Hoewel ik vind dat we moeten uitkijken met woorden als `beleving’, vind ik
`Bioscoopervaring’ best kunnen. Met `bioscoopbeleving’ zou ik moeite hebben, wat komt doordat ik het gevoel heb dat veel te veel een beleving moet zijn, omdat het anders niks is. Vaak lees ik dat men... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Onsterfelijk
Al ruim een halve eeuw heb ik een abonnement op de Donald Duck. Soms even niet, maar dat duurde nooit lang. Ik hecht aan vaste waarden. Zaterdag las ik een interview met de hoofdredacteur van de Nederlandse editie. Het gaat over instellingen die ervoor betalen in een avontuur van Donald een rol te spelen. Ik weet dat dit zo is, maar weet dat liever niet. Het zijn altijd zwakke verhalen, omdat er iets te dik bovenop ligt, en dat werkt nooit. Ik heb de indruk dat het weekblad er terughoudend mee omgaat, maar toch: jammer. De hoofdredacteur noemt bijvoorbeeld het Rijksmuseum. En de Hermitage met een tentoonstelling over Peter de Grote. Hij zegt dat de Donald Duck grappig moet zijn, maar dat kinderen er ook iets van moeten leren. Vindt het kind in mij ook. Voorts zegt hij dat ze vanuit het moederbedrijf, Walt Disney in Amerika, scherp in de gaten worden gehouden. Er werd bijvoorbeeld een keer gevraagd of er een verhaal over een donorcodicil kon worden gemaakt. Maar dat mág niet, want in de wereld van Donald Duck gaat er nooit iemand dood. Ik besefte ineens dat ik daar nooit bij stil had gestaan. Ernstige mensen zeggen nu dat het daarom een waardeloze schijnwerkelijkheid is. Lang geleden las ik de roman van Simone de Beauvoir `Niemand is onsterfelijk’. Het boek maakte indruk, ook al herinner ik me er niet veel van. Eeuwig te moeten leven was een kwelling. Het ging daar om één mens. Soms is het aangenaam even door het onvoorstelbare te dwalen: als inderdaad nooit iemand doodgaat, hoe gaan we dan met elkaar om?
Columns
-
-
... lees meer
-
Er zijn graag pratende mensen aan wie meteen te merkt dat ze het gesprek langzaam naar een onderwerp voeren waarmee je niet uit de voeten kan. Taxichauffeurs zijn er sterk in, ook vaklieden die in huis iets komen herstellen.
Paar dagen geleden een schilder. Hij zou een comp... lees meer -
Zaterdagochtend stond ik vrij vroeg langs de lijn, onder een huilende hemel, vanwege een wedstrijd van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren), een team van negenjarige voetballers, sommigen al tien. De doelman is familie. Aan hem vroeg ik uiteraard tegen wie ze moesten. Dat wist hij ni... lees meer
-
Dertig uur in de rij staan om afscheid te nemen van de gestorven koningin. Het zegt veel over haar, maar ook over het Britse volk. Zul je hier niet snel zien. Wij kunnen het niet en dat is niet omdat we daar te nuchter voor zijn. Dat wordt altijd gezegd, dat we een nuchter volkj... lees meer
-
Afgelopen dagen las ik veel te veel over Prinsjesdag. Waarom ik het veel te veel vind is omdat het op die dag nergens meer over gaat. Ben eerlijk gezegd vergeten wanneer er voor het laatst iets werd gezegd waarvan we opkeken of wat te maken had met een beleid waarvan je het gevo... lees meer
-
In mijn kindertijd waren, geloof ik, alle plaatjes die je kon sparen voetbalplaatjes, beroemde clubs, cartoonachtige tekeningen van befaamde spelers. De plaatjes van de clubs kreeg je bij kauwgum, vieze kauwgum, je kauwde je wezenloos. Die plaatjes veroorzaakten spanning: welke... lees meer
-
Er zijn nogal wat zinnen en zinnetjes waartegen ik metéén verzet voel. Opmerkelijk is dat het aan mensen te zien is, meestal aan de mondhoeken, wanneer ze op het punt staan zo’n zin of zinnetje uit te spreken. Verzet begin zacht in me te grommen.
Ik noem een simpel voorbeel... lees meer -
Mijn bevriende buurman sport op dezelfde fitnessclub als ik. Vaak lopen we er samen naartoe. Een korte afstand, maar het is prettig die samen te delen, bijvoorbeeld om elkaar te prijzen dat we het toch maar weer gaan doen in de vroege ochtend, terwijl er ook mensen zijn die nog... lees meer
-
In de nieuwe premier van Engeland, Liz Truss, had ik me nog niet verdiept. Ik begrijp dat Margaret Thatcher haar grote voorbeeld is, dus dacht: komt nog wel.
-
Opmerkelijk en fijn detail in het journaal gisterochtend: koningin Elizabeth kon moeiteloos een bougie in een auto vervangen. Of hiervan beelden bestaan weet ik niet, ik zou ze graag zien. Als ze iets informeels deed (paardrijden, wandeling met hondje), bleef ze toch haar konink... lees meer
-
Dat er geen treinen rijden en ook het busvervoer in de war is, kan gunstig zijn voor de vrijwilligers van KWF Kankerbestrijding. Zij gaan deze dagen met collectebussen langs de deur. O nee, juist niet met bussen. Met een QR-code. Er zijn in ieder geval meer mensen thuis dan and... lees meer
-
Waarschijnlijk laat, maar gisteren vroeg ik me af wat ik vind van mannen die hun nagels gelakt hebben. Kwam door een artikel in Trouw over een nagelstudio in Nijmegen aan de straat waar ik geboren ben, de Graafseweg. Telkens als ik die straatnaam zie, loop ik daar metee... lees meer
-
Er zijn kwesties waarover ik niet meer per se geïnformeerd hoef te worden. Voorbeeld dat nog steeds najeukt: Nick & Simon. Misschien heb ik het mis, maar ik heb de indruk dat er al zeker een dag of drie niets meer over hen wordt gemeld, terwijl daarvoor toch twee weken min o... lees meer
-
IGisteren begon er een nieuwe tijd in het jaar. Stond er niet zo bij stil tot ik in het radionieuws van acht uur de nieuwslezer tegen de verkeersberichtenman hoorde zeggen: “Alles als vanouds?” Die beaamde dat gul met de toevoeging: “Ook de files in Brabant zijn terug.”
Ja,... lees meer