`Allemaal nieuwigheid.’ Dat zeggen we vaak als een pas gekocht apparaat niet doet wat we ervan verwachten. Het doet wel iets, maar dat verontrust of verrast ons. Van het vorige apparaat waarvoor dit nieuwe in de plaats is gekomen, zijn we dat niet gewend. Met dat oude apparaat k... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kwaliteiten
Bij veel sta ik te weinig stil. Bijvoorbeeld dat het een kwaliteit is als je beslissingen durft te nemen. De laatste dagen las ik een paar artikelen over de nieuwe staatssecretaris van Financiën, Eric Wiebes, de opvolger van Frans Weekers. Dat doe ik vooral omdat het me interesseert wat zo’n staatssecretaris om handen heeft. Ja, hij gaat over de Belastingdienst en daar heb ik dikwijls mee te maken. Die dienst weet meer van mij dan ik van de dienst. Wel snap ik dat er veel mis is, maar wat dat is, kan ik niet samenvatten. Wat de vorige staatssecretaris blijkbaar niet lukte, gaat de nieuwe dus goed af: beslissingen nemen. En hij schijnt problemen aan te pakken, begrijp ik. Ook een kwaliteit. En er zijn nog meer kwaliteiten: hij is van de VVD, maar geen cliché-VVD’er. Ik probeer me daar dan een voorstelling van te maken, maar dat beeld wordt niet meteen scherp. Een landelijk ochtendblad schiet me te hulp: omdat hij niet altijd de gebaande paden kiest, wat een cliché-VVD’er blijkbaar graag doet, wordt hij de Ramses Shaffy van de VVD genoemd. Ja, die had het ook niet zo op gebaande paden, maar zoals we onlangs in de bejubelde tv-serie over het leven van de zanger konden zien, leidde dat wel tot een leefwijze die toch moeilijk beheersbaar bleek. Laten we het zo zeggen: het heeft voor- en nadelen. Ik hoop trouwens dat de Ramses Shaffy van de VVD mij als belastingbetaler ook als een Ramses Shaffy gaat zien. Ik deel immers het lijflied van de getroebleerde vedette: laat me, láát me, laat me mijn eigen gang maar gaan.
Columns
-
-
Er zijn mensen die een hekel hebben aan januari, wat ik snap, maar ik heb het meer met maart. Over een paar weken wordt het lente, in theorie, maar dat is inderdaad pas over een paar weken. Ik kan niet tegen weerspreuken. De ergste is wat mij betreft: `Maart roert zijn staart.’... lees meer
-
Soms logeren er hier mensen die al heel lang niet in Nederland zijn geweest. Ze zien kranten op tafel liggen en dan kan het verhelderend zijn iets te moeten uitleggen. Momenteel zijn er geen logés, maar toch denk aan wat ik zou moeten uitleggen als ik in een krant zie staan `Hee... lees meer
-
Voelen we ons veiliger? In Nederland dus? Dat is onderzocht. Als zoiets onderzocht moet worden, kan het antwoord niet eenduidig zijn. Dat is het ook niet, geloof ik, maar toch zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek dat het beter gaat.
-
Altijd voel ik enige treurnis als ik in een artikel lees dat de papieren brief steeds meer het onderspit delft. Maar met de pakketjes gaat het goed! Daarmee is PostNL érg blij. Natuurlijk ook de mensen die graag pakjes ontvangen. Wat ik dan weer zo vreemd is dat er zich weer van... lees meer
-
Soms voel ik me al om iets kleins Een Man Van De Wereld. Misschien is dat goed. Zoets moet je niet al te pretentieus aanpakken. Bijvoorbeeld al vroeg op de dag in een café aan de leestafel zitten. Als je uit het raam kijkt zie je de stad langzaam tot leven komen en jij zit hier... lees meer
-
Is het vandaag nu een extra dag of niet? Misschien is het alleen maar een kwestie van hoe je zoiets beleeft. Je kunt ook zeggen dat het gewoon maandag is, maar ja, ik probeer nu eenmaal niets gewoon te vinden en wil er iets van maken. Net zoals dat extra uur dat je cadeau krijgt... lees meer
-
Waar ik helaas niet sterk in ben, is ergens een slaatje uit slaan. Om me heen zie ik mensen die dat wel kunnen. Ze hoeven maar een slaatje te zien en ze slaan het eruit. Vaak is een vermoeden van een slaatje al voldoende. Ze doen ook alsof zo’n slaatje de normaalste zaak van de... lees meer
-
De afgelopen dagen probeerde ik ze voor me te zien, miljoenen repen Snickers. Allemaal terug naar de Marsfabrieken in Veghel. Uit 55 landen. Voor mijn geestesoog (bedrijvig orgaan) ontstaat een hoge berg. Hoe krijg je die boel weg? Lang geleden trouwens dat ik zoiets gegeten heb... lees meer
-
Woedend of huilend autorijden is riskant. Gevaarlijker dan zitten bellen achter het bestuur, als ik het goed begrijp. Is onderzocht. Ik ken niemand die een auto heeft waarin dat onderzoek heeft plaatsgevonden, maar ik geloof het, ook al blijf ik het raar vinden dat het zo altijd... lees meer
-
Wat is het toch een werk om je ergens thuis te voelen. Sommige mensen hebben er talent voor. Iedere omgeving is de hunne. Ik ben jaloers op dat talent. Hoe doen ze dat toch? Begint waarschijnlijk in je hoofd, maar daar moet je dan wel ruimte hebben. Het moet niet vol van alles z... lees meer
-
Zeurgesprekken die me ergeren, gaan over het weer en over leeftijd, soms een combinatie ervan: `Ja, als je ouder wordt, krijg je toch meer last van de kou. En van de regen natuurlijk ook. Zeker als het koud is en ook nog regent.’ Ik verveel me. Gisteren belandde ik in een gespre... lees meer
-
Geweldig woord: bimbobox. Is het aapjesorkest dat in V&D stond, in Arnhem, in een feestelijke vitrine, ook in Nijmegen – ik kon er als kind doodstil naar kijken, verheugde me erop als ik aan de hand van mijn vader of moeder naar het stadscentrum liep. Moest je er een dubbelt... lees meer
-
Het heeft iets: je hebt een, laat ik zeggen, openbare carrière en daarin doe je iets waardoor die carrière mislukt, dus door eigen schuld. Iedereen weet dat, want alles is geregistreerd door de media. Je zit daarna met de gebakken peren. Nu kun je naar die gebakken peren blijven... lees meer
-
Of ik het verontrustend moet vinden, weet ik nog niet, maar het hakte erin toen ik las dat 95% van de artsen en 92% van de verpleegkundigen vinden dat het publiek te hoge verwachtingen heeft van de geneeskunde. Via een paar niet al te lange omwegen kom je dan ook terecht bij de... lees meer