Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Gestraft

Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlandse krant, want je voelt je toch op de eerste plaats Nederlander, soms meer nog dan Europeaan. Paar jaar geleden moest je hier in Frankrijk echt je best doen zo’n krant bemachtigen, terwijl Nederland niet ver weg is. Bovendien kon je dan ook nog lekker onheus bejegend worden. Tegenwoordig zijn de Fransen voorkomend, ook omdat het moet van de overheid, maar ik herinner me nog levendig dat je voortdurend gestraft werd omdat je bestónd. In een Maison de la Presse vroeg je aan de barse uitbater of hij ook buitenlandse kranten had. Hij herhaalde `buitenlandse kranten’, want je uitspraak was matig. Dan zei hij: `Er zijn veel buitenlanden, mijnheer.’ Je zei bedremmeld dat het om een Nederlandse krant ging. De man snoof en zijn hand maakte een braakbeweging naar een hoek van de winkel, waar je dan een Telegraaf van drie dagen oud vond. Een Telegraaf viel al niet mee en zeker een Telegraaf vol oud nieuws niet, maar toch was je blij. Ik kom nog steeds graag in een Maison de la Presse en soms tref je nog iemand van de van de oude stempel. Gisteren kocht ik een paar tijdschriften en vroeg of ik met een kaart kon betalen. De man wilde die eerst zien: `Wat voor kaart dan?’ Woedend keek hij ernaar. Van dat Frankrijk houd ik ook.

Columns

  • “Praat vandaag over morgen.” Zo heet een nieuwe campagne die eraan staat te komen, vooral gericht op zestigplussers. Een initiatief van demissionair minister Conny Helder van volksgezondheid, sport en welzijn.
    Waarom worden alleen zestigplussers aangesproken? De minister de... lees meer

  • Als ik vraag of me iets uitgelegd kan worden, probeer ik goed te luisteren, want ik stel de vraag niet voor niets. Tijdens de uitleg kan ik wel denken: heb ik hier wat aan, ga ik dit allemaal onthouden, vind ik de gang van zaken redelijk? Zodra dat soort gedachten me bezighouden... lees meer

  • Niet alle coaches op onze fitnessclub doen het, maar als de hoofdcoach er is, zet hij in deze tijd van het jaar vaak de Matthäus-Passion op. Er ontstaat dan meteen een andere sfeer in de gymzaal. Waarschijnlijk is het de enige sportclub waar dat gebeurt. Ook daarom hecht ik eraa... lees meer

  • Op het Boekenbal vrijdagavond kom ik een schrijver tegen van wie ik onlangs een boek las. Ik kom daar meer schrijvers tegen van wie ik wat gelezen heb, maar over het boek van deze collega heb ik geschreven, in een andere krant waarin ik zo nu en dan een uitgave omhoog til die me... lees meer

  • Rond het middaguur is weer het prachtige, aandachtige radioprogramma van Frits Spits te beluisteren: De Taalstaat. Vaste rubriek erin is een luisteraar die belt met een woord dat vergeten dreigt te worden. Vergeetwoorden, zo heten die altijd wat oude woorden, die meesta... lees meer

  • Nog niet zo lang geleden: in het journaal zien we onze demissionaire premier lachend en levendig als altijd de grote Europese vergaderzaal binnen swingen. Hij loopt op een groepje af, plukt daar letterlijk een vrouw uit, volgens mij een premier van een Baltische staat, neemt haa... lees meer

  • Interessant op een onverwacht moment anders dan anders naar je omgeving te kijken. In dit geval vanuit een pashokje in de broekenwinkel. Pashokje is een te groot woord, daarvoor is het te klein, het is meer een kast afgesloten door twee klapdeurtjes.

  • Je hebt twee soorten dromen. Die je in je slaap overkomen en dus wel degelijk gebeurtenissen zijn, ook al zijn die soms moeilijk of niet te begrijpen. Ik vind dat je nooit mag zeggen: “Het is maar een droom.”
    Dat laatste is meestal wel het geval met de andere dromen die ik... lees meer

  • Sommige mensen zijn er goed in: praten over lichamelijke klachten. Wijzen ze streng naar een lichaamsdeel dat het moeilijk heeft, met specifieke toelichting: “Ja, altijd als ik ga zitten, vooral op een wat lage stoel. Net alsof er iets verschuift in mijn rug. Als ik zit, geen ce... lees meer

  • Nederlanders kopen massaal kleding bij webwinkels. En retourneren die vaak, niet zelden gebruikt. Zelf ga ik graag naar een winkel met een deur en iemand die je vraagt of je hulp nodig hebt. Heb je altijd nodig, daar en overal. Eén keer maakte ik een uitzondering. Zwembroek.

  • Aan Internationale Vrouwendag, gisteren, heb ik te weinig gedaan. Of misschien toch door de dag te beginnen met een artikel in deze krant over gewenste intimiteiten. Nuttig daarover na te denken en die gedachten te betrekken bij je behoefte of neiging mensen, ook mannen, aan te... lees meer

  •  Bij de uitgang van de supermarkt herinner ik me dat ik lippenbalsem had moeten kopen, Labello. Bij de servicebalie vraag ik of ze dat hebben. Het servicemeisje zegt dat ik het in de winkel boven de shampoo kan vinden. Of ik mijn volle boodschappentas hier mag laten staan? Mag.... lees meer

  • Nog nooit ben ik in de Keukenhof geweest. Ik dénk ook nooit aan de Keukenhof. Dat die 75 jaar bestaat, wist ik dus ook niet. Door een berichtje van PostNL ben ik op de hoogte. Die viert dat jubileum. Je kunt postzegels bestellen met bloemen erop, `fleurige hoofdrolspelers’. De l... lees meer

  • Hoe sta je er zelf in? Die vraag moet je je een paar keer per dag stellen, als je tenminste als mens van wanten wilt weten. Ik kan er niet onderuit paar keer per week berichten te lezen over Nederlanders en overgewicht. En de rol die ongezond eten daarin speelt.
    Hoe sta ik... lees meer

  • Nooit zal ik zeggen dat vroeger alles beter was, want dat was het niet, in ieder geval niet alles. Op mijn lagere school was er geen Week van de Lentekriebels. Ik geloof zelfs dat je het woord niet eens hardop mocht uitspreken. Op de middelbare school trouwens ook niet.
    Dez... lees meer

Pagina's