De eerste keer dat mijn ouders me meenamen naar een restaurant, herinner ik me vaag. Ik zal een jaar of zes geweest zijn, zondagse kleren aan, nat haar met scheiding erin. Er zal vast iets gevierd zijn. Trouwdag lijkt me het meest in aanmerking komen. Mijn zusje was één en die a... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verdedigen
Nog steeds heb ik de neiging veel te veel te vergoelijken. Komt misschien doordat we beperkt omgaan met iets wat tegenvalt. We zeuren te snel, volgens mij. En daar wil ik tegen optreden. In het restaurant bijvoorbeeld. Slechts zelden is er helemaal niets aan te merken op het eten dat daar op tafel komt, maar er zijn mensen die er graag meteen verwilderd mee beginnen. Ik ga de boel dan verdedigen en hoor mezelf zeggen: `Maar het is tenminste wel warm.’ En ik zeg er uiteraard bij dat toen ik hier laatst was, het eten te kort in de magnetron had gestaan en een beetje lauw op het bord lag te jengelen. Ik pluk nog snel een ervaring uit mijn herinneringen en meld dat ik in het restaurant aan de overkant een kippetje had gegeten dat in schoonmaakmiddel leek te zijn gemarineerd, terwijl ik aanvankelijk een forel had besteld, maar de forellen waren op vanwege de vakantiedrukte. Er is een rapport verschenen over de effecten van de splitsing tussen de NS en ProRail. Begrijpt overigens iemand iets van die splitsing? Goed, de effecten zijn om te huilen, maar dat wisten we al. Uiteraard hebben de NS en ProRail kritiek op de onderzoekers. De NS roept dat het aantal tevreden treinreizigers in de afgelopen tien jaar bijna is verdubbeld. Hierin herken ik mezelf enorm. Als ik bij de NS had gewerkt, had ik dat ook gezegd. Het kan bovendien best waar zijn. Zeg dat één op de duizend reizigers tien jaar geleden tevreden was en het er nu twee zijn, is dat dan een verdubbeling of is dat geen verdubbeling? Nou dan alsjeblieft!
Columns
-
-
Oké, ik heb besloten scherp op te letten! En niet te laat in deze ontwikkeling te stappen, in ieder geval zo laat dat ik nauwelijks weet wat er aan de hand is. Ik begrijp dat ik binnenkort met een selfie kan betalen op internet. Dat ik me daarmee dus bekendmaak en niet meer met... lees meer
-
Hoewel ik al jaren niet meer rook, ga ik me niet fanatiek als tegenstander opstellen als iemand het in mijn omgeving wel doet. Bij mij thuis mag het best, wel graag in de buurt van een open raam. Ik ben altijd blij dat ik het zelf niet meer hoef, in de buurt van een open raam ga... lees meer
-
Al een paar dagen ben ik nog geen tweehonderd meter van zee vandaan, aan de Nederlandse kust, en ik hoop hier nog even te blijven. Als ik naar de zee kijk (vaak is het staren) denk ik aan de eeuwigheid. Nou ja, je kunt nauwelijks aan de eeuwigheid denken, want waaraan denk je da... lees meer
-
De taxichauffeur vraagt: `Wie z’n moeder?’ Althans dat versta ik. Mijn bestemming is een straat met een erg lange naam. Blijkbaar moet ik die twee keer noemen, anders had hij niet gevraagd: `Wie z’n moeder?’ Vaag herinner ik me deze manier van vragen uit de serie `Toen was geluk... lees meer
-
Dat thuis bezorgde maaltijdboxen zo populair zijn, wist ik niet. Soms vind ik het erg of stom dat ik iets niet weet, maar nu niet. Weliswaar heb ik ’s ochtend nog geen idee wat ik ’s avonds wil eten, kan er meestal niet eens aan denken, maar in de loop van de dag wordt dat duide... lees meer
-
Bij het opruimen van een la (opruimen is in dit geval de inhoud van de la verplaatsen) kwam ik aantekeningen tegen voor een kort stuk dat ik een paar jaar geleden voor een tijdschrift moest schrijven. Het thema was: mijn mooiste woord. En mijn mooiste woord was toen `sneeuw’. Of... lees meer
-
Tijdje geleden las ik een artikel over gapen. Een psycholoog legt daarin uit dat het een mysterieuze gang van zaken is en blijft. Dat laatste omdat er geen geld wordt vrijgemaakt om er onderzoek naar te verrichten. Het is een paar weken geleden dat het artikel me onder ogen kwam... lees meer
-
Bij mijn apotheek trekken we sinds kort geen nummertjes meer. Als je binnenkomt vraag je wie de laatste is en dan weet je wanneer je aan de beurt bent. Of dit makkelijker is dan het nummertjessysteem, weet ik niet. Onduidelijk waarom het is opgeheven. Daar ga je ook niet naar vr... lees meer
-
Afgewezen worden blijft een probleem. Voor de supermarkt zie ik een energieke jonge vrouw, met rode wangen. Ze heeft een klembord in haar handen. Daarop zit een stapeltje formulieren geklemd. Met een balpen tikt ze tegen haar tanden. Ze ziet mij naderen en ook dat ik weet dat ze... lees meer
-
`Heb je het niet warm zo? Is het niet veel te warm met dat jasje? Moet je jasje niet uitdoen?’ Ik denk dan: als ik het te warm had met mijn jasje aan, deed ik het uit. want die verbinding kan ik leggen, tussen te warm en een jasje. Ik denk het, maar ik zeg het niet. Ik ga het ja... lees meer
-
Wat is er aan de hand? Dat dacht ik de afgelopen tijd een paar keer: wat is er aan de hánd? Pas nu lees ik dat de politie je pas flitst als je veertig kilometer te hard rijdt. Dat hoort bij het publieksvriendelijke karakter van de actie die agenten voeren. De flitsploegen gaan b... lees meer
-
In deze krant stond eerdere deze week een artikel over pre- en postvakantiestress. Ik las het met belangstelling, ook omdat ik niet op de hoogte was van dit soort stress. Uiteraard ken ik wel de lichte spanning voordat je de auto vol gaat laden: kan alles er wel in, waarom zou i... lees meer
-
Een onderzoeksbureau heeft onderzoek gedaan naar wie er het vaakst te zien waren in onze praatprogramma’s. Het is niet bepaald een onderzoek dat ik een onderzoek zou willen noemen. Vooral een kwestie van uitzendingen terugkijken. En tellen dus. Er zijn mensen die over alles wel... lees meer
-
Het is zeker dertig jaar geleden dat ik voor het laatst Monopoly speelde. Ik verloor, maar dat deed ik altijd, want ik ben niet goed in geld. Toch was het een spel dat me fascineerde, ook omdat er medespelers waren die zeiden: `Ik maak je dus kapot.’ Ook medespelers van wie je z... lees meer