Woord dat van alles oproept: standpaviljoen. Ik lees dat er steeds meer komen in het Nederlandse binnenland. Dus niet aan het echte strand, maar aan een strand geen strand is, maar wel zo wordt genoemd. Rose’s Beach in Arnhem, LIZ in Nijmegen, Sprok Strand in Bemmel, om in deze... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Lekker!
Iemand vroeg waarom ik niets over het Koningslied had geschreven. Had ik wel, maar toen was het er nog niet officieel. En nu is het weer weg, als ik het goed begrepen heb. Het is teruggetrokken. Kan dat wel? Het lied is er toch? We hebben het toch gehoord? Ik aarzel een beetje als het over dat lied gaat, want ik vind lelijke dingen altijd zielig. Daarom heb ik al behoorlijk wat oranje inhuldigingsspullen in huis. Die zie ik dan liggen in het warenhuis en ik vraag me bijna hardop af: wie wil jullie dan? Het Koningslied is of was ook een lelijk ding. Dat hebben we de afgelopen dagen gewéten, op radio en tv en waar niet. Maar dat was te voorspellen. Dat Koningslied had nooit goed kunnen zijn, wat niet alleen aan de makers ligt. Mij verbaasde wel dat men ineens zo kritisch en kwaad was over de kromme taal in het lied. Die was inderdaad krom, maar over een gemiddeld lied van Jan Smit hoor je nooit gefoeter. Of over Hazes! `We houden van Oranje, om zijn daden en zijn doen.’ Is ook niet mis. Had overigens met een paar aanpassingen een goed Koningslied kunnen zijn, maar ja, te laat. Ik voelde vaag de behoefte het héél even voor het Koningslied op te nemen. Bijvoorbeeld voor het vaak geciteerde zinnetje `De W van wakker, stamppot eten’. Volgens mij werd bedoeld dat het hier om wárme stamppot ging. De W zat er impliciet in. Koude stamppot is meestal niet te doen. Hoewel ik die lang geleden weleens op brood heb gehad, hutspot om precies te zijn. Met een fijn vlies van mosterd eroverheen. Lekker! Kon er weer tegen!
Columns
-
-
Omvallen is een woord dat de laatste jaren een ernstige betekenis heeft gekregen. Als er daarvoor iets omviel, was dat lastig, maar al snel ging het leven gewoon door. Je had iets ergens neergezet zonder er goed over na te denken, vaasje, beeldje, schemerlamp. Soms ook grotere d... lees meer
-
Toch schrok ik van die foto van Hans Wiegel en Thierry Baudet in een restaurant in Sneek. Restaurantje. De heer Wiegel is door Baudet gevraagd informateur te worden voor de Gedeputeerde Staten in Zuid-Holland. Waarom niet? Waarom dan toch schrikken? Wat vertrouw ik niet? Ja, de... lees meer
-
In de trein heb ik uitzicht op een man die een eindje verder zit. Ver middelbaar, lichtbruin jack, lichtbruin overhemd, iets te grote lichtblauwe stropdas. Zijn haar is dun en keurig in orde gekamd en zijn brede mond een bittere streep. Soms zie je meteen aan mensen dat ze woede... lees meer
-
Gisteravond begon de Boekenweek. Met het Boekenbal. Daar was ik, maar ik heb niet gedanst. Ik heb het al eens vaker uitgelegd, geloof ik, maar ik kán mezelf bezig zien, van een afstandje, en dan vind ik sterk dat ik dat niet moet doen, dansen. Lijkt allemaal zo vrolijk, maar toc... lees meer
-
Werd ik gisterochtend wakker in een ander Nederland? Terwijl ik antwoord zocht op die vraag, verdwaalde ik in een herinnering. En was weer terug in mijn schooljaren, mijn gymnasiumtijd op het Canisiuscollege in Nijmegen, tweede helft jaren zestig. Behalve dat je je door je leerp... lees meer
-
Niet altijd besef ik enorm dat ik op het Noordelijk halfrond woon. Maar vandaag wel, want zojuist zocht ik op hoe laat het lente werd of wordt. En op het Noordelijk halfrond is dat een ander moment dan op het Zuidelijk. Ja, het was even een schok toen ik las dat de lente gistere... lees meer
-
Dat ik gisteren hier niet over de gebeurtenissen in Utrecht schreef, komt doordat ik niet wist wat. Dat weet ik nog steeds niet, maar inmiddels is het alweer woensdag en moet ik een stem uitbrengen en weet ik niet op wie. Als zwevende kiezer zou ik het liefst een tijdje ver weg... lees meer
-
Thuiswerken is een hele kunst. Ik kan niet veel weten, maar dat wel, want ik doe het al ongeveer mijn leven lang. En veel mensen die ik ken, doen dat ook. Soms hebben we het erover, gelukkig niet al te vaak, over de voor- en nadelen van het thuiswerken. Ik kom erop omdat ik gist... lees meer
-
In mijn vriendenkring is een vriendin die altijd te laat komt. Is soms lastig, maar we zijn eraan gewend. Als ze een paar keer wél op tijd komt, zijn we bezorgd. We vragen haar of alles goed met haar gaat. Dan zegt ze wat we in onze vriendenkring allemaal zeggen als ons gevraa... lees meer
-
Veel van wat ik digitaal doe, raak ik kwijt, Wachtwoorden, post en andere berichten, foto’s. Ligt aan mij, aan mijn concentratie, ik voel verzet wat ik niet kan verklaren.
Gisteren vulde ik wat vragen in. Was een onderzoekje naar hoeveel tijd je zittend doorbrengt. Onder... lees meer -
Goed dat er wat wordt gezegd over televisieprogramma’s waarin hulpbehoevende mensen hun hart uitstorten. Zijn er te veel. En ze zijn te intens. Ik kijk weinig televisie, onder meer hierom. (En dan sla je ook automatisch de programma’s over die voor een groot deel gaan over wat e... lees meer
-
In de stripverhalen die ik als kind las, ook in de film die ik zag, waren uitvinders mannen die eruitzagen alsof ze licht krankzinnig waren. Verkeerd dichtgeknoopte witte jas, veel te grote bril, haar dat alle kanten op spatte en een zieke lach. Uitzondering was Willie Wortel ui... lees meer
-
Vrijdag ging het gips van mijn hand en onderarm eraf. Had er bijna drie maanden gezeten. Gecompliceerde breuk die ik helaas geen sportblessure mocht noemen, hoewel ik die wel in de sportschool had opgelopen. Té domme gang van zaken. Maar ja, wel een kleine drie maanden gips. ... lees meer
-
Gisteren in de namiddag komt er bezoek en ik zet een fles wijn op tafel en glazen. Het bezoek schudt echter het hoofd: “Nee, we drinken veertig dagen niet.” Ik ben verbaasd, het bezoek weet er normaal wel raad mee en vindt het gelukkig niet raar de gang van zaken toe te lichten:... lees meer