Soms krijg ik een bericht van de Albert Heijn om de hoek: “Hallo Thomas, speciaal voor jou…” Misschien iets anders, maar zo ongeveer. Bericht klik ik meteen weg. Sympathiek dat ze aan me denken, maar ik wil graag enige afstand. Voornaam vind ik prima, maar dat ze speciaal iets v... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hondje
De R is in de maand gesprongen. In mijn kindertijd was dat de R van leveRtRaan. Nu zijn het de pepeRnoten die hier en daar al in de schappen van de supermarkt te zien zijn. Ook barstte het cultuRele seizoen overal in het land los. En ook ik mocht ergens mijn zegje komen doen. Met een paar collega’s hadden we een thema opgekregen en dat was: De tragiek van het leven. Had dat pas in de gaten toen ik ter plekke was. Geeft verder niets, want bijna alles gaat over die tragiek. Of over hoe we ons daartegen verzetten. Ik heb het niet over de grote tragiek, want die stemt vaak sprakeloos. Nee, de kleine tragiek, dáár kan ik iets mee. Daar beginnen de verhalen. Daar beginnen ook deze stukjes. Zaterdagochtend bijvoorbeeld. Het was mooi, vriendelijk weer, maar ineens werd de hemel donker en begon het te regenen. Ik was op weg naar de tragiek van de supermarkt en had spijt van de regenjas die ik thuis had gelaten. Van de andere kant: aan het buitje was goed te merken dat het maar even zou duren. Op het moment dat de eerste druppels op straat spatten, gaat in een huis dat ik passeer, de deur open. Naar buiten komen een mevrouw met een lama-achtig gelaat en een klein, zenuwachtig hondje. Dat hondje heeft een lichtblauw regenjasje aan. Het is goed te zien dat het daar nogal aan moet wennen. Misschien heeft het zelfs geen zin in dat kledingstuk, maar dat weet ik niet zeker. Duidelijk is wel dat de vrouw op de regen heeft zitten wachten. Dat dénk ik dus. Waarschijnlijk vanwege dat jasje. En het laat me niet meer los.
Columns
-
-
Voordat ik erg in had, las ik een artikel over de vrije wil, terwijl ik bezig was mijn sportschoenen te zoeken. De kranten lagen op tafel, een opengeslagen, De Volkskrant, en daarin stond dat artikel. Ik was geïnteresseerd in het antwoord op de vraag hoe het kon dat mijn sportsc... lees meer
-
Een uitdrukking waar ik telkens om moet lachen is: “Ik word er niet blij van.” Komt doordat ik over dat `blij’ nadenk, en dat je dat dus niet wordt vanwege iets of iemand. De hoofdredacteur van De Telegraaf gisterochtend, over de auto die zijn pand was binnen geramd: “Dat is nie... lees meer
-
Als je verzucht dat je ergens niet toe bent gekomen, wat we vaak doen, is het verhelderend je af te vragen waarom niet. Dan moet je van jezelf eisen dat je op die vraag minstens twee antwoorden hebt. Hoeven geen grote, veelbetekende antwoorden te zijn, maar wel: antwoorden. Deze... lees meer
-
In april heb je de Secretaressedag, internationaal, geloof ik, maar daar doe ik niets aan, want ik heb helaas geen secretaresse. Graag was ik met een forse bos bloemen gekomen of met het voorstel te gaan dineren in het beste restaurant ter wereld. Ook is er de Week van het Br... lees meer
-
Met de langste dag van het jaar had ik het gisteren zo druk dat ik er niet toe kwam in de late avond naar de film over The Beatles te kijken, Eight Days a Week, maar dat was niet erg, want die had ik al gezien. Natuurlijk, zeg ik er meteen bij, want ik zie graag alles w... lees meer
-
Er staat geen Nederlands restaurant in de lijst van 50 beste ter wereld. Dinsdag bekend gemaakt. Ik probeer daar iets van te vinden, maar weet niet wat. Dat heb ik met de hele lijst van 50: interessant om te weten, maar dan? Als ik nu reserveer kan ik ergens in mei volgend jaa... lees meer
-
“Gaat het, meneer?” Die vraag wordt me niet vaak gesteld, maar nu wel. Ik ben in de supermarkt en een jonge vrouw kijkt me vriendelijk en ook bezorgd aan. Ze lacht als ze ziet dat ik verrast knik, en zegt: “Ik dacht dat u niet goed was geworden.”
-
Ieder zijn vak, denk ik vaak. Of haar vak. Daar voeg ik aan toe dat talent een kostbaar iets is. We moeten het onder meer koesteren. Bijna ieder vak vraagt om talent. Laten we daar nooit te licht over denken. We zien vaak dat mensen met een talent voor wat ze doen, ineens ook... lees meer
-
Dan ben je dus jarig, je krijgt een beetje moeite met je leeftijd en daarom ook met de schrale dag die ooit een kleine feestdag was, en je zegt, ja, je hóórt je zeggen: “Zullen we straks pizza bestellen?”
“Pizza? Op je verjaardag? Ik dacht dat je alleen…” -
Er zijn berichten met een tragische schoonheid. Dit komt van ver weg, uit Almere. Daar stapte een wethouder op nadat hij ervan beschuldigd was onbetamelijke berichten te hebben gestuurd naar een journalist. De wethouder zegt dat zijn vrijwillige ontslag het gevolg is van media... lees meer
-
Wie denkt er nog op volle kracht aan de topontmoeting van dinsdag? Nog een week en er is nog maar nauwelijks iets van over. Op 30 of 31 december denken we er nog even aan tijdens het jaaroverzicht van het journaal. We horen al de zin die het onderwerp aankondigt: “Ja, en dan w... lees meer
-
Met geldzaken houd ik me liever niet bezig. Dat heb ik zo van huis uit meegekregen dat het in mijn karakter is gaan zitten. Af en toe ben ik internetbankier. Daar komt niemand onderuit. Wat ik geldzaken noem, komt vooral neer op het betalen van rekeningen, maar als ik daar dan... lees meer
-
Aan veel van mijn leraren heb ik goede herinneringen. Toen ik op school zat, kon ik me dat niet voorstellen, want het enige wat ik wilde was daar weg zijn. Met mijn diploma’s heb ik nooit iets gedaan, maar het onderwijs wel iets met mij, zonder dat ik sterk concreet over kan z... lees meer
-
“Er zit een zoetje in.” Ik loop over de zaterdagse markt in het kleine dorp aan zee waar ik al drie weken ben, en tijdens het passeren van de kaaskraam hoor ik het: “Er zit een zoetje in.” Een medewerker van de kraam zegt het tegen een mevrouw met een wat een plechtige uitstra... lees meer