Dat het één woord is, wist ik niet: langstzittend. Ik kwam het tegen in Trouw, in een artikel over onze premier. Die is dus langstzittend. Je zou dan zeggen dat langzittend ook bestaat, en langerzittend, maar dat is niet zo. Alleen: langstzittend. Ik zag het nooit elders, terwij... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Freude
Koningsdag vind ik alleen aantrekkelijk in de vroege ochtend wanneer iedereen zich voorbereidt op een chaotische feestdag die in de middag wild wordt opgeëist door de schorre bierdrinkers. Ik liep rond achten over de vrijmarkt in mijn buurt. Mooi zonlicht, nog niet veel herrie. Ik zag onder meer een jongen van een jaar of negen achter een rood kleedje waarop zijn kindertijd stond uitgestald, beren en dieren in de berensfeer, dinosaurussen, auto’s, spelletjes die er lelijk uitzagen. Aan de jongen was te zien dat hij er niet van harte zat. Hij keek vaag boos en ook weemoedig – kan samen gaan, zeker wanneer je kindertijd zich op een kleedje bevindt en misschien wel niemand die spullen wil hebben. Waarschijnlijk was dit een opdracht van de huiselijke overheid: ruim de boel nu maar eens op! Ik probeer dan te denken aan waaraan ik denk dat de jongen denkt. Je zit in een tussentijd: er is iets voorbij en wat komen moet, is nog ver weg. En ondertussen ziet iedereen je! Een eindje verder kraste een dun meisje Alle Menschen werden Bruder op een gloednieuwe viool. Ode an die Freude heet het officieel, een goed bedoelde compositie die in de behandeling van het meisje een schraal leven kreeg. Ze had er geen zin in, dat was enorm duidelijk, ze wilde waarschijnlijk Leuke Dingen doen met vriendinnen, maar voor het open raam achter haar zaten haar ouders die nogal dwingend keken. Zij hadden een bedoeling, hun dochter niet. Het meisje had veel te plechtige kleding aan, in haar ogen gromde wanhoop. Ik haastte me naar huis.
Columns
-
-
Een organisatie die me uit het hart gegrepen is! Gisteren las ik erover in deze krant: het Ministerie van In Onbruik Geraakte Zaken. Het moet een museum worden, maar is het nu nog niet. Het is een depot vol dingen die ooit nieuw en nuttig waren, maar verdwenen zijn onder het zan... lees meer
-
In mijn werkkamer klinken vaak rustgevende geluiden. Die laat ik door Spotify aanleveren. Het zijn er twee, twee keer regen. Regen één is regen zoals wij die in ons land kennen, regen twee een tropische regenbui. Het verschil ertussen is niet groot en dan heb ik het nu over het... lees meer
-
Het koffiecafé is nog gesloten op de prille zondagmorgen, maar de bank ervoor is uitnodigend. Een meisje zit er een dikke pocket te lezen. Ze knikt vriendelijk wanneer ik aan de andere kant ga zitten, met een katern uit een krant. Ik doe alsof ik daarin lees, maar kijk naar het... lees meer
-
Was lang geleden, maar ineens word ik voor de supermarkt, min of meer voordat ik er erg in heb, staande gehouden door een jonge vrouw die met een stralende glimlach zegt: “Mag ik u vragen hoe u over vlees denkt?”
-
In mijn kinderjaren waren er geen feesten rond de Vierdaagse, nee, na de intocht was het afgelopen, alles, morgen was het zaterdag en daalde er stilte neer over de stad, de dommelende zomer kreeg alle ruimte.
-
Het kan goed voor je humeur zijn een tijdje geen praatprogramma’s te kijken. Al die meningen en meninkjes en meningen en meninkjes over die meningen en meninkjes. Verfrissend is het te besluiten dat het nu wel voor even mooi is geweest. Lekker je eigen komkommertijd creëren.
-
Overal iets van maken vind ik een avontuurlijk beginsel dat ik al ongeveer mijn hele leven koester. Bijvoorbeeld de schoonheid zien van het begin van een dag die waarschijnlijk veel te warm gaat worden. Gisterochtend vroeg leek die warmte nog een schilderij waarnaar je graag lan... lees meer
-
Paar jaar geleden hield ik op met te beweren dat ik vast van plan was de Vierdaagse te lopen. Hoe lang deed ik dat wél? Toch gauw een jaartje of veertig, denk ik. Af en toe maakte ik de fout er op deze plek over te schrijven. Dat ik een trainingsschema had opgesteld. Uiteraard l... lees meer
-
“Dinsdag wordt het heel erg!” Dat hoorde ik afgelopen weekend om de haverklap. En met heel erg werd bedoeld: warm. En niet een beetje warm: verschrikkelijk warm. Ik ben meteen geneigd te zeggen dat het wel mee zal vallen, maar dat houd ik voor me. Misschien valt het inderdaad ni... lees meer
-
Om alles beter te begrijpen stel ik me voor dat boeren voor mijn deur staan te toeteren en schreeuwen. Zij vinden immers dat ik iemand ben die hen zou kunnen helpen, maar dat niet doet. Waarom zouden ze anders naar mijn huis komen?
Ik zeg niet dat ik hun woede en wanhoop ni... lees meer -
In de zeer vroege ochtend, het is eigenlijk nog nacht, late nacht, ik kan niet slapen, loop ik naar thee te zoeken, zet de radio aan en hoor dat het gaat over iemand die pás ontdekt heeft biseksueel te zijn en daarom tegen van alles aanloopt. Komt door de verwarrende identiteit.... lees meer
-
Een vriend vertelt me dat zijn koffer nu ook is gearriveerd. Zelf was hij vorige week zaterdag al thuis. Zijn koffer maakte nog een omweg via Parijs, Orly Airport, en werd gisteren keurig thuis bezorgd door iemand van Schiphol. Daarvoor had hij van alles moeten regelen, maar dat... lees meer
-
Mijn boekhandelaar ziet er ontregeld uit. Hij zegt: “Het laatste halfuur kwamen er al twee keer jongens langs die vroegen of ik een heitje voor een karweitje had.”
Wist niet dat het nog bestond, heitje voor karweitje, en zeg dat het bijzonder is dat padvinders het nog doen.... lees meer -
Wat je nooit meer ziet, is bermtoerisme. Inderdaad, een woord uit een andere tijd. Niet dat ik het mis, maar mij interesseert altijd waarom iets ineens verdwijnt, niet helemaal ineens, maar wel min of meer. Er zijn natuurlijk minder bermen die zich daartoe lenen, maar zoals voor... lees meer