Er moet een verschil zijn tussen ongewenst gedrag en grensoverschrijdend gedrag.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Broodje
Het Lichtpuntje. Zo heet het restaurant in het ziekenhuis waar ik de laatste tijd zo nu en dan kom. Ik heb een begeleidende functie, ben zelf geen patiënt, voor zover je kunt weten of je patiënt bent of niet. Vooral als ik door een ziekenhuis loop, ben ik ervan overtuigd dat ik spoedig aan de beurt ben. Omdat ik veel wachttijd moet doden, beland ik regelmatig in Het Lichtpuntje. Daar hebben ze het prima met ons voor, want overal zit rucola bij. Het is een slasoort die mij kan irriteren, maar ik weet wel dat het dan menens is. Iedere broodje heeft een ingenieuze uitstraling. Ik ben geen voorstander van het woord `nuttigen’ als het om eten en drinken gaat, maar in Het Lichtpuntje heb ik sterk het gevoel dat ik iets zit te nuttigen. Ik kijk met een andere aandacht om me heen dan in andere eetgelegenheden. Komt ook door de naam van de plek waar ik me bevind, Het Lichtpuntje. Een naam was niet per se nodig geweest. In de wereld buiten het ziekenhuis wel natuurlijk, maar in het ziekenhuis zelf loop je niet de afdeling verloskunde op met de vraag of je iets met rucola kunt krijgen. Het restaurant is een duidelijke plek. Over de naam zal vergaderd zijn door mensen die het natuurlijk goed bedoelen. Met de keuze voor Het Lichtpuntje hebben die mensen ook iets willen zeggen over de rest van het ziekenhuis, misschien wel over de gezondheidszorg in het algemeen. Misschien suggereerde iemand wel Lichtpunt, maar vonden de anderen dat te groot. Het moest kleiner en daardoor ook minder pretentieus: Lichtpuntje. Rucola.
Columns
-
-
Wat ik nooit verwacht had, is dat ik me stoor aan mensen die roken. Storen is misschien een net iets te groot woord, maar het begint erop te lijken. Dan bedoel ik niet eens roken in mijn bijzijn, nee, maar dat ze zich even uit een gesprek en de ruimte verwijderen om op een balko... lees meer
-
Een zwarte hoge hoed had ik, geen echte, maar een van plastic, te klein voor het hoofd van de tienjarige die ik was. En een toverstok, waarvan ik wist dat ik niet moest zeggen dat het een toverstok was. Ik toverde niet, maar goochelde. Toveren was iets anders. Dat gebeurde in sp... lees meer
-
Een vraag die ik hier vaker aan de orde stel: wanneer ben je oudere? Nu komt hij in me op omdat ik van alles lees over valcursussen. Ouderen vallen vaker dan toen ze nog geen ouderen waren. Kan door veel komen, medicijngebruik bijvoorbeeld. Of omdat je bang bent te vallen. Dan b... lees meer
-
Het bericht had ik al gehoord,vrijdag op de radio, en ik voelde dat het belangrijk was, ook omdat het in het nieuws werd voorgelezen, maar scherp begrijpen deed ik het nog niet. Nu ligt het naast me op mijn bureau. Heb het uit de krant gescheurd.
-
Vorige winter schreef ik al over haar, het meisje dat in de supermarkt hier om de hoek tussen ingang en winkelgedeelte achter een hoog tafeltje staat waarop ze iets bereidt. Zo wil ze ons, klanten, warm maken voor een product. Vorige winter was het erwtensoep die ze in kleine ka... lees meer
-
Misschien is het vandaag weer voorbij, maar gisteren en eergisteren ging het vaak over de schoenen van vicepremier Hugo de Jonge, de verse minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hier en daar werden ze rock-‘n-rollschoenen genoemd, maar schoenen zijn alleen maar rock-‘... lees meer
-
Een kennis van me overkomt het volgende. Hij heeft een café en huurt van de gemeente twee containers waar hij dagelijks de afval uit het café in gooit. Op een ochtend ziet hij een man naderen met twee vuilniszakken en die propt hij in een van de cafécontainers. En terwijl hij... lees meer
-
Als het goed is, staan ze vandaag op het bordes rond de koning, de nieuwe leiders van Nederland. Voor een paar van hen betekent het dat een droom is waargemaakt, of zoiets. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de minister van Buitenlandse Zaken. Wie kan er iets opnoemen waaruit blijkt... lees meer
-
Tot ver in december treden zangeres Beatrice van der Poel en ik op in meestal kleine theaters overal in het land - ik zing niet. Het betekent onder meer dat we vaak in de file staan, want we gaan halverwege de middag op pad. En dan doet zich onderweg bijna altijd die vreemde hon... lees meer
-
Op dinsdag heb ik het liever niet meer over maandag, maar nu moet het even, want gisterochtend kwam ik al vroeg in twee kwesties terecht waarvan ik niet goed wist waarmee ik er heen moest, in mijn hoofd.
-
Iedere donderdag zit de nieuwe Donald Duck bij de post. Soms is er iemand op bezoek als ik de post van de deurmat pak en op tafel leg. Natuurlijk gebeurt het dat het bezoek vragend naar de Donald Duck wijst, maar ik zeg er steeds minder over, ook omdat ik niet weet wat. Ik ben n... lees meer
-
Bij het bericht van de dood van Frits Bom dacht ik niet dat hij al lang overleden was, wat ik soms heb bij mensen die ik lang niet meer zag of aan wie ik lang niet meer dacht. Hij is niet oud geworden.
-
Deze dagen wordt er veel over Jan Wolkers gezegd en geschreven. Gisteren was het tien jaar geleden dat hij overleed – ik ben opgehouden iemand te zijn die dan verbijsterd uitroept: is dat alweer tien jaar geleden?!
-
“Pas maar op,” zegt de patiënt voor me. “Het is oorlog.” Hij wijst naar de fysiotherapeut bij wie ik dadelijk op de behandeltafel ga liggen. Zijn praktijk is in de fitnessclub, in een afgezonderde ruimte, dat wel. Het heeft iets handigs: ik overdrijf vaak in de fitnessruimte e... lees meer