Muizen vind ik vriendelijke, inventieve diertjes Thuis in de stad zie ik ze weinig, terwijl ik weet dat ze er zijn, maar waarschijnlijk leiden ze een geheim, ondergronds leven en hebben ze helemaal geen zin zich in de buurt van mensen op te houden. Die neiging heb ik soms ook.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitzicht
Terwijl ik door het huis loop dat dadelijk niet meer van mij zal zijn, vraag ik me af hoe vaak ik in mijn leven verhuisd ben. En ik vind het vreemd dat ik me die vraag nog nooit gesteld heb. Het zijn immers belangrijke en ingrijpende gebeurtenissen. Ik kom op negen keer en dan tel ik zeer tijdelijke huisvesting niet mee. En dan heb ik het over in crisis de woning verlaten en een paar maanden verward op de logeerkamer van vrienden wonen in de hoop op betere tijden. Dan zijn natuurlijk ook verhuizingen, maar die wil ik maar gedeeltelijk serieus nemen. Wel denk ik met enige huiver aan die logeerkamers. Kapotte elektrische apparatuur op de kast, kinderspeelgoed op de vensterbank, de geur van eerdere logés en slapeloze nachten en je vrienden die zo vaak zeggen dat je je alsjeblieft thuis moet voelen dat je niet meer weet wat dat precies is, thuis. Daaraan moest je helemaal opnieuw beginnen en nooit wist ik hoe ik de juiste dynamiek in dat nieuwe begin moest krijgen. Nu verlaat ik een huis zonder opgejaagd te zijn. Ik sta voor het raam en kijk uit over het park. Zo heb ik een paar duizend keer gestaan. Er komt nu een ander uitzicht. Maar uit het uizicht in mijn hoofd zal het park nooit verdwijnen. Je verplaatst je regelmatig in je leven, maar met een verhuizing wordt zo’n verplaatsing zeer zichtbaar. En voelbaar natuurlijk, want het is een nieuwe fase en met ieder nieuwe fase wordt de toekomst waarin die zich moet voltrekken, minder eindeloos. Ik zeg het niet goed, geloof ik, maar misschien kan dat ook niet.
Columns
-
-
Waarom ik het lees, zou ik niet kunnen zeggen, maar ik lees dat Irene Moors vanaf eind augustus een nieuwe quiz gaat presenteren, die `De perfecte vraag’ heet. Terwijl ik zeker weet dat ik het programma nóóit zal zien, lees ik toch verder, want ik ben geïnteresseerd in wat de... lees meer
-
Over mijn geheugen heb ik zelden klachten. Daarom verbaast het me dat ik kwijt ben hoe mijn eerste contact met de pinautomaat was. Die bestaat deze week vijftig jaar, in Engeland uitgevonden, in 1967 dus, maar hier pas in 1982 gangbaar. Ik ben tuk op kleine (en uiteraard ook g... lees meer
-
“Roestik, Thomasj, roestik!” Dat zijn altijd de eerste woorden van de Braziliaanse klusjesman. Als ik hem bel of in de deuropening spreek, voel ik meestal lichte paniek: er is iets wat ik niet kan oplossen, maar hij wel. Hij lost alles op, mits hij daar tijd voor heeft, en dat... lees meer
-
In een televisieprogramma over de formatie, of hoe je die gang van zaken wilt noemen, zag ik de heer Roemer lopen. Zijn tred was nukkig en hij zag er neerslachtig uit. Hij zei: “Nu gaat een bankier een regering vormen” en daarna volgde er nog wat, maar dat kon ik niet goed ver... lees meer
-
Gisteren las ik een artikel over moeilijke eters. Ging over kinderen. Dat het geen zin heeft krachtige maatregelen te nemen wanneer een kind niet alles eet wat opvoeders willen. Is allemaal onderzocht en de uitkomst is dat het in de meeste gevallen vanzelf goed komt. Het laats... lees meer
-
Zes dagen per jaar geef ik les op de Toneelacademie in Maastricht. Ik ben geen leraar, maar verheug me altijd op die korte periode. Met ongeveer tien studenten ben ik bezig met het schrijven van teksten en hoe je die brengt.
-
Er is altijd wel iemand in mijn nabije omgeving die aan yoga doet. Raar dat we het er nooit over hebben, wat misschien ook komt doordat ik nooit iets van de gevolgen merk. Maar het kan dat iedereen de gevolgen lekker voor zichzelf houdt. Tegen mij is nog nooit gezegd: “Jij zou... lees meer
-
Van het tafereel dat `Formeren is dineren’ heet, zag ik een paar foto’s die ik aandachtig bekeken heb. De vastberaden uitspraak dat formeren dineren is, komt van Alexander Pechtold. Zijn nieuwe compagnon Gert-Jan Segers noemt het anders: “Het is altijd goed om elkaar eventjes... lees meer
-
De nieuwe postzegels al gezien? Tien postzegels met per zegel één Nederlandse lekkernij? Ik wel. Ik ging meteen na of ik ze weleens gegeten had. De meeste wel, de Bossche Bol bijvoorbeeld en de onvermijdelijke Limburgse vlaai natuurlijk ook. Drie niet: Groningse eierbal, Drents kniepertie en Tiel... lees meer
-
Het wordt vaak `een klik’ genoemd. Je ontmoet iemand, meestal toevallig, en denkt verrast: ja! Het kan het begin zijn van een vriendschap, een passie, een prachtige zakelijke relatie. Soms is het een kwestie van een paar seconden. Vandaar ook klik.
-
Met ingehouden adem lees ik over de obstakelraces die steeds populairder worden. Dat er een dode bij viel, tien dagen geleden, verbaast me niets, want wat je als deelnemer moet presteren, grenst aan het onmogelijke, meen ik, maar ik ben geen partij meer.
-
Misschien moeten parlementaire journalisten onderling afspreken: we doen er een tijdje niets meer aan, laat ze zélf maar bellen, als een goed gesprek niet alleen een goed gesprek is, maar ook iets oplevert.
-
Woensdagavond was ik bij vrienden op bezoek om hun zoon te feliciteren. Hij was geslaagd voor zijn eindexamen. Altijd een mooi beeld: tas met vlag uit het raam.
-
Een sombere, een beetje door vocht aangetaste stem op de radio zegt gisterochtend: “Onze doelgroep bestaat vooral uit mensen die in het weekend graag een drankje doen.”