Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Liefde

Op weg naar Albert Heijn zet ik in gedachten de ingrediënten voor nasi goreng op een rijtje. Ik ben niet in veel gerechten goed, maar met nasi goreng kom ik een eind. Twee keer op een dag een supermarkt bezoeken vind ik niet te doen, dus ik mag niets vergeten. Voor de winkel word ik staande gehouden door een vrouw met een vriendelijk gezicht. Jaar of twintig, schat ik. Ze vraagt of ze me iets mag vragen. Ik heb net `prei’ ingeprent, ben bezig me te concentreren op de kruiden en heb ook nog haast. De vraag komt me slecht uit, maar ach, waarom niet. Als we gaan verbieden elkaar iets te vragen op onze korte trip door de eeuwigheid, houden we ons alleen nog maar bezig met Gordon en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Haar vraag luidt: `Hoe denkt u over homseksualiteit?’ Deze vraag had ik niet verwacht. Heb wel een antwoord: `Daar denk ik hetzelfde over als over heteroseksualiteit.’ De vrouw knikt tevreden. Ik heb de vraag goed beantwoord. Ze zegt: `Nergens ter wereld mag liefde verboden worden.’ Nu knik ik. Het zijn fijne woorden. Wel vraag ik me af waarvan ze is. Van een organisatie of een heilsleer? Ze wil het vast niet bij deze korte gedachtewisseling laten. Maar ja, ik heb haast en een hoofd vol nasi. Helaas kun je dat niet zeggen als iemand net heeft beweerd dat nergens ter wereld liefde verboden mag worden. Nu zie ik in haar jaszak een papier zitten met het logo van Amnesty. Ik wijs ernaar en zeg dat ik al jaren lid ben. Ze geeft me een hand. We houden elkaars handen even vast. De herfstzon staat laag.

Columns

  • Als vrienden hier komen eten en ik kook, weten ze dat ze niet dineren zoals ze nog nooit gedaan hebben. Wel dat ik mijn best doe. Ik hoop althans dat ze dat denken, want dat doe ik. Meer kan ik niet. Ik zeg niet `mijn stinkende best’, want van die uitdrukking houd ik niet, ook o... lees meer

  • “Zullen we even naar het afrekenpunt gaan?” Een medewerkster van de supermarkt vraagt dat. De winkel is vorige week verbouwd. Er zijn minder kassa’s met echte mensen erachter, maar wel vier nieuwe kassa’s met een scanner. Daar kun je het zelf regelen. Zeg maar: contactloos. ... lees meer

  • Tijdens zijn werkzaamheden spreekt mijn kapper altijd intens over de werking van de menselijke geest. Ik kom al zestien jaar bij hem en ben inmiddels thuisgeraakt in gebieden tussen hemel en aarde waarvan ik eerder geen weet had. Jij verlaat zijn zaak altijd met minder haar, maa... lees meer

  • Het woord kom ik soms nog tegen, maar het is alleen maar een woord. Natuurlijk, het stáát voor iets, maar ik heb er verder weinig mee. In mijn kindertijd was dat anders: lunchroom. Mijn moeder ging er weleens heen. Aan het einde van de ochtend. Daar ontmoette ze een vriendin, me... lees meer

  • Soms hoor je iets met een half oor. Ik had dat eergisteren tijdens het journaal van 8 uur. Het ging over stress bij peuters en kleuters. Daarvan was wel degelijk sprake en we moesten dat niet onderschatten.

  • Als iemand belooft voor `rust in de tent’ te zorgen, is waakzaamheid geboden. Je noemt een plek of een organisatie niet voor niets `een tent’. Op een kampeerterrein of in de stilte van de vrije natuur is een tent een voorziening die veel mensen ontspanning biedt (om heel veel re... lees meer

  • Soms zegt iemand iets tegen je dat hartstikke waar is, terwijl je het niet per se wilt horen. Hoe ga je daarmee om? Gisteren begon het met de verwarmingsketel. Toen die 4 jaar geleden werd geplaatst, zei de installateur dat het de Rolls-Royce onder de verwarmingsketels was. Van... lees meer

  • Was het niet van plan en misschien had ik het wel van plan moeten zijn, maar ik was het niet en waarom niet kan ik niet zeggen. Maar toch deed ik het! Maandag naar het eerste Sinterklaasjournaal kijken! Natuurlijk omdat ik Dieuwertje Blok graag zie. Ik vind haar enorm geruststel... lees meer

  • Tot vlak voor haar dood zei mijn moeder vaak tegen me: “Doe wel verstandig, jongen.” Nu zij het niet meer zegt, zeg ik het een paar keer per dag tegen mezelf: “Doe wel verstandig, jongen.” Er is vaak aanleiding toe, soms een ingewikkelde, meestal een simpele. 

  • Nog niet zo lang geleden dacht ik aan het begin van een week als deze: ha, eindelijk weer de Sinterklaastijd! Misschien had ik zelfs zo’n Sinterklaas bij de blokkeerfriezen grappig gevonden. Op de radio hoor ik hem raar knauwen en ik begreep dat hij op klompen liep. En ik herinn... lees meer

  • Natuurlijk koop ik de heruitgave van het witte album van The Beatles, The White Album, vijftig jaar geleden verschenen, en nu in een versie die de opnamen van toen het meest recht doen. Dat laatste heb ik van horen zeggen, ik moet nog luisteren. 

  • Weten we nog wanneer Halbe Zijlstra de politiek moest verlaten? En waarom ook alweer? Dat laatste herinner ik me nog maar vaag. Iets mooier gemaakt dan het was, leugentje. Maar wanneer? Ik dacht dat het lang geleden was, ergens vorig jaar. Is niet zo, begin dit jaar. 

  • Gelukkig vindt 90 procent van het Nederlandse volk dat het echt niet kan, filmen bij ongelukken. Ik had verwacht dat minder mensen er een punt van maakten en moet uitkijken dat ik in sommige opzichten niet al te pessimistisch word.

  • Dat ik ineenkrimp, is te veel gezegd, maar ik heb het er niet zo op als iemand zegt naar Appie te gaan, in plaats van naar Albert Heijn. Bieb vind ik ook moeilijk, maar dat komt omdat ik bibliotheek een mooi woord vind.

  • Hij was er altijd ineens, een man, nooit een vrouw. De meester zei: “Nu allemaal naar buiten voor de foto!” Dan liepen we de klas uit, blij dat er iets anders gebeurde dan tijdens de rest van de schooldag. Even niet opletten en netjes zitten (want dat moest enorm: netjes zitten)... lees meer

Pagina's