Nooit zal ik zeggen dat vroeger alles beter was, want dat was het niet, in ieder geval niet alles. Op mijn lagere school was er geen Week van de Lentekriebels. Ik geloof zelfs dat je het woord niet eens hardop mocht uitspreken. Op de middelbare school trouwens ook niet.
Dez... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Duimen
Ineens wist ik het. Gisterochtend. Bij welke partij ik me thuis voelde. Het stemlokaal was in een school. Ergens klonk helder en hoogst vrolijk kindergezang. In de gang hingen tekeningen en stonden vitrines met werkjes erin, eilandjes met palmbomen, gezellige huiskamertjes, dat soort dingen. Haast nooit voel ik de behoefte met alles in mijn leven opnieuw te beginnen, maar dan wel, héél even. Het stemlokaal zelf was alleen maar stemlokaal, in de kelder van die school. Vlak daarvoor had ik op televisie een korte reportage gezien over Den Helder, waar het stemmen aantrekkelijk werd gemaakt door het in een duikboot te laten plaatsvinden. Of in een ruimte met uitzicht op zee en een horizon die er mocht wezen. Of in de ambtskamer van de burgemeester. Ook hoorde ik dat er in mijn woonplaats hier en daar koffie met koek geserveerd werd. Of dat er de mogelijkheid was een massage te ondergaan. Vind ik niet nodig. Je stemt en wandelt daarna waardig naar buiten, diep in gedachten over wat je zojuist gedaan hebt, in het besef dat het een groot voorrecht is. Klaar. De leiding van mijn stemlokaal berustte bij een man met een intense snor. Aan zijn ogen was te zien dat hij zich de avond daarvoor wellicht wat te gretig motivatie had ingedronken. Hij had een schorre stem, maar straalde wel een rotsvast geloof in de democratie uit. Naast hem zat een blonde vrouw die vooral hartelijk lachte. Ze stak haar duimen omhoog toen ik klaar was met mijn stemgedrag. Die duimen zijn beter dan koffie met koek, een massage of duikboot.
Columns
-
-
Sommige mensen vinden het heerlijk om naar de markt te gaan. Zeggen ze dan ook vaak: “Ah, de markt. Héérlijk!”
-
Vaak, misschien iets te vaak heb ik erop aangedrongen beetje zuinig om te gaan met het woordje `leuk’. We noemen en vinden te snel iets leuk. Leuke trui, leuk kapsel, leuke snack. Aan leuk moet een zekere amusementswaarde hangen. Klinkt veel te theoretisch, maar ik weet even nie... lees meer
-
Tijdens het natafelen begon iemand, misschien wel de gezondste van ons, ja, hoe dan ook de meest bewuste eter, over het eten van insecten, meelwormen om precies te zijn: “Wordt spoedig de normaalste gang van zaken.”
Als veel te vaak denk ik dan: dat zien we tegen die tijd w... lees meer -
Soms is iets bij wijze van spreken en moet je het niet letterlijk nemen. Ik las tragische berichten over PostNL: ze gaan nog minder bezorgen dan nu al het geval is. Dat een brief of kaart die je vandaag post, morgen ter plekke is, heb je al lang uit je hoofd gezet. Het is binnen... lees meer
-
In een rapport van de onderwijsinspectie staat dat het slecht gesteld is met de rekenvaardigheden van leerlingen in de onderbouw. Daar hangt ook een conclusie aan: dat ze later niet goed kunnen functioneren in de maatschappij.
Over die conclusie denk ik al een tijdje na. ... lees meer -
Paar weken geleden ging het over ufo’s die vijftig jaar geleden boven het Friese plaatsje Gorredijk waren gesignaleerd. Niet door één personen, nee, meer mensen. Herinner ik me niets van. In 1974 zat ik in een fase van mijn leven met waarschijnlijk weinig ruimte voor dat soort v... lees meer
-
Bij het bericht van de dood van Joan Haanappel dacht ik meteen: legendarisch. Geloof zelfs dat ik het woord hardop uitsprak. Niemand van mijn generatie kent haar naam niet. Niet alleen mijn generatie, Lindsay van Zundert, kunstschaatsster van nu, spreekt vol liefde en bewonderin... lees meer
-
Op de fitnessclub moet je altijd beginnen met een kwartiertje op de spinningfiets, een fiets waarop je nergens heen kunt, op een standaard. Warmdraaien. Staan er vier naast elkaar.
Vaak zit mijn bevriende buurman naast me. Hij gaat harder dan ik. Heb geleerd dat niet erg t... lees meer -
Kleine dingen kunnen grote dingen zijn. In De Volkskrant lees ik een interview met ex-minister Grapperhaus. Erboven staat dat hij Wilders ongeloofwaardig als minister-president vindt. Vind ik ook.
-
In de jaren vijftig werd er bij ons thuis nog vaak over de oorlog gesproken. Dat was overal zo. Misschien zeg ik het niet goed, maar het was altijd net alsof ze voorzichtig, beetje bedremmeld, naar woorden zochten, zeker wanneer het ging over dierbaren die niet waren `teruggekom... lees meer
-
Als ik een bericht krijg dat me eraan moet herinneren dat ik dan en dan bij de tandarts of mondhygiëniste moet zijn, staat er een QR-code bij. Met de opdracht die na binnenkomst te scannen.
-
Goed voor mijn humeur, die foto van een lachende postbode, gisteren in deze krant. In uniform ook nog, inclusief pet. Foto is uit 2012, ik dacht dat het uniform toen al lang was afgeschaft. Kan haast niet geloven dat het niet zo was, maar misschien had de postbode het vanwege zi... lees meer
-
Je denkt dat het niet waar is, je wilt dat graag denken, maar misschien is het toch waar of een beetje waar, maar wel waar genoeg: de formatie ligt min of meer even stil vanwege de voorjaarsvakantie. Ja, de informateur moet zich in alles verdiepen, maar die voorjaarsvakantie is... lees meer
-
Aan het begin van deze eeuw ging ik met een collega (v) voor een radioprogramma van de VPRO naar evenementen waar we normaal nooit aan toekwamen. Daarvan deden we dan gul verslag. Ik noem Holiday on Ice. Of een Woonbeurs. En natuurlijk de Huishoudbeurs die vandaag weer openbloei... lees meer