Op een van de tafels hier in huis staat een kleine spiegel op een voetje. Nou ja, klein, zo klein is die ook weer niet. De spiegel is vooral voor je gezicht bedoeld en heeft twee kanten. Een kant weerspiegelt je gezicht normaal, de andere kant vergroot. Om de spiegel liggen noga... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Chocola
Er zijn van die geuren die aan zomers van lang geleden doen denken. Zo’n geur valt nauwelijks te omschrijven. Vaag speelt zonnebrandcrème er een rol in, water, een flauw windje, ergens ook iets zoets. Onmiddellijk zijn er dan ook herinneringen. Bijvoorbeeld aan de eerste keer aan zee. Of aan een meisje met een verlegen glimlach aan de rand van het zwembad en in de verte een liedje van The Beach Boys – en ook proef ik ijskoude Coca Cola. Geuren kunnen het geheugen behoorlijk prikkelen. Het gebeurt niet vaak, maar soms ruik ik potloodslijpsel en ben ik weer op een van de eerste dagen van mijn schooltijd, toen ik zo sterk dacht dat mijn leven voller begon te worden, en ik een andere aandacht voor alles moest opbrengen dan voorheen. Paar dagen geleden hoorde ik dat onderzoekers van de Universiteit Antwerpen een boekhandel naar chocolade hadden laten ruiken. Dat bevorderde de verkoop van vooral romantische boeken en kookboeken, maar niet alleen die, ook andere. Klanten keken bovendien wat rustiger rond. Ik kan me de geur van chocolade voorstellen, maar moet dan niet aan iets speciaals denken, ja, een beetje aan Sinterklaas en Kerstmis. Of mijn gedrag in de boekhandel verandert, weet ik niet. Het verschijnsel interesseert me natuurlijk wel. Zouden bijvoorbeeld meer mensen mijn boeken kopen als ze chocola ruiken? Misschien moet ik harde afspraken met de boekhandelaar gaan maken. En als ik zelf een geur moest kiezen? Dat is niet zo moeilijk. Een tuin met veel groen erin als het pas geonweerd heeft. O, die geur.
Columns
-
-
Natuurlijk houd ik ook van befaamde restaurants. Waar ik alleen niet tegen kan, is dat je vaak een kwartaal van tevoren moet reserveren. Je moet iets over hebben voor een culinair avontuur, maar toch. En als je er dan eindelijk bent, zak je dom weg in de opluchting dat het je ei... lees meer
-
Hoe dun de pannenkoek ook is, hij heeft altijd twee kanten. Dat zei de politiewoordvoerster Ellie Lust dinsdagavond in het praatprogramma Pauw. Het ging over de twee mannen die op een brug in Arnhem waren aangevallen door een groep jongens. Een van die twee mannen zou het eerst... lees meer
-
De muziek van de Beatles draai ik regelmatig, ik word er vrolijk van. Altijd denk ik ook even aan het moment waarop ik een liedje voor het eerst hoorde. Die momenten staan bij me scherp bij, zelfs de kleur van het licht in de huiskamer toen ik naar de radio liep om nog dichter b... lees meer
-
In de polikliniek longgeneeskunde moet ik langer wachten dan ik gewend ben. Ik heb me zo ingesteld dat ik me daar niet over opwind, ook al wacht ik op een gesprek waaraan ik niet veel heb. Ik zit daar vanwege lichte astma. Eens in zoveel maanden houd een longarts me in de gaten... lees meer
-
Er is nieuws dat niet meedoet met het grote opzienbarende nieuws, maar op geheel eigen wijze van grote bescheiden kwaliteit is. Bijvoorbeeld het nieuws dat het aantal ijssalons in Nederland in tien jaar tijd verdubbeld is. Ook zijn er meer ijscokarren bij gekomen. Of moet ik zeg... lees meer
-
Dadelijks dwaal ik door herinneringen. Misschien moet ik het anders zeggen: de herinneringen dwalen door mij, ze overkomen me. Niet omdat ik iemand ben met een zucht naar vroeger, helemaal niet, maar herinneringen die er toe doen, horen bij wat er nu gebeurt.
-
Soms zijn er kleine gezagskwesties die me hinderen. Mijn eigen gedrag erin, bedoel ik. Bijvoorbeeld dat ik op de fitnessclub extra hard in de weer ga met de gewichten als de coach naast me komt staan. Het gaat niet automatisch, ik ben me ervan bewust, ik gedraag me zo. Dan denk... lees meer
-
Als kind kon ik wakker liggen van grote vraagstukken. Het bestaan van God bijvoorbeeld. Of de eeuwigheid, door de onderwijzer op school uitgelegd als tijd die niet begint en ook geen einde kent. Niemand durfde zijn vinger op te steken om de leerkracht te vragen het nog een keer... lees meer
-
Uitdrukking kende ik niet: de fles van tafel halen als het feest gaat beginnen. Lijkt me wel typisch Nederlands, ik bedoel dat ik niet meteen denk aan toestanden die Italiaanse toestanden genoemd worden. (Heb ik grote sympathie voor, voor Italiaanse toestanden!)
-
Totdat deze Boekenweek begon, dacht ik zelden aan Verboden Vruchten. Misschien proefde ik er wel van, maar stond ik er niet bij stil dat het Verboden Vruchten waren.
De eerste keer dat ik ervan hoorde was tijdens de godsdienstles op de lagere school. Het hoogste gezag in de... lees meer -
Inmiddels is de Boekenweek twee dagen aan de gang en heb ik al één lezing over Verboden Vruchten (thema!) achter de rug. Met schorre stem. Vrijdagavond op het Boekenbal was het zo druk en lawaaierig dat je alleen maar kon schreeuwen. Toen ik klaar was met schreeuwen, vond ik het... lees meer
-
Je ziet nog steeds vaak, mannen die duidelijk aangekleed zijn door hun vrouw. Ik bedoel niet na het opstaan, maar de kledingkeuze. Die kleren zien er op de een of andere manier ook altijd veel te nieuw uit. In de trein heb ik zicht op een echtpaar waarvan de man een rode broek a... lees meer
-
Op het medische centrum van de Erasmus Universiteit Rotterdam zijn ze hard bezig een medicijn tegen ouderdom uit te vinden. Zo’n bericht roept bij een stemming op die ik moeilijk kan peilen. Natuurlijk ben ik geneigd blij te knikken. Van de andere kant lijkt het me een misversta... lees meer
-
Sinds de Internationale Dag van het Geluk, jongstleden maandag, laat het geluk me niet met rust. Ik probeer erover op te houden, maar dat lukt maar niet.