is opgevallen. Mijn gedachten die zojuist weer goed op gang gekomen zijn, tuimelen nu raar over elkaar heen. Het gaat me te ver een medewerker van de supermarkt erbij te roepen. Moet ik haar erop aanspreken? Misschien is dat het beste, maar ja, waar bemoei ik me mee? En wat zijn nu twee tubes tandpasta? Ik las pas dat er nergens ter wereld zo veel uit winkels wordt gestolen als in Nederland. Dat verbaast me. Je zou toch denken dat het meer gebeurde in landen waar mensen minder geld hebben. Daar in de supermarkt weet ik nog steeds hoe te handelen. Ik pak wat dingen van de zuivelschappen en als ik me omdraai, zie ik haar niet meer. Dit lucht me op, maar mijn goede humeur is vervaagd en als ik weer buiten ben, waait het de loodgrijze herfsthemel in.
Columns
-
-
Van vrolijkheid ben ik een groot voorstander, altijd, overal. Maar er moet geen dwang achter zitten. Uit mijn kindertijd herinner ik me: “Kijk eens vrolijk!” Kon ik weinig mee, ik werd er zeer nerveus van. Later kreeg die aansporing een variant: “Je mag best wat vrolijker kijken... lees meer
-
Telkens wanneer ik ’s ochtends in een buitenlands bed digitaal de kranten lees, vraag ik me af hoe ik nog niet zo lang geleden contact hield met de Hollandse actualiteit. Het grote internationale nieuws kwam gewoon tot je, als je dat wilde, maar hoe zat het met de nationale gebe... lees meer
-
Een vriend is van vakantie teruggekeerd en heeft zijn baard laten staan. Het is aan hem te zien dat hij graag wil dat je er iets van zegt, maar dat is moeilijk, want je vindt het een mislukt project. Maar die evaluatie kun je niet meteen op tafel leggen.
-
Natuurlijk leer je als kind al snel wat het is opgelucht te zijn. Je snapte intuïtief dat het een gevoel is waaraan je veel kunt hebben. Als vijfjarige kon ik me bezighouden met het heelal. Ik had plaatjes van planeten gezien, een openbaring, en mijn vader had me uitgelegd dat v... lees meer
-
Is televisie onze beste vriend? Of huisgenoot? Komend najaar kunnen we een reeks documentaires zien met als overkoepelende titel: 70 jaar TV: Je beste vriend. Maker is Han Peekel. Ik las een gesprek met hem en begrijp dat hij er vooral iets gezelligs van wil brouwen. Ho... lees meer
-
In de receptie van het hotel waar ik logeer, hangt een bordje waarop staat: Als je ontbijt op bed wilt hebben, moet je in de keuken slapen. Het is Deens hotel, maar de tekst is in het Engels. Helder.
-
Een boulevard aan een baai in het zuiden van Denemarken, Ik zeg nu wel baai, maar misschien is het een fjord. Dat soort informatie heb ik slecht opgeslagen. Het is er in ieder geval stil, de lucht is stemmig grijs en het water kabbelt rustgevend. Af en toe passeert er een introv... lees meer
-
Van het Deense volk heb ik geen verstand. Ik was hier een jaar of tien geleden, paar dagen, en toen heb ik niet scherp opgelet. Nu moet het wel, want het Deense volk let ook op mij: in een restaurant vraagt een jonge Deense ober of ik mijn vaccinatiebewijs kan laten zien. Heb no... lees meer
-
Lang interview met minister Hugo in De Volkskrant zaterdag. Eerst wilde ik het overslaan. Ik zag de vraag staan of hij zelf in de Tweede Kamer wilde zitten en ook zijn antwoord: “Nee, ik ben meer van het runnen van de tent.” Dat zei hij ook toen hij werd aangesteld. Mannen die h... lees meer
-
Kan het niet helpen, maar altijd als ik de heer Pechtold in zijn hoedanigheid van directeur van het CBR zie, heb ik met hem te doen. Raspoliticus, geestrijk, vaak ook geestig en dan ineens toe aan `een nieuwe uitdaging’ en vervolgens dat saaie baantje bij die rijbewijzenorganisa... lees meer
-
Een single is iemand zonder vaste partner, zeg maar een vrijgezel. In een tijd die niet lang geleden is, was het ook een grammofoonplaatje, één nummer op de voorkant, een op de achterkant.
-
Zal toeval zijn: in mijn omgeving heeft niemand een tatoeage, althans geen zichtbare. Nog nooit overwoog ik er een bij mezelf te laten aanbrengen, ik houd er niet van en hoor dus tot een minderheidsgroep. Uiteraard geen kwaad woord over mensen die van zichzelf een soort tentoons... lees meer
-
Een melancholiek verhaal van de Japanse schrijver Haruki Murakami dat ik onlangs las, begint zo: “Wat ik vreemd vind aan ouder worden is niet dat ik zelf ouder word.” Na die zin stopte ik even, ik moest erover nadenken, waarschijnlijk omdat ik vaak denk dat ik niet ouder word. I... lees meer
-
“Hij slikte even wat weg,” onthulde de verslaggever toen windsurfer Kiran Badloe zaterdagmorgen (onze tijd) op het erepodium stond en het Wilhelmus had geklonken. Ik zag het niet, wat ook moeilijk was door dat Olympische mondkapje, en het is verder ook niet belangrijk. Maar volg... lees meer