In de aankondiging van het journaal van acht uur worden alvast de hoofdpunten genoemd. Logisch, want daarvoor is het een aankondiging. Ik luister er nooit goed naar, ook omdat ik denk: ik hoor en zie het dadelijk wel. Even terug naar zondag, want toen lette ik wel scherp op. De... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Doos
Lopend over de vrijmarkt stelde ik vast dat het allemaal wel wat minder werd. Meteen vroeg ik me af wat ik daarmee bedoelde. Minder dan wat? Ja, een paar jaar geleden kwam ik met van alles thuis, meestal nutteloze dingen die snel in een doos gingen voor de vrijmarkt van volgend jaar. Niet dat ik daar zelf aan deelneem, maar misschien de buurjongens. Gisteren hoopte ik op een aanbod dat ik me herinnerde van een tijdje terug. Toen mocht ik na betaling van vijftig cent drie borden fel kapot gooien. Was therapeutisch bedoeld. En het werkte ook, ik merkte een zekere opluchting en nam me voor het vaker doen, ook buiten Koninginnedag om, maar ja, het was weer typisch zo’n voornemen dat in schoonheid stierf. Toen ik het gisteren bijna voor gezien hield, hoorde ik mijn naam roepen. En ik zag een kunstredacteur van een landelijke avondkrant bij een doos staan. In die doos zat een gleuf. De kunstredacteur zei dat ik vijftig cent in die gleuf moest doen. Dat deed ik uiteraard en vervolgens opende de doos zich en ging er een klein jongetje staan dat twee coupletten van het Wilhelmus zong. Heel hard, zo hard dat ik een beetje terugdeinsde. Daarna liet hij zich weer in de doos zakken en sloot de kleppen boven zijn hoofd. De kunstredacteur knikte trots, de jongen was uiteraard zijn zoon, ik zei dat ik het een fijne gang van zaken vond, en dat meende ik. Waarom had ik als kind nooit zoiets bedacht. Ik keek om en de jongen zong weer, weer hard. Ik dacht aan volgend jaar en vroeg me af of – nee, ik heb mijn kansen gehad.
Columns
-
-
Beetje slap dat ik geen duidelijk standpunt heb over dieren die in kooien zijn opgesloten. Of kooien, nee, niet altijd kooien, wel een beperkende ruimte met een hek eromheen. Niet alleen beetje slap, maar ook egoïstisch, want ik ga erg van mezelf uit: ik kom ontzettend graag in... lees meer
-
Getallen vergeet ik meestal meteen. Ik probeer dat niet lastig vinden en wat dan kan helpen is zo min mogelijk aan getallen te denken. Gisterochtend ving ik een flard op van een radioprogramma en in die flard hoorde ik dat 6 miljoen Nederlanders moeite hebben met internetbankier... lees meer
-
Hoe oud ze is, geen idee. Hoe lang zie ik haar nu al voor de supermarkt staan met een stapeltje straatkranten? Toch zeker een jaar of vijftien. Ineens was ze er en ik gaf haar twee euro, hoefde geen krant, ze wenste me een fijne dag.
-
Gisteren moest ik even naar het café op de hoek om De Telegraaf te lezen. Daarin worden Mark Rutte en Edith Schippers samen geïnterviewd en volgens mij moest dat gesprek me interesseren. Het doet immers stof opwaaien en daarover heeft iedereen in het politieke landschap wel iets... lees meer
-
Robots werken niet goed samen met mensen. Dit is geen eigen waarneming, ik lees het. Ze doen wel hun werk in bijvoorbeeld fabrieken, maar ze hebben hun eigen afdeling. Met mensen in de buurt kunnen ze van slag raken als er iets onverwacht gebeurt. Ja, dat is natuurlijk zo: mense... lees meer
-
Of het bij veel huisartsen het geval is, weet ik niet, maar bij de mijne bestaat het inloopspreekuur niet meer. Komt door corona. Toen kon het uiteraard niet en blijkbaar beviel dat prima. Je moet nu bellen voor een afspraak, wat voor- en nadelen heeft.
-
Het bestaan van de familie Hazes zal niemand ontgaan. Er is daar voortdurend iets aan de hand, vooral in de conflictueuze sfeer, maar mijn aandacht voor al die kwesties is in de loop der jaren verslapt.
Tot jongstleden maandag. -
Plakje cake wordt duurder. We lazen het allemaal. Het plakje cake na begrafenis of crematie. De crematie zelf gaat ook meer kosten, vanwege de energiekosten. Begrijpelijk, maar we laten ons nooit uitleggen waarom al die uitvaartkosten zo hoog zijn. Als die kwestie speelt, ben je... lees meer
-
Interessant woord is `woordvoerder’. In wezen zijn we natuurlijk allemaal woordvoerders, maar we weten wat er met een woordvoerder wordt bedoeld: iemand die namens de overheid het woord voert. Of namens iemand die zelf geen tijd of zin heeft het woord te voeren.
-
Graag luister ik op zondagmorgen naar het radioprogramma Vroege Vogels. Ik woon niet in de vrije natuur, maar dan heb ik het gevoel dat ik dat wel doe. Blij ben ik altijd met de berichten van luisteraars. Ze vertellen wat hun is opgevallen in tuin of andere directe omgeving, een... lees meer
-
In een stuk of drie radioprogramma’s hoorde ik het de afgelopen dagen over Schiphol gaan. Dat de boel langzaam weer op orde aan het komen is, natuurlijk niet álles, maar dat kan ook niet, er worden hoe dan ook veel karren getrokken, neuzen staan dezelfde kant op en overal worden... lees meer
-
Het schilderen van het huis is een project dat al ruim een jaar in een theoretische fase vastzit. Van diverse bedrijven zijn er al schilders op bezoek geweest, praatgrage mannen met een intense behoefte aan koffie en stuurse standpunten over hoe het moet gaan in onze samenleving... lees meer
-
In alle kranten stonden gisteren foto’s van het bezoek van onze premier aan president Biden. Minister Wopke was er ook bij, maar die had zich aan de fotomomentjes onttrokken en misschien moet je zeggen: zo hoort het ook, want het is vooral de premier die zich in de nabijheid van... lees meer
-
We liepen naar school, mijn vriendje en ik, twee jongens van een jaar of tien. Het was een warme dag in de vroege zomer, zonlicht prikte in onze ogen. Er was geen enkele aanleiding, hij zei het ineens zomaar: “Gina.” En ik vulde aan: “Lollobrigida.” Misschien kwam die achternaam... lees meer