Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Goud

Gisteravond was de James Bond-film Goldfinger op televisie te zien. Toen die film in de Nederlandse bioscopen kwam, was die `boven de 18’. Het was 1964 en ik werd uit de Nijmeegse bioscoop Carolus gezet. Samen met een vriendje. Hij was twaalf, ik elf. De bioscoopmedewerker die ons verwijderde, had mijn vriendje aan zijn oor vast en mij duwde hij vernederend voort, zo nu en dan stootte zijn knie tegen mijn kont. We waren verbaasd, want de eerste twee Bond-films hadden we ongestoord uitgezeten, maar het kan best zijn dat die `boven de 14’ waren en waarschijnlijk waren we twijfelgevallen. `Verbaasd’ is een te klein woord voor wat we voelden, het ging verder dan verontwaardiging. We hadden een adembenemende foto uit de film gezien: een vrouw lag op haar buik op bed: naakt en goud geverfd. Ik meen dat James Bond naast haar zat, maar dat weet ik niet meer zeker – James Bond deed er hier ook niet zo toe. Over die foto hadden we al een tijdje intens gefantaseerd. We hadden al een eigen film in gedachten. En die film hield ons zo nu en dan uit de slaap. Toen we buiten stonden in het deprimerende middaglicht, liepen we nog even langs de vitrines om de foto’s uit de film te bekijken. Dat deden we vaker wanneer het om films `boven de 18’ ging. Vooral foto’s waarop zwarte balkjes waren aangebracht, hielden ons zwaar in de ban. Ik verlang haast nooit naar vroeger, maar als ik het wel doe, is het naar dit soort momenten. Natuurlijk was er frustratie, maar ik denk nu vooral aan de fantasie die op volle toeren draaide.

Columns

  • Als ze het gaan hebben over `onvoldoende toekomstperspectief’, weet je hoe laat het is. Te laat. Misschien is het onvoldoende toekomstperspectief nog even onderwerp van een gesprek dat constructief wordt genoemd, maar dat is vooral een doekje voor het bloeden dat niet meer te st... lees meer

  • Zonderdag werden prijzen voor de beste foto’s uitgereikt, de Zilveren camera. Ik heb die foto’s uiteraard aandachtig bekeken, zeker de foto die won in de categorie Binnenlands nieuws. We zien premier Rutte de hand kussen van Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg. Die kust moet... lees meer

  • Schoolreisjesgedrag. Het bericht met dit woord erin zijn de meesten van ons waarschijnlijk alweer vergeten, maar ik niet. De KNVB trof disciplinaire maatregelen tegen een scheidsrechter die zich op een trainingskamp in Turkije misdragen had. Hij was over een balkon geklommen, zo... lees meer

  • Benauwende foto, gemaakt in een Olympisch complex in Sotsji: in een toiletruimte staan twee WC-potten naast elkaar. Is geen uitzondering, begrijp ik. Natuurlijk weet ik dat er wanneer het over Sotsji gaat, andere kwesties zijn om je druk over te maken, maar dat gebeurt elders in... lees meer

  • Mijn volstrekte afhankelijkheid van de vakman of vakvrouw schopt telkens weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik kan een paar dingen, maar eigenlijk niks. Als er iets wezenlijks kapot gaat in mijn woning, staar ik er in doffe paniek naar. Daarna bel ik de vakman of – vrouw. Ik... lees meer

  • Mijn volstrekte afhankelijkheid van de vakman of vakvrouw schopt telkens weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik kan een paar dingen, maar eigenlijk niks. Als er iets wezenlijks kapot gaat in mijn woning, staar ik er in doffe paniek naar. Daarna bel ik de vakman of – vrouw. Ik... lees meer

  • Een woord dat het steeds moeilijker krijgt vanwege misbruik is `spannend’. Veel te veel moet spannend worden of wordt spannend genoemd. `Spannend’ gaat hetzelfde algemene leven leiden als `leuk’. Jammer, want we gaan vergeten wat het echt betekent. Gisteren kwam er de munt waaro... lees meer

  • Sinds het bezoek van de Franse president is het duidelijk de bedoeling dat we het over Frankrijk moeten hebben, graag met enige vertedering. Blijkbaar was er iets mis, maar dat had ik niet in de gaten. We moeten meer voor het land gaan voelen, begrijp ik. Maar dat is toch dik in... lees meer

  • Zie je, dacht ik gisteren, het is maar goed dat ik voor dit jaar geen goede voornemens heb gemaakt. Deze maandag was het weer Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar. Vorige jaren stond ik er niet bij stil, nu wel. Zondagavond bereidde ik me erop voor en probeerde ik... lees meer

  • De serveerster geeft de aannemer een sigaret. Daarom mag de serveerster bij de kachel zitten die de aannemer zojuist heeft aangemaakt. Ik heb het niet gezien, maar het gebeurde in Utopia, de kunstmatige samenleving waarvan we dagelijks een verslag kunnen zien. Wederkerigheid hee... lees meer

  • Er is een reclamespotje waarin een man angstig zegt dat hij zijn buikje in toom moet houden, of wil houden. Tegen dat soort zinnetjes voel ik licht verzet, wat vooral door het woord `buikje’ komt. Toch blijven mededelingen als deze hangen. Moest er bijvoorbeeld aan denken toen i... lees meer

  • Het enige wat ik wil is een tattoo op mijn bil. Dit is geen persoonlijke wens, het is het refrein van een carnavalslied van Barbie. Die naam noteer ik met tegenzin, want ik heb een forse hekel aan Barbie. Zo heet ze niet echt, maar onder die naam kennen we haar. Dat is het punt:... lees meer

  • Als ik pubers spreek of bezig zie, kost het me geen enkele moeite me te verplaatsen in die fase van mijn leven. Niets is lang geleden, die tijd dus ook niet. Soms heb ik sterk het gevoel dat ik nog niet in alle opzichten klaar ben met die periode en ik heb maar besloten dat dat... lees meer

  • Het is vreemd, maar zo’n avontuur als de Franse president is aangegaan, met de goed gelukte actrice Julie Gayet, is hier nooit aan de orde. De burgemeester van Maastricht tel ik even niet mee. Ik bedoel het groter en intenser. Waarschijnlijk slecht van me, maar ik zou het verfri... lees meer

  • Als ik in de file sta, probeer ik me niet met de file bezig te houden. Erin staan is genoeg. Opwinding is zinloos, ergernis ook. Ergernis is altijd zinloos. Heb je alleen zelf last van. In de file ga ik het dus niet jammer vinden dat er bijvoorbeeld sprake is van verloren tijd.... lees meer

Pagina's