Al vaker schreef ik dat de digitale camera lekker makkelijk is, maar ik het jammer vind dat je niet meer verrast wordt door wat je gefotografeerd hebt. Zelf houd ik nog van fotorolletjes die je naar de fotowinkel brengt. Na een paar dagen haal je die op en bekijk je nieuwsgierig... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tanden
Nederlanders eten minder brood, lees ik. Bericht waar schrale droefheid omheen hangt. 2,3 procent minder dan vorig jaar. Het geldt in ieder geval niet voor de op straat lopende Nederlander. Volgens mij wordt er nergens ter wereld in het openbaar zo veel brood gegeten als hier. Broodjes met heel veel erop, hoe dan ook bijna altijd sla (rucula, rucoli, rucolo). De op straat etende Nederlander is als een bezetene met het broodje in de weer. Het ziet er nooit ontspannen uit. Het broodje moet dood en zo snel mogelijk verdwijnen. Het zijn ook broodjes die om grote happen, veel tanden en een geraffineerde ademhalingstechniek vragen. Soms doet zich er een loopneus bij voor. De op straat etende Nederlander heeft ook een nogal speciale manier van lopen. Alsof er een vreemd probleem met de stoelgang is. Ik zeg niet dat ik nooit een broodje op straat eet, maar ik houd mezelf dan wel in stilstand en probeer er iets geheims van te maken. Goed, nu de vraag waaróm Nederlanders toch minder brood eten. Komt waarschijnlijk doordat populaire dieetboeken onze omgang met brood ontmoedigen. Die ontwikkeling is al vier jaar aan de gang. Ik lees die boeken niet, maar had laatst wel een vriendin op bezoek die verstand heeft van alles en verbijsterd keek naar mijn boterham vol pindakaas. `Kan echt niet meer!’ zei ze. Ze legde ook uit waarom, maar dat vergat ik meteen. `Maar dan wel alleen spéltbrood,’ zei ze ergens in haar belerende monoloog. Toen herinnerde ik me dat een paar jaar geleden pindakaas ook niet meer mocht. Echt niet!
Columns
-
-
Tijdje geleden sprak ik op een feestje een vrolijke en vriendelijk vrouw die zei dat ze al bijna dertig jaar in het basisonderwijs werkzaam was, maar daar nu mee stopte. Ze had er genoeg van na schooltijd ouders te moeten spreken die verhaal kwamen halen. Dan had ze hun kind d... lees meer
-
Ergens in huis moet ik een zaklantaarn hebben. Geen idee waar. Ik denk er ook nooit aan. Ja, eergisteren toen ik in deze krant een stuk las over preppen, een woord waarmee ik nog geen band heb, wat ook komt door wat het betekent: dat je voorbereid bent op rampen.
-
Voor mij is het een woord uit een tijd die ver weg lijkt: Tupperware. Nu de fabrikant failliet is, besef ik dat het er al die tijd gewoon was. Blijkbaar is de rol van al die bakjes nu uitgespeeld. Misschien bewaren we minder eten, geen idee.
-
In de schoenenwinkel maak ik meteen een fout, ik vraag: “Heeft u ook gewone schoenen?” Het meisje dat me vroeg of ze me kon helpen, kijkt niet geïrriteerd. Ik zie dat ze zich een tijd voor de geest probeert te halen waarin ze weleens dat soort vragen heeft gehoord. Alles was toe... lees meer
-
Er zijn situaties waarin het gebruik van voor- én achternaam iets intimiderends kan hebben. Voorbeeld: een receptie waarin je niet zo veel zin hebt, maar je moet er nu eenmaal zijn. Je kent weinig mensen, staat op het punt de frisse buitenlucht op te zoeken en daar komt dan inee... lees meer
-
Is een bewindspersoon die zich identificeert als vrouw, verplicht vandaag een hoedje op te zetten? Of hoed? Tegen sommige hoeden moet je geen hoedje zeggen, want daarvoor heeft het object een te heftig volume.
-
Voor een populaire winkelstraat op zaterdagmiddag moet je extreem gemotiveerd zijn. Was ik niet, maar moest er toch zijn, op het laatste moment een cadeau kopen voor iemand van wie ik de verjaardag vergeten was, wat me vaak gebeurt met verjaardagen. Ergens moet ik een verjaardag... lees meer
-
Aan voetballers die geïnterviewd worden, merk je meteen wie mediatraining hebben gevolgd. Zijn een paar elementaire dingen: niet al tijdens de vraag laten zien dat je al weet wat je gaat antwoorden, de tijd nemen, vaak `kansen creëren’ en `relevant’ zeggen en als de vraag je nie... lees meer
-
Nu de zomer het min of meer heeft opgegeven, schiet me van alles te binnen waartoe ik de afgelopen maanden niet kwam. Of maanden, de zomer was veel te kort om over máánden te spreken.
-
Slim concept: Franse zakenman koopt bij verzendbedrijven pakjes op die om wat voor reden dan ook niet bezorgd konden worden en werden teruggestuurd. Zijn er nogal wat. Alleen al in Europa worden er per maand 150 ton van dat soort pakketjes vernietigd. Niet allemaal dus. Die zake... lees meer
-
Toen ik hoorde over wat er gaat gebeuren bij de Duitse grenzen, besefte ik dat het lang geleden is dat ik erg ver weg ben geweest. Ik bedoel naar landen waar je bij de grens je paspoort moest laten zien, ik bleef binnen Europa. Natuurlijk had ik wel altijd mijn paspoort bij me,... lees meer
-
Al een tijdje ligt mijn nieuwe agenda op mijn bureau. Die loopt van afgelopen juli tot december volgend jaar, volgens mij een agenda voor mensen die hechten aan overzicht. Ik vond het echter te vroeg om die al in juli in gebruik te nemen. Ik had bovendien mijn oude agenda nog. D... lees meer
-
Nog nooit is er aan het begin van het nieuwe televisieseizoen zo intens geschreven en van gedachten gewisseld over talkshows als nu. Praten over praatprogramma’s heeft iets landerigs. Het hoort wel bij onze televisiecultuur. Die is erg op zichzelf gericht.
-
Altijd lastig, nou ja, lastig is een te groot woord, altijd een béétje lastig als je tussen 08.00 uur en 12.00 uur een telefoontje van het ziekenhuis krijgt. Onderzoekje gehad (niets ernstigs), specialist belt om over uitslag te praten. Vier uur lang moet je je mobiel in de gate... lees meer