Graag ga ik naar de bioscoop. Natuurlijk weet ik dat ik alle nieuwe films vrijwel meteen thuis kan zien, maar de bioscoop heeft nog altijd mijn voorkeur. Het erheen lopen, in de vitrine kijken, de naam van de film uitspreken terwijl je een kaartje koopt, nog een paar minuten wac... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Broodje
Het Lichtpuntje. Zo heet het restaurant in het ziekenhuis waar ik de laatste tijd zo nu en dan kom. Ik heb een begeleidende functie, ben zelf geen patiënt, voor zover je kunt weten of je patiënt bent of niet. Vooral als ik door een ziekenhuis loop, ben ik ervan overtuigd dat ik spoedig aan de beurt ben. Omdat ik veel wachttijd moet doden, beland ik regelmatig in Het Lichtpuntje. Daar hebben ze het prima met ons voor, want overal zit rucola bij. Het is een slasoort die mij kan irriteren, maar ik weet wel dat het dan menens is. Iedere broodje heeft een ingenieuze uitstraling. Ik ben geen voorstander van het woord `nuttigen’ als het om eten en drinken gaat, maar in Het Lichtpuntje heb ik sterk het gevoel dat ik iets zit te nuttigen. Ik kijk met een andere aandacht om me heen dan in andere eetgelegenheden. Komt ook door de naam van de plek waar ik me bevind, Het Lichtpuntje. Een naam was niet per se nodig geweest. In de wereld buiten het ziekenhuis wel natuurlijk, maar in het ziekenhuis zelf loop je niet de afdeling verloskunde op met de vraag of je iets met rucola kunt krijgen. Het restaurant is een duidelijke plek. Over de naam zal vergaderd zijn door mensen die het natuurlijk goed bedoelen. Met de keuze voor Het Lichtpuntje hebben die mensen ook iets willen zeggen over de rest van het ziekenhuis, misschien wel over de gezondheidszorg in het algemeen. Misschien suggereerde iemand wel Lichtpunt, maar vonden de anderen dat te groot. Het moest kleiner en daardoor ook minder pretentieus: Lichtpuntje. Rucola.
Columns
-
-
Wat hoor je als je hoort dat een stem niet meer zo jong is? Want natuurlijk wordt een stem ook oud, net als bijvoorbeeld gewrichten en gelaatstrekken. Er komt kraak in en ruis. Toch hoor ik dat niet in de stem achter me.
-
Vaak zie je een Bekende Nederlander in een reclamespotje. De bedoeling is dat je gaat doen wat de Bekende Nederlander daarin doet. De Bekende Nederlander ontvangt daar veel geld voor. Dus het zal werken.
-
Tijdens mijn laatste verhuizing doemden uit de donkere diepte van een kast drie schoenendozen propvol cassettebandjes op. In mij woedde een opruimdrift die zijn weerga niet kende, en ik besloot meteen nonchalant dat minstens twee van die dozen weg moesten. Vaag vroeg ik me af of... lees meer
-
Ergens las ik: `Bovendien willen we onze leerlingen niet bij onbekenden laten aanbellen.’ Gaat over kinderpostzegels. Gisteren gingen kinderen weer van deur tot deur, minder kinderen dan vorig jaar. En vorig jaar waren het minder kinderen dan het jaar daarvoor. De klad komt er e... lees meer
-
Vandaag moet ik een treinreis maken, gisteren niet. Maar gisteren deed zich wel een interessante kwestie voor: veel, misschien wel de meeste conducteurs voerden actie en controleerden onze vervoersbewijzen niet. Graag zeg ik `kaartje’ in plaats van vervoersbewijs, maar ik geloof... lees meer
-
Zaterdag ben ik vroeg in de supermarkt. Een mooie herfstdag moet je zo volledig mogelijk meemaken. Bij de kassa sta ik achter een jonge moeder met een erg jonge baby in een draagzak. Zojuist stond ze ook naast me bij het broodbeleg. Ze lichtte haar kind in over hagelslag: `Zie j... lees meer
-
Hoe zal het uiteindelijk met Camiel Eurlings aflopen? Ben ik daar benieuwd naar? Beetje. Waarschijnlijk omdat ik het wel weet. Dat hij zijn vriendin Tessa, inmiddels om begrijpelijke redenen ex-vriendin, in elkaar heeft geslagen, is een kwestie die waarschijnlijk zacht zal eindi... lees meer
-
Goed woord: schatkist. In de dagen na Prinsjesdag komt het altijd een paar keer voorbij. Bijvoorbeeld dat die leeg is, nu dus niet, of dat er wel wat bij kan. Uit de boeken in mijn kindertijd maakte ik op dat een schatkist iets was waarnaar je op zoek ging. Ergens op een eiland,... lees meer
-
Opluchting is een belangrijke emotie. Ik weet niet precies wat de definitie van een emotie is, maar van definities trek ik me nooit veel aan. De slappe lach vind ik ook een emotie. Ik hield er al eens een pleidooi voor. Dat we de slappe lach niet moeten proberen te onderdrukken,... lees meer
-
Zijn er mensen die nog nooit gevlogen hebben? In een vliegtuig, bedoel ik. Raar dat ik dat niet weet. Laat ik maar voor mezelf spreken als ik zeg dat ik het zorgelijk vind dat de KLM gaat bezuinigen op stewardessen en stewards. Zat er al een tijdje in, maar ineens is het dan zov... lees meer
-
Minister Kamp had het eind vorige week even voor het zeggen namens het kabinet, want de premier en de vicepremier waren weg. Wat hij ervan vond dat alles wat vandaag bekend zou worden gemaakt, was uitgelekt? De minister zei het te betreuren en dat na vandaag uitgezocht moest wor... lees meer
-
Toen vorige week de laatste bedevaartstrein naar Lourdes vertrok, was ik even terug in eind jaren vijftig. De overbuurvrouw was erheen geweest, want haar linkerbeen deed het niet meer. Ze vertrouwde op het bronwater met genezende kracht dat uit de grot kwam waar Maria was versch... lees meer
-
Morgen denk ik er vast anders over, maar gisteren nam ik met enige opluchting afscheid van de zomer. Komt ook doordat mijn karakter zeer bij de herfst hoort. Ik houd ook van de zomer, vooral van zomeravonden en vroege zomerochtenden, maar het duurde allemaal wat te lang dit jaar... lees meer
-
Deze week is dan misschien wel te warm voor woorden, maar leverde in ieder geval drie nieuwe op, woorden dus. Rijke oogst. Gisterochtend hoorde ik `mensenuitlater’. Nieuw beroep, hier en daar in Amerika al een beetje populair. Je kunt de service bellen en dan komt er iemand om e... lees meer