Klein bericht, maar ik denk er lang over na. Kort samengevat: trein in Rotterdam stilgezet, vrouw in nikab, conducteur kan niet vaststellen of haar vervoersbewijs geldig is (vanwege onduidelijke identiteit), politie erbij, kwestie wordt opgelost, na enig gedoe. Vertraging: 20 mi... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroepteken
Voor een huis, paar straten verder, staan twee grote dozen vol boeken, beetje schuin zodat goed te zien wat er allemaal in zit. Briefje erbij waarop staat dat wie wil, ze gewoon mee mag nemen. Laatste woorden: `Tast toe!’ Eerst liep ik door, ik zag het wel, maar ik dacht laat-maar. Op de hoek voelde ik wroeging: zo moet ik niet met boeken omgaan, ik mag ze niet negeren. Daarom sta ik toch voor de dozen. Het zijn niet de minste boeken die hier voor het grijpen staan. Ik ben trouwens niet de enige die kijkt, maar merk enige schroom. Kun je echt een boek pakken en mee naar huis nemen? Ja, echt waar, er staat niet voor niets een uitroepteken achter `Tast toe!’. Ik hoor een raam opengaan, kijk omhoog en zie uit het raam een hoofd steken. Het behoort aan een vrouw toe. Aan het hoofd is te zien dat het liever niet zichtbaar is, maar blijkbaar wil de vrouw toch meemaken wat er met haar boeken gebeurt. Dat is immers enorm duidelijk: zij heeft de dozen met boeken voor het huis gezet. Eerder dit jaar vond ik dat ik van bijna alles veel te veel had. Ik ging bovendien naar een ander huis, dus een mooi moment krachtig te gaan opruimen. Dat luchtte overigens op, hoe moeilijk het in het begin ook was. Ik deed ook boeken weg, zeker een paar duizend. Lijkt veel, maar ik hield er genoeg over. Ik kreeg dus sombere opkopers op bezoek die de boel met zuinige minachting bekeken. Ik kreeg er nauwelijks iets voor, maar wist dat ik daarmee al blij moest zijn. Het kwam niet in me op dozen voor het huis te zetten. Dat spijt me zéér.
Columns
-
-
Een rond hoofd is het beste hoofd voor een hoed. Hoedenhoofd heet zo’n hoofd dan ook, helder. Maar ja, wat is rond?
-
Paar dagen bracht ik door in de stilte van Zeeuws Vlaanderen. Klein huisje in het midden van nergens. Kan dat nog in Nederland? Haast niet, maar toch wel bijna. Tussen akkers en velden, koolzaad, in het vlakke land, door Jacques Brel bezongen, hoge hemel. En vooral die stilte. A... lees meer
-
Ieder jaar neem ik met interesse en vooral enorm plezier kennis van de bekendmaking van de IgNobelprijzen. Gebeurt in Amerika en die prijzen zijn er voor wetenschappelijk onderzoek en uitvindingen waarmee doorgaans niets gedaan wordt. De aanpak is echt serieus, maar we moeten er... lees meer
-
Een bescheiden café aan de rand van de Vlaamse stad Gent. Einde van de ochtend. Ik zit aan een grote tafel diep in gedachten verzonken. Ineens plaatst een hand een geplastificeerd kaartje op die tafel. De hand hoort bij een grote vrouw met en vriendelijk, verweerd gezicht. Op he... lees meer
-
Mensen bij ik op bezoek was, hadden onder de ochtendkrant een boek liggen dat Hoe red ik mijn huwelijk?heette. Misschien iets anders, maar zoiets. Ik zag de titel in een fractie van een seconde, want schrok en liet het ochtendblad er weer op vallen. Mocht ik weten dat... lees meer
-
Voor iemand die, zoals ik, niet altijd van woordspelingen houdt, is het een vervelend woord: Stoptober. Natuurlijk, het gaat om een goed doel, per 1 oktober stoppen met roken, maar toch. Het heet trouwens nog erger: Nationaal Stopmoment Stoptober. Het is nog niet zo onaantrekkel... lees meer
-
De SIRE (Stichting Ideële Reclame) voedt ons al jaren op, niet gaan schreeuwen tegen elkaar, niet met alcohol achter het stuur, mensen helpen die hulp nodig hebben, dat soort gedrag. Niet iedereen komt daarop, dus nuttig.
Gisteren begon een campagne die ons moet aansporen... lees meer -
Komt door een warme jeugdherinnering dat ik negatief nieuws over paling meteen langs me heen laat waaien. Is niet goed, dat weet ik, ook niet verantwoord. Bij die jeugdherinnering hoort het mooie licht boven de tafel die midden in onze kamer stond. Het is begin oktober, kermis i... lees meer
-
Niet belangrijk, of misschien toch wel, maar ineens wist ik waarom ik graag boodschappen doe in winkels waar een bel klinkt als je er binnenkomt, waarna een winkelier (m/v) van achteren komt, duidelijk met iets anders bezig dan de winkel. Gaat me niet om het praatje, want ik hou... lees meer
-
Wil ik de meedenktandenborstel die binnenkort op de markt komt? Philips doet dat en daar hebben ze er jarenlang aan gewerkt. De tandenborstel poetst niet alleen, maar controleert ook of we dat goed doen. Dat kun je nakijken op je mobiel. Appje. Daar lees je waar en hoe het beter... lees meer
-
Grappig – een woord waarvan de betekenis aan het vervagen is. We gebruiken het wanneer iets nauwelijks grappig is, alleen maar opmerkelijk. Jammer van het woord.
-
Een straat verder is een supermarkt voor verwende mensen. Ik koop er dikwijls mijn levensmiddelen, want ben ook verwend mens. Sinds wanneer ik dat ben, weet ik niet, zo erg is het inmiddels. Veel biologische producten, speciaalbiertjes (woord dat zelfs voor een verwend mens als... lees meer
-
De dinsdag na de volgende is het alweer de derde in september. Ja, als de r in de maand komt, is er geen houden meer aan het jaar. Over de pepernoten wil ik het niet hebben, maar vast wordt ergens al een oliebollenkraam gebouwd en nog voor het eind van de week is er in een praat... lees meer
-
Tijdens het opruimen van mijn bureau vond ik het trouwboekje van mijn ouders. Toen ik het zag, wist ik meteen wat ik ook geweten had zonder dat boekje: gisteren was hun trouwdag.