Zeker weten doe ik het niet, maar ik denk dat ik het in mijn puberteit ontwikkelde: als iets waar is maak je het nog meer waar door erover te praten. Voorbeeld: als het weer eens uit was met een meisje en ik gezelschap van mijn vrienden nogal stilletjes was, vroegen die: “Is er... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Cadeau
Sommige woorden hebben het moeilijk. Doordat we er slordig mee omgaan. Te losjes misschien. Vaak spreken we ze te snel uit, terwijl het meestal om woorden gaat die om enige innerlijke voorbereiding vragen. Ik noem er een paar: respect, integer, racisme. `Beleving’ komt ook in de gevarenzone. Paar dagen geleden hoorde ik een man in een radioprogramma over `het belevingsgebeuren’ spreken. Man had een sauna met van alles om die sauna heen en zei dat het om het belevingsgebeuren ging. De verslaggever die met hem in gesprek was, gaf hem geen draai om zijn oren. Zojuist zag in een reclamespotje van Het Kruidvat en daarin ging het om `een belevenisbon’. Beleving en belevenis hebben veel met elkaar te maken. Natuurlijk kan ik makkelijk te weten komen wat een belevenisbon precies behelst, maar het woord houdt me tegen. Tegen mijn zin blijft het wel in mijn gedachten zitten. Waarschijnlijk kun je met die bon een belevenis kiezen, net zoals met een boekenbon. Ik neem aan dat het aanbod van belevenissen beperkt is. Het zullen belevenissen zijn die bij Het Kruidvat horen. Dus niet een weekend Parijs met Halina Reijn. Moet ik overigens niet aan denken, maar ik noem maar even iets algemeens op. Het zal wel gaan om kalmerende badschuim en dat soort onzin. De belevenisbom brengt me op de valreep bij een andere kwestie: hoe te handelen bij een teleurstellend cadeau? Gewoon zéggen, is mijn advies. De ander merkt het toch. Door het te zeggen leren we weer van elkaar. Is ook een soort cadeau. Zou bijna zeggen: een belevenis.
Columns
-
-
We doen veel `voor de zekerheid’. Ik ook. Daarom zocht ik gisteren minstens een uur naar de plek waar ik mijn zoveelste coronaprik ging halen, een kolossaal bijna leeg kantoorgebouw waarin op de begane grond een priklocatie was ingericht, één beknopte ruimte waar alles dicht op... lees meer
-
Voor het eerst zit ik met een compliment in mijn maag.
Het begint voor een open brug. Ik sta daar op mijn fiets te wachten tot die weer dichtgaat. Naast me staat een sportieve tomaatkleurige auto waarin een man zit die het raampje aan mijn kant naar beneden laat zakken. Hi... lees meer -
Er zijn verschillende redenen waarom je als reiziger de trein onverwacht moet verlaten.
-
Vandaag zou mijn moeder 99 zijn geworden. Ze was al een eind op weg, maar in het jaar van haar 92ste vertrok ze naar de andere kant, op een vroege, zonnige ochtend in april.
Toch heeft deze dag nog steeds een betekenis die zich moeilijk laat omschrijven. In ons gezin was ha... lees meer -
Om alert te blijven probeer ik nooit ding tegen een ding te zeggen, maar hoe het heet. Soms weet je dat echter niet.
Voorbeeld. Bij een benzinestation wil ik tanken en ik stop bij een pomp waar ik met mijn betaalpas moet betalen. Die wordt echter niet geaccepteerd door de p... lees meer -
Gisteren, toen de vroege ochtend innig werd omhelsd door zacht herfstlicht, voelde ik heimwee naar mijn hardlooptijd, niet eens erg lang geleden.
-
Voor wetenschappelijk onderzoek waarvan je je afvraagt wat we ermee moeten, kan ik warme belangstelling hebben. Tijdje terug zat er in Nieuwsuur een mobiliteitsdeskundige die zich op de universiteit enige jaren had beziggehouden met het parkeren van auto’s en daarop ook... lees meer
-
In bijna alle kranten stond gisteren te lezen dat Donald Duck een nieuwe buurvrouw krijgt. Nieuws dat goed is voor je humeur. Die buurvrouw heeft ook een zoontje. Eva Hamerslag en Lex, zo heten ze. Mevrouw Hamerslag is een alleenstaande moeder.
-
In de trein is de stiltecoupé geen stilcoupé meer. Komt doordat de conducteur heeft omgeroepen dat ze een te korte trein hebben meegekregen. Alsof iemand bij een vertrekpunt nonchalant treinen staat uit te delen.
Tijdje terug besloot ik niet meer te klagen over de NS, nu oo... lees meer -
Als hier in huis Boer zoekt vrouw wordt opgezet, maak ik me snel uit de voeten. Maar ja, soms is het onvermijdelijk dat je het toestel toch even passeert. Was zondag ook het geval en toen hoorde ik Yvon Jaspers zich met haar rare schreeuwstem oog in oog met een boer afv... lees meer
-
Al vaker schreef ik dat de digitale camera lekker makkelijk is, maar ik het jammer vind dat je niet meer verrast wordt door wat je gefotografeerd hebt. Zelf houd ik nog van fotorolletjes die je naar de fotowinkel brengt. Na een paar dagen haal je die op en bekijk je nieuwsgierig... lees meer
-
Tijdje geleden sprak ik op een feestje een vrolijke en vriendelijk vrouw die zei dat ze al bijna dertig jaar in het basisonderwijs werkzaam was, maar daar nu mee stopte. Ze had er genoeg van na schooltijd ouders te moeten spreken die verhaal kwamen halen. Dan had ze hun kind d... lees meer
-
Ergens in huis moet ik een zaklantaarn hebben. Geen idee waar. Ik denk er ook nooit aan. Ja, eergisteren toen ik in deze krant een stuk las over preppen, een woord waarmee ik nog geen band heb, wat ook komt door wat het betekent: dat je voorbereid bent op rampen.
-
Voor mij is het een woord uit een tijd die ver weg lijkt: Tupperware. Nu de fabrikant failliet is, besef ik dat het er al die tijd gewoon was. Blijkbaar is de rol van al die bakjes nu uitgespeeld. Misschien bewaren we minder eten, geen idee.