Het einde van het jaar nadert en dan steken altijd een paar vaste waarden de kop op. Zoals de Nationale Wetenschapsquiz op televisie, dit jaar op 29 december. Ik kijk daar meestal naar en na afloop zit ik een tijdje verpletterd voor me uit te staren: ik weet weer helemaal niets!... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gestraft
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlandse krant, want je voelt je toch op de eerste plaats Nederlander, soms meer nog dan Europeaan. Paar jaar geleden moest je hier in Frankrijk echt je best doen zo’n krant bemachtigen, terwijl Nederland niet ver weg is. Bovendien kon je dan ook nog lekker onheus bejegend worden. Tegenwoordig zijn de Fransen voorkomend, ook omdat het moet van de overheid, maar ik herinner me nog levendig dat je voortdurend gestraft werd omdat je bestónd. In een Maison de la Presse vroeg je aan de barse uitbater of hij ook buitenlandse kranten had. Hij herhaalde `buitenlandse kranten’, want je uitspraak was matig. Dan zei hij: `Er zijn veel buitenlanden, mijnheer.’ Je zei bedremmeld dat het om een Nederlandse krant ging. De man snoof en zijn hand maakte een braakbeweging naar een hoek van de winkel, waar je dan een Telegraaf van drie dagen oud vond. Een Telegraaf viel al niet mee en zeker een Telegraaf vol oud nieuws niet, maar toch was je blij. Ik kom nog steeds graag in een Maison de la Presse en soms tref je nog iemand van de van de oude stempel. Gisteren kocht ik een paar tijdschriften en vroeg of ik met een kaart kon betalen. De man wilde die eerst zien: `Wat voor kaart dan?’ Woedend keek hij ernaar. Van dat Frankrijk houd ik ook.
Columns
-
-
Dat mensen zich in prille ochtend voor de nog gesloten huisartsenpraktijk opstellen, begrijp ik. Het is daar vaak lang wachten en daarom nuttig zo vroeg mogelijk in de wachtkamer te zitten. Het kleine probleem is wel dat je dikwijls tussen medepatiënten staat die graag een praat... lees meer
-
Op een receptie ontmoet ik een vrouw die ik me herinner van langer dan veertig jaar geleden. Ja, ergens in het begin van de jaren zeventig zie ik haar in die herinnering, een feest in een groot huis ergens in het diepe zuiden van het land, het was zomer. Leuke vrouw, mijn leefti... lees meer
-
Snelbinders zijn niet meer wat ze geweest zijn. Of nee, het zijn de matige constructies van de bevestigingspunten waardoor de snelbinders los raken en zich in je achterwiel wikkelen. Gebeurde gisterochtend. Klein probleem, maar toch: lastig. Ik zit op mijn hurken om het materiaa... lees meer
-
Het begin van 5 december is hier altijd hetzelfde. Omstreeks 8 uur wordt de straat met een rood-wit lint afgezet. Tot een paar jaar geleden werd dit gedaan door twee stevige motoragenten, speciaal belast met hartelijkheid. Inmiddels zijn we aan verkeersregelaars gewend, mannen e... lees meer
-
Wordt al een `Freriksje’ genoemd, de lompe manier waarop Philip Freriks zondag tijdens een radioprogramma als columnist van dat programma ontslagen werd. Of deze kwestie het Jaaroverzicht van het Journaal haalt, weet ik niet. Bij Jeroen Pauw werd duidelijk dat de VPRO het wel de... lees meer
-
Een groot deel van de drukke verkeersweg was opgebroken. Ik zat in de auto, het was avond, er viel drammende regen en ik zag een grote felverlichte pijl die me naar links leidde, naar een gedeelte van de weg waarop je normaal van de andere kant rijdt. Een op het wegdek geschilde... lees meer
-
In de televisieserie Swiebertje van lang geleden, speelde ook een veldwachter een belangrijke rol, Bromsnor genaamd. Uitstekende naam, niemand in mijn omgeving zei: wie héét er nu zo? Eerlijk gezegd keek ik vooral vanwege hem. Zijn omgang met regels en gezag vond ik fascinerend.... lees meer
-
Het is een vooroordeel, min of méér, ik weet het: ik schrijf hier vaak dat je als fietser het meest moet uitkijken voor mannelijke medefietsers die een rugzak om hebben, een koptelefoon op en een hoofd dat kaal is geschoren of bijna kaal. Als het even kan, rijden die je het fiet... lees meer
-
Mooi scrabblewoord, zeggen we dan: laadpaalklevers. Maar je kunt het nooit in één keer leggen. Ik kan me wel de spanning voorstellen wanneer er `laadpaal’ ligt en je `klevers’ op je dingetje hebt staan en nog niet aan de beurt bent. En als het eenmaal zover is, voeg je de letter... lees meer
-
Ook al beweer ik van niet, ik kijk natuurlijk soms naar praatprogramma’s. Rond middernacht pak ik mijn tablet en snel ik er doorheen. Als ik dan iemand zie die ik graag aan het woord hoor, kijk en luister ik even. Tijdens die rondgang staat het geluid uit, want zelfs het lichte... lees meer
-
Vorig week donderdag overleed in New York de Nederlandse fotografe Jacqueline Hassink. Ze was pas 52 en ernstig ziek. Van haar laatste project had ik gehoord, maar ik had er nog niets van gezien. Het is een boek en een tentoonstelling met de titel Unwired.
Daarvoor... lees meer -
We kennen het wel, dat we zeggen: “Ik hoef er niks over te horen, ik zie de foto’s wel.” Had ik met het VVD-partijcongres afgelopen weekend. Natuurlijk hoorde ik er wel iets over en als je dat allemaal serieus neemt, word je er optimistisch van.
-
Niet ondenkbaar dat ik me volgend jaar op deze maandag afvraag of ik me herinner dat het de afgelopen dagen Black Friday was, een vrijdag die drie dagen duurde. En waar je niet onderuit kwam, als je deelnam aan het dagelijks leven, wat de meeste mensen deden. Toch ben ik er niet... lees meer
-
Het Voedingscentrum wil dat Echte Mannen minder vlees eten. Dan doen Echte Mannen immers: grote hoeveelheden vlees eten. Daarom heet een Echte Man een masculiene carnivoor. Vind ik nogal wat als je dat van jezelf denkt, bijvoorbeeld voor de spiegel, dat je dan dus vaststelt dat... lees meer