Altijd lees ik graag tips. Vooral voor de hand liggende vind ik aangenaam, bijvoorbeeld dat je veel moet drinken als het erg warm is. Dat doe ik al en door zo’n tip voel je dat je goed bezig bent.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Borsten
Natuurlijk vind ik het de normaalste zaak van de wereld als ik getuige ben van borstvoeding. Of ik eermee opgegroeid ben, weet ik eerlijk gezegd niet meer. Ja, wel zelf, als zuigeling, maar dat bedoel ik nu niet. Het zijn mooie momenten van een heldere eenvoud. Toch voel ik altijd enige onhandigheid. Tijdje geleden gaf ik dit niet toe, maar ik deins er niet meer voor terug me kwetsbaar op te stellen. Onhandigheid dus, en ik weet niet precies waar die vandaan komt. Ik wil iets aangenaams over die tedere en nuttige gebeurtenis zeggen, maar kan niet op de juiste woorden komen. Zaterdagavond zag ik een flard van het dynamische amusementsprogramma van Paul de Leeuw. Het thema was Moederdag. Er zaten vrouwen met ontblote borsten op het podium en een van hen gaf Paul de Leeuw te drinken, eerst uit de ene toen uit de andere borst. Ik ben niet op de hoogte van wat er allemaal uitgezonden wordt, maar volgens mij was dit nog nooit vertoond in een amusementsprogramma, dat een volwassen man op deze wijze wordt gevoed. En vervolgens merkte ik dat er schaamte in me groeide. Heb ik vaker. Ineens ontstaat er schaamte om wat er gebeurt. In dit geval was het geen preutsheid of zoiets, wel vage verontwaardiging. Ik ging weer over tot de orde van de avond. De volgende dag sprak ik vrienden die vroegen of ik het gezien had en wat ik ervan vond. `Raar,’ antwoordde ik. Beetje slap woord. Mijn vrienden zeiden dat hun dochter, begin twintig, dit het smerigste vond wat ze ooit op televisie had gezien. Deze opvatting luchtte me op.
Columns
-
-
Toen vrijdagavond het Olympisch vuur ein-de-lijk brandde, kón ik niet meer, bekaf van té veel ceremonieel exhibitionisme. Waarom ik dan toch keek? Ik houd ervan de sporters te zien die van overal zijn gekomen om het allerbeste uit zichzelf te halen. In Parijs zwaaiden ze ons toe... lees meer
-
In een radioprogramma ging het gisterochtend over ergernissen op vakantie. Aan mensen die zich snel ergeren, erger ik me dan weer en zeker als ze daarover ook nog uitvoerig gaan vertellen. Ik viel midden in een verhaal over ligbedden rond een zwembad en handdoeken die erop lagen... lees meer
-
De zomer is nog te jong om teruggekeerde vakantiegangers te ontmoeten. Met vakantieverhalen. Ja, mijn bevriende buren zijn een uitzondering. Ze stuurden om de dag een veelzeggend fotootje en al die fotootjes samen vertellen helder voldoende over de vakantie. Uitstekend.
La... lees meer -
Graag lees ik van alles over de Olympische Spelen die morgen beginnen. In deze krant was het gisteren een gesprek met oud-judoka Edith Bosch die ik altijd graag aan het werk zag, ook om mijn eigen judoverleden voorgoed te laten verdwijnen onder het zand van de tijd. “Hij is een... lees meer
-
Nog steeds vind ik het jammer dat er in wachtkamers in het medische circuit geen tijdschriften meer liggen. Terechte maatregel, iedereen zit krampachtig het mobieltje te bestuderen, maar toch, ze hoorden zo bij je wachtkamerbeleving. Vooral tijdschriften die je normaal nooit ond... lees meer
-
Bij veel sta je niet stil en dat is maar goed ook, want zo komen er nog meer verrassingen dan er al zijn. Als Trump president wordt, wat door alle hogere machten moet worden voorkomen, is de nieuwe vicepresident James David Vance, over wie we de afgelopen dagen al het nodige kon... lees meer
-
De wereldwijde computerstoring vorige week veroorzaakt zacht de vraag hoe het met ons zou gaan als ineens alles was zoals twintig, dertig jaar geleden. Dat sommige ziekenhuizen, nou ja, veel ziekenhuizen overal in de wereld enorme hinder ondervonden, dat is natuurlijk rampzalig,... lees meer
-
Wanneer mensen doen alsof de publieke ruimte uitsluitend van hen is en dat ze daarin precies kunnen doen wat ze willen, voel ik niet alleen ergernis en vaak verbijstering, maar ook schaamte. Van die schaamte zou ik onderhand best eens af willen, maar dat lukt niet. Ik maak deel... lees meer
-
Mensen die met volle teugen genieten als ze er voor hen wordt geapplaudisseerd, veroorzaken mij bij vrolijke ontroering, zeker als goed te merken is dat het hen niet vaak overkomt.
De intocht van de Vierdaagse hoorde bij mijn opvoeding en in mijn kindertijd was die er dus a... lees meer -
Welke gebeurtenissen in je leven zijn zo schokkend dat je je herinnert waar je was toen je er voor het eerst over hoorde? Word je ook weleens gevraagd: “Waar was je toen je hoorde dat president Kennedy was vermoord?” Degene die deze vraag stelt, weet het van zichzelf en zegt het... lees meer
-
In de file sta ik achter een leverkleurig busje waarop onder de afbeelding van een brood in grote letters BROODZAKELIJK staat. Het is duidelijk dat ik in een file ben beland die heel wat tijd gaat kosten, ik moet het dus lang met deze woordspeling doen, terwijl ik iemand ben die... lees meer
-
Op welke Vierdaagsedag het was, weet ik niet meer, wel dat het in de buurt van Groesbeek was. Een onbelangrijke herinnering, maar misschien is geen enkele herinnering onbelangrijk als blijkt dat die nog ergens leeft en ineens wakker gemaakt kan worden. Ja, herinneringen die blij... lees meer
-
Was natuurlijk het gesprek van de vroege dag, gisterochtend, in de kleedkamer van de fitnessclub. We waren allemaal met de aanslag op Trump wakker geworden. Zijn van die beelden die je een paar keer moet zien. Je bent op buitenlandse televisiezenders aangewezen, op de Nederlands... lees meer
-
In deze krant stond gisteren een benauwend artikel over tolwegen en tolpoortjes in Europa. Een woordvoerder van de ANWB beantwoordde vragen en ik besefte meteen dat ik bijna alle antwoorden razendsnel zal vergeten. Ook omdat er iets in mij leeft dat zegt: “Zien we tegen die tijd... lees meer