Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Luren

Bij mijn tandarts ruikt het soms naar zijn assistente. Het is een aangename geur (ik denk aan een stil terras aan zee), maar toch word ik er niet rustig van. In andere omstandigheden misschien wel. Als ik met deze assistente bijvoorbeeld op een stil terras aan zee zou zitten. Als het bij de tandarts naar sinaasappels zou ruiken, had ik minder last van onrust. Geur wordt de nieuwe muzak, las ik ergens. Ik vind oude muzak al zo erg, ik popel niet om nieuwe. We weten wat muzak moet doen: ons kalm, ja ontspannen stemmen. In supermarkten. Ook bij de tandarts. Muzak is dus niet alleen muziek meer, maar ook een geur. Denk aan de geur van pas gebakken brood. Daar voelen we ons niet slecht bij. We krijgen ook zin in brood. Op de broodafdeling van de supermarkt hangt die geur dan ook gul. Maar het is een kunstmatig geproduceerde geur, het brood wordt immers meestal niet op die plek gebakken. Dat weten we natuurlijk ook wel, maar laten ons in de luren leggen door het lekkere luchtje. Geurmarketing heet het. De geurmakers moeten het trefzeker aanpakken. Om maar even in de supermarkt te blijven: als ik me daar op de visafdeling sta te oriënteren en ruik daar vers gebakken brood, haast ik me niet naar de broodafdeling, want mijn hoofd staat naar vis. We raken allemaal door het dolle heen als we een kerstgeur ruiken, maar we moeten dan wel kerstspullen zien staan, anders werkt het niet. We gaan niet hup ergens anders op zoek naar een leuke kerstboom.We zijn niet gek! Hè, nu zit ik ineens aan kerstspullen te denken!

Columns

  • In de schoenenwinkel maak ik meteen een fout, ik vraag: “Heeft u ook gewone schoenen?” Het meisje dat me vroeg of ze me kon helpen, kijkt niet geïrriteerd. Ik zie dat ze zich een tijd voor de geest probeert te halen waarin ze weleens dat soort vragen heeft gehoord. Alles was toe... lees meer

  • Er zijn situaties waarin het gebruik van voor- én achternaam iets intimiderends kan hebben. Voorbeeld: een receptie waarin je niet zo veel zin hebt, maar je moet er nu eenmaal zijn. Je kent weinig mensen, staat op het punt de frisse buitenlucht op te zoeken en daar komt dan inee... lees meer

  • Is een bewindspersoon die zich identificeert als vrouw, verplicht vandaag een hoedje op te zetten? Of hoed? Tegen sommige hoeden moet je geen hoedje zeggen, want daarvoor heeft het object een te heftig volume.

  • Voor een populaire winkelstraat op zaterdagmiddag moet je extreem gemotiveerd zijn. Was ik niet, maar moest er toch zijn, op het laatste moment een cadeau kopen voor iemand van wie ik de verjaardag vergeten was, wat me vaak gebeurt met verjaardagen. Ergens moet ik een verjaardag... lees meer

  • Aan voetballers die geïnterviewd worden, merk je meteen wie mediatraining hebben gevolgd. Zijn een paar elementaire dingen: niet al tijdens de vraag laten zien dat je al weet wat je gaat antwoorden, de tijd nemen, vaak `kansen creëren’ en `relevant’ zeggen en als de vraag je nie... lees meer

  • Nu de zomer het min of meer heeft opgegeven, schiet me van alles te binnen waartoe ik de afgelopen maanden niet kwam. Of maanden, de zomer was veel te kort om over máánden te spreken.

  • Slim concept: Franse zakenman koopt bij verzendbedrijven pakjes op die om wat voor reden dan ook niet bezorgd konden worden en werden teruggestuurd. Zijn er nogal wat. Alleen al in Europa worden er per maand 150 ton van dat soort pakketjes vernietigd. Niet allemaal dus. Die zake... lees meer

  • Toen ik hoorde over wat er gaat gebeuren bij de Duitse grenzen, besefte ik dat het lang geleden is dat ik erg ver weg ben geweest. Ik bedoel naar landen waar je bij de grens je paspoort moest laten zien, ik bleef binnen Europa. Natuurlijk had ik wel altijd mijn paspoort bij me,... lees meer

  • Al een tijdje ligt mijn nieuwe agenda op mijn bureau. Die loopt van afgelopen juli tot december volgend jaar, volgens mij een agenda voor mensen die hechten aan overzicht. Ik vond het echter te vroeg om die al in juli in gebruik te nemen. Ik had bovendien mijn oude agenda nog. D... lees meer

  • Nog nooit is er aan het begin van het nieuwe televisieseizoen zo intens geschreven en van gedachten gewisseld over talkshows als nu. Praten over praatprogramma’s heeft iets landerigs. Het hoort wel bij onze televisiecultuur. Die is erg op zichzelf gericht.

  • Altijd lastig, nou ja, lastig is een te groot woord, altijd een béétje lastig als je tussen 08.00 uur en 12.00 uur een telefoontje van het ziekenhuis krijgt. Onderzoekje gehad (niets ernstigs), specialist belt om over uitslag te praten. Vier uur lang moet je je mobiel in de gate... lees meer

  • Laatste tijd lees ik veel over de welvaart van pannenkoekenhuizen. Veelzeggend dat ze vaker huizen heten dan restaurants. Wijst op een zekere vorm van knusheid, denk ik.
    Banken zijn tevreden over de huizen, want met pannenkoeken wordt op een makkelijke manier veel geld verd... lees meer

  • Een ideetje dat even omhoog werd gegooid en daarna meegenomen door de zomerwind. Dat was het, dacht ik, het plan Prinsjesdag `leuker’ te maken. Maar het is serieus! Achter de schermen wordt er hard aan gewerkt!

  • Er zijn van die nieuwsberichten die je liever niet gehoord of gelezen zou hebben. Niet omdat ze erg zijn, nee, want daarvoor mag je je ogen niet sluiten, maar omdat ze blijven hangen zonder dat je er iets mee kunt.
    Gisteren waren het er drie.

  • Niet altijd, maar soms is het lastig als je aan iemand die in de supermarkt werkt, niet in het Nederlands om informatie kunt vragen. Gisteren had ik iets nodig, wat ik bijna nooit nodig heb: wasknijpers. Ik vroeg aan de man die een vak aan het vullen was, waar ik die kon vinden.... lees meer

Pagina's