Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Inzicht

Blijkbaar heb ik nog iets met Monopolie, want ik schrok toen ik las dat er een versie is verschenen die in ongeveer dertig minuten gespeeld kan worden. Er stond bij hoe dat kan, maar die uitleg ging aan me voorbij. De fabrikant komt hiermee omdat hij mee wil doen met de huidige tijd. Daarom kan het ook met het mobiele telefoontje worden gespeeld. Dat laatste vind ik huiveringwekkend, maar daar wil ik het niet over hebben. Gelukkig blijft het originele Monopolie ook te koop. Ik schreef net dat ik er nog wel iets mee heb, maar ik zeg er meteen bij dat ik het ruim dertig jaar niet meer speelde. Dat zou ik best graag doen, maar in mijn omgeving wil niemand het meer. Dat komt niet alleen omdat ik het waarschijnlijk niet efficiënt genoeg speel, maar vooral omdat iedereen wel iets anders aan zijn hoofd heeft. Het duurt te láng! Een van de laatste keren dat ik het speelde, herinner ik me. We waren ’s middags om een uur of vier begonnen en tegen middernacht opgehouden. Niet omdat het klaar was, maar we dronken er ook iets bij en dat maakte ons minder scherp, om het zo maar eens te zeggen. Ik was bijvoorbeeld behoorlijk aan het winnen. Dat zegt genoeg. De volgende ochtend zouden we verdergaan. Midden in de nacht stond ik op om te kijken of ik écht aan het winnen was, want ik kon het niet geloven. De tafel stond voor het open raam, het was een lauwe zomernacht. Ik keek naar het bord, voelde tevredenheid, maar wist ook dat ik morgen alles kwijt zou raken. Dat veroorzaakte een inzicht waaraan ik nog steeds iets heb.

 

Columns

  • Toen de president van Oekraïne buitenlanders opriep met zijn land mee te vechten, sprak hij van een `vreemdelingenlegioen’. Al vroeg in mijn leven was dat een magisch woord. Soms hoorde je dat iemand zich daarbij aansloot. Eerst naar Marseille en daarna naar een fort in een woes... lees meer

  • Even, héél even, was de oorlog erg ver weg. Zaterdagochtend, de zon scheen popelend, de lente was ineens begonnen. Ik liep naar de markt, passeerde volle terrassen die nooit leeg leken te zijn geweest, iedereen op straat praatte vrolijk, er hing iets zingends in de lucht.

  • Nee, ik heb ook geen glazen bol, ken zelfs niemand die er een heeft. Gisteren hoorde ik het twee keer op de radio, de dag ervoor vaker. Glazen bol. 

  • Tegen vijven gisterochtend las ik over de oorlog. Toevallig, ik werd wakker van iets, lawaai op straat, een droom vol raadsels, ik weet het niet, en pakte mijn tablet om te kijken of er nieuws was. Doe ik altijd, maar meestal zoek ik dan naar vrolijk nieuws. Wordt steeds zeldzam... lees meer

  • Ja, het lievelingsnummer van Peter R. de Vries, maar de zeer Britse band Procol Harum heeft meer moois gemaakt dan A Whiter Shade of Pale. Zanger en pianist Gary Brooker overleed vorige week en gelukkig heb ik hem zijn meeslepende en mysterieuze lied een paar keer live... lees meer

  • Soms moet je niet al te losjes door je herinneringen lopen, maar je sterk concentreren op wat er nu werkelijk aan de hand was. Zo zeg ik vaak dat in mijn kindertijd mijn ouders hun leven indeelden in Voor De Oorlog en Na De Oorlog. In die eerste periode waren ze jong en hadden z... lees meer

  • Was in zekere zin aangenaam de week te beginnen met een interview met onze premier waarboven stond dat we in een gaaf en lief land leven. De maandag kan beroerder starten. Maar ja. Van nature ben ik melancholiek, maar ik heb meestal wel een goed humeur. Ook ben ik in hart en nie... lees meer

  • In een andere tijd, voordat het virus het land overnam, trokken zangeres Beatrice van der Poel en ik rond met een theaterprogramma dat Montere Weemoed heette. We maakten een vervolg maar dat bleef op de plank liggen en raakte verstoft, maar in januari mochten we het gel... lees meer

  • Er verscheen een boek waarin het onder meer gaat over onze neiging klusjes in huis uit te stellen. Geschreven door een hoogleraar klinische neuropsychologie, Margriet Sitskoorn, titel: Ik². Over zo’n boek lees ik alleen maar, ik haal het niet in huis, want de aanwezighe... lees meer

  • Het moet niet té mysterieus worden. De voorzitter van de politievakbond heeft zich grensoverschrijdend gedragen. We kennen hem. Als hij in een televisieprogramma wat komt uitleggen, deinzen we een stukje terug op de bank. Dan is het menens. Hij heeft ook een goed hoofd voor een... lees meer

  • Was even schrikken toen ik gisteren in deze krant vijf foto’s zag van carnavalskostuums. Het carnaval beperkt zich niet tot de dagen die ervoor staan, maar gaat op veel plekken tot diep in de zomer door. Was dat niet een gevolg van de beperkingen? Maar die zijn er nu toch nauwel... lees meer

  • Hier om de hoek is een nieuw cafetaria: Oma’s Friet. In de buurtkrant las ik iets over de uitbaters, energieke mensen, maar geen van hen oma. Alle oma’s in mijn omgeving, het worden er steeds meer, hebben het te druk voor dit soort dingen. Ze zijn vooral onstuitbaar in de weer m... lees meer

  • Wanneer ik lees dat er een extern integriteitsbureau wordt ingeschakeld, vraag ik me altijd af wat ik me bij zo’n bureau moet voorstellen. Ja, ze onderzoeken hoe het zit met integriteit. Doordat het woord zo vaak gebruikt wordt, verliest het aan kracht. Helaas. 

  • Zaterdagavond dacht ik laat aan de actie De Nacht Staat Op. Liep om een uur of negen door de buurt en toen zag ik voor een café dat in het Oude Normaal pas laat op de avond openging, een érg lange rij staan, misschien wel van honderd meter, maar dat denk ik al snel van een rij.... lees meer

  • Laatste wat ik wil zijn, is een zeurpiet, maar ik vind bijna alle reclames op televisie oerlelijk. Als ik er toch voor zit, kijk ik wel om de gedachten(n) erachter te begrijpen en dat lukt haast nooit. 
    Ben blij dat de Tweede Kamer zich gaat bemoeien met de gokreclames, wan... lees meer

Pagina's