Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Gebeurtenis

Woensdagavond zat ik niet thuis naar de televisie te kijken, ik was erg onderweg en werd via sms’jes op de hoogte gehouden. Het eerste was simpel: `Rook.’ Het is opvallend dat een nieuwe paus ons zo bezighield de afgelopen weken. Meer dan ooit. Het komt slechts ten dele uit religieuze belangstelling voort. Nee, het is De Gebeurtenis. Niet lang daarna: `Argentijn.’ Gek dat ik meteen denk: leuk voor Máxima. Slaat nergens op. Vervolgens flitst door me heen: linke soep. En dan denk ik aan de vader van Máxima. Heeft deze misschien paus ook? Verder vraag ik me af of Henk Wijngaard al een nieuw lied klaar heeft: `Er kwam rook uit de pijp, ja, het is een Argentijn.’ Nieuwe sms: `Hij lacht nooit.’ Dat komt vaker voor in die kringen, weet ik, maar het is wel lastig. Ik ben blij dat ik geen mensen ken die nooit lachen, want die kunnen het leven log maken. Ah, nieuw bericht: `Maar vanavond wel!’ Gelukkig. Je hoort de hele tijd kardinalen ernstig beweren dat het eigenlijk niet te doen is, paus zijn, maar ik kan me ook voorstellen dat je toch enige blijdschap voelt. En dan: `Hij heeft goedenavond gezegd!’ Als ik na middernacht thuiskom en wat herhalingen van de avondprogramma’s zie, merk ik dat dat `goedenavond’ heel wat heeft losgemaakt. Het geeft `een bepaalde sfeer’ weer. Het is een typering waarmee ik nooit iets kan: álles heeft een bepaalde sfeer. Het `goedenavond’ moet ook iets zeggen over de menselijkheid (?) van de nieuwe paus. Ik ben ervoor het als een vriendelijk woord te beschouwen. Daar begint alles mee. 

Columns

  • Een van de fijnste openingszinnen uit de Nederlandse literatuur is die van `Het leven is vurrukkulluk’ van de Remco Campert. De titel is ook al zo goed. De spelwijze van vurrukkulluk maakt voelbaar wat het woord wil zeggen. Ik spreek het niet vaak uit, want wil er zuinig op zi... lees meer

  • De vrolijke vrouwen van het ontbijtprogramma waren gisteren in de ban van gezellige opwinding. Vanwege de panda’s. Ze vertelden dat er in China nog een afscheidsceremonie was en dat de panda’s daarna naar het vliegveld werden gereden. Ik probeerde me een voorstelling van de afsc... lees meer

  • Eerlijk gezegd fronste ik afgelopen vrijdag ook even geïrriteerd de wenkbrauwen toen ik hoorde dat Jesse Klaver die dag niet meedeed aan de formatiegesprekken omdat hij een papadag had. Ik vind dat het moet kunnen, maar heb een hekel aan kleutertaal als die gebezigd wordt door m... lees meer

  • Al een keer of vijf las ik een artikel over een uitvinding die ik zeer aantrekkelijk vind. En ook ontzettend sympathiek. Het zijn twee armbanden. Een doe je zelf om, de andere iemand anders. En als je dan in die armband knijpt, voelt die ander dat. Het gaat hier niet om bestraff... lees meer

  • Op een van de tafels hier in huis staat een kleine spiegel op een voetje. Nou ja, klein, zo klein is die ook weer niet. De spiegel is vooral voor je gezicht bedoeld en heeft twee kanten. Een kant weerspiegelt je gezicht normaal, de andere kant vergroot. Om de spiegel liggen noga... lees meer

  • Natuurlijk houd ik ook van befaamde restaurants. Waar ik alleen niet tegen kan, is dat je vaak een kwartaal van tevoren moet reserveren. Je moet iets over hebben voor een culinair avontuur, maar toch. En als je er dan eindelijk bent, zak je dom weg in de opluchting dat het je ei... lees meer

  • Hoe dun de pannenkoek ook is, hij heeft altijd twee kanten. Dat zei de politiewoordvoerster Ellie Lust dinsdagavond in het praatprogramma Pauw. Het ging over de twee mannen die op een brug in Arnhem waren aangevallen door een groep jongens. Een van die twee mannen zou het eerst... lees meer

  • De muziek van de Beatles draai ik regelmatig, ik word er vrolijk van. Altijd denk ik ook even aan het moment waarop ik een liedje voor het eerst hoorde. Die momenten staan bij me scherp bij, zelfs de kleur van het licht in de huiskamer toen ik naar de radio liep om nog dichter b... lees meer

  • In de polikliniek longgeneeskunde moet ik langer wachten dan ik gewend ben. Ik heb me zo ingesteld dat ik me daar niet over opwind, ook al wacht ik op een gesprek waaraan ik niet veel heb. Ik zit daar vanwege lichte astma. Eens in zoveel maanden houd een longarts me in de gaten... lees meer

  • Er is nieuws dat niet meedoet met het grote opzienbarende nieuws, maar op geheel eigen wijze van grote bescheiden kwaliteit is. Bijvoorbeeld het nieuws dat het aantal ijssalons in Nederland in tien jaar tijd verdubbeld is. Ook zijn er meer ijscokarren bij gekomen. Of moet ik zeg... lees meer

  • Dadelijks dwaal ik door herinneringen. Misschien moet ik het anders zeggen: de herinneringen dwalen door mij, ze overkomen me. Niet omdat ik iemand ben met een zucht naar vroeger, helemaal niet, maar herinneringen die er toe doen, horen bij wat er nu gebeurt.

  • Soms zijn er kleine gezagskwesties die me hinderen. Mijn eigen gedrag erin, bedoel ik. Bijvoorbeeld dat ik op de fitnessclub extra hard in de weer ga met de gewichten als de coach naast me komt staan. Het gaat niet automatisch, ik ben me ervan bewust, ik gedraag me zo. Dan denk... lees meer

  • Als kind kon ik wakker liggen van grote vraagstukken. Het bestaan van God bijvoorbeeld. Of de eeuwigheid, door de onderwijzer op school uitgelegd als tijd die niet begint en ook geen einde kent. Niemand durfde zijn vinger op te steken om de leerkracht te vragen het nog een keer... lees meer

  • Uitdrukking kende ik niet: de fles van tafel halen als het feest gaat beginnen. Lijkt me wel typisch Nederlands, ik bedoel dat ik niet meteen denk aan toestanden die Italiaanse toestanden genoemd worden. (Heb ik grote sympathie voor, voor Italiaanse toestanden!)

  • Totdat deze Boekenweek begon, dacht ik zelden aan Verboden Vruchten. Misschien proefde ik er wel van, maar stond ik er niet bij stil dat het Verboden Vruchten waren.
    De eerste keer dat ik ervan hoorde was tijdens de godsdienstles op de lagere school. Het hoogste gezag in de... lees meer

Pagina's