Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Figuur

Eén keer in mijn leven moest ik op het stadhuis een Bewijs van Goed Gedrag halen, maar ik weet niet meer waarvoor. Wel dat ik het kreeg en opgelucht was. Ik moest het dus aan iemand laten zien, maar wat stom dat ik geen idee heb wie dat was en ook niet wat ik aan dat Bewijs te danken heb. Ik herinner me dat ik met het Bewijs buiten stond, het was een koele ochtend, en dat ik zin had het te vieren, maar ja, met wie? Paar dagen geleden hoorde ik op de radio om het uur dat mensen die een rijschool hebben en/of rijles geven, ook zo’n Bewijs moeten hebben. Raar dat me dat niet verbaasde. Soms zie je zo’n leraar of lerares naast een leerling zitten en denk je: nou, een Bewijs van Goed Gedrag zou geen kwaad kunnen. Uiteraard en gelukkig kwam er ook een overkoepelend persoon uit de branche aan het woord en die zei dat hij blij was met deze maatregel, want hij wist van het bestaan van heel wat `onfrisse figuren’. Meedogenloze typering: onfrisse figuren. In gedachten dwaal ik razendsnel door mijn omgeving. Bevinden zich daar onfrisse figuren? Geloof het niet. Wanneer ben je een onfris figuur? Ik denk aan mijn rijlerares van wie ik acht jaar geleden afscheid nam na een spectaculair rijexamen, mijn zevende poging. Ja, ze was onfris, niet wat mij betreft, maar wel jegens de complexe samenleving. Ik betreurde dat, maar het kwam door haar angst en onzekerheid. Onfris. Onfrisse figuren. Ook `figuur’ is een wonderlijke aanduiding. Wel voel ik ineens een sterk voornemen voor 2014: alsjeblieft geen onfris figuur worden.

Columns

  • Tot middernacht keek ik eergisteren naar wat zich in de Tweede Kamer afspeelde. Toen was ik bekaf en ik wist ook waarom: door de onrechtstreeksheid van alles wat er werd gezegd, niet in de vragen, in de antwoorden. Natuurlijk, hoort bij het politieke spel, want dat het een spel... lees meer

  • Is me vast een keer uitgelegd, vaker, maar waarom Goede Vrijdag Goede Vrijdag heet, weet ik niet meer. Wel wat wie die dag gedenken, en daar gaat het om, de kruisiging van Jezus Christus. Ik zeg het erbij, omdat het nogal wat is. Of je nu `een gelovige’ bent of niet. Hij geloofd... lees meer

  • Wilde er één keer eentje hebben, een document dat aantoont dat ik me niets van de avondklok hoef aan te trekken. Dinsdag was het zover! De laatste dag van de oude avondklok, dus om 21 uur binnen. 

  • Moment staat me nog helder bij, maar niet meer wanneer het was. Ik bedoel: uurtje langer buiten spelen. Daarvoor mocht het `nog even’ en dat was heel wat. De langste kinderfase werd begrensd door het tijdstip van 6 uur. Het benauwende woord was `Binnenkomen!’, voorafgegaan door... lees meer

  • Op mijn bureau liggen ook papiertjes van dingen die ik moet doen. Als ik aan het werk ben, kom ik zo’n papiertje vaak tegen en dan leg ik het op een andere plek, zichtbaarder, maar ja, dat duurt nooit lang, want zonder dat je er erg in hebt, leg je er iets op. Ziehier het misver... lees meer

  • Te vroeg! Dat dacht ik zaterdagavond toen Matthijs van Nieuwkerk zijn show afsloot met de mededeling dat hij eind augustus weer terugkomt met het programma en ons een mooie zomer toewenste. Vriendelijk en attent vond ik het, maar kom op, de zomertijd was nog niets eens begonnen!... lees meer

  • Wat zegt hij precies? Dat zie ik mensen soms denken als ik iets zeg waarvan ik niet weet hoe ik het zo helder mogelijk moet zeggen. Dan stuntel ik nogal en kies net niet de goede woorden.

  • In ieder journaal zien we beelden van een vaccinatiecentrum, in binnen- en buitenland. Die worden later in een actualiteitenprogramma herhaald. Soms zijn het andere beelden, uit een ander vaccinatiecentrum.

  • In kranten kijk ik graag naar nutteloze foto’s. Nee, niets is nutteloos, ik bedoel foto’s waarvan de informatiewaarde beperkt is. Mijn blijdschap wint aan kracht als er onder de foto staat wat ik zelf ook goed kan zien.

  • Met warme billetjes op het terras zitten. Zijn niet mijn woorden, ik hoorde ze gisteren toen ik iets na half 8 de televisie passeerde.

  • Eergisteren wisten we het al: de maatregelen worden niet aangescherpt, ook niet versoepeld. Vorig jaar zouden we met deze informatie nog wat omzichtig zijn omgegaan. Dan hadden ze over welingelichte kringen en dat er gelekt was, dat het nog niet helemaal zeker was, maar waarschi... lees meer

  • Zeezout, mooi woord. In zo´n glazen potje. Je moet aan de dop draaien, dan komt het eruit. Ik zoek ernaar in de supermarkt. Volgens mij sta ik voor de juiste schappen. Mensen die met mij om moeten gaan, zeggen dat ik er niet sterk in ben, in iets zoeken. Ja, denk ik dan altijd,... lees meer

  • In sommige media wordt het een dans genoemd. Dan bedoelen ze de pogingen een coalitie te vormen: “De dans is begonnen.” Misschien is de dynamiek vergelijkbaar, maar erg prettig om naar te kijken is het niet.

  • Bij de pinautomaat in de supermarkt wacht ik op mijn beurt achter een man aan wie te zien is dat die er lang over gaat doen. Kwetsbare groep. Geeft niets, ik mijmer van harte over de foto van Sigrid Kaag waarop ze juichend op een partijtafel staat, beetje dansend, opgelucht en s... lees meer

  • Zo, nu weer de orde van de dag, ben je geneigd te denken. Bijvoorbeeld even geen lijsttrekkers meer. Ze zijn er nog wel, maar niet voortdurend. Van de andere kant wist je natuurlijk wél wat er aan de hand was, verkiezingen dus. En nu is er weer een orde van de dag waarmee we nau... lees meer

Pagina's