Er zijn mensen die zeggen dat wanneer je in een ziekenhuis terechtkomt, je niet alleen maar je kwaal of hulpvraag bent, maar dat je als totale mens benaderd moet worden, of zoiets, ja, een totale mens met eigenaardigheden en verlangens en behoeftes die los staan van waarvoor je... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Opgeschud
In deze Boekenweek, die morgen alweer eindigt, reis ik rond met mijn nieuwe roman. Ik lees eruit voor en praat er met lezers over. Dat doe ik graag, het is eervol. Het is ook altijd de bedoeling dat ik vertel waar het boek over gaat en dat vind ik moeilijk. Ik weet het wel natuurlijk, maar kan het nauwelijks samenvatten. Heden en verleden liggen zo dicht bij elkaar dat het onzin is over vroeger te praten. Dáár schrijf ik onder meer over. Mensen maken weleens een wegwerpgebaar, terwijl ze zeggen: `Ach, dat is al zó lang geleden.’ Ik vind niets lang geleden, ik hoef maar over mijn schouder te kijken en ik zie mezelf op mijn eerste schooldag lopen: dadelijk leer ik mijn eerste woord schrijven, boom. Gisteren was het vijftig jaar geleden dat The Beatles hun eerste langspeelplaat opnamen, in één dag. Een meisje van een paar huizen verder had die plaat niet lang daarna in huis. Ik mocht er soms naar luisteren en zij keek naar me terwijl ik dat deed, niet omdat ze me bijzonder vond, maar ze wilde zien wat er met me gebeurde. En er gebeurde inderdaad van alles, maar daar had ik geen woorden voor, ik ben er nog steeds naar op zoek. Alles, álles begon te veranderen. De tijd waarin ik aan het opgroeien was, werd opgeschud. Pas het jaar daarop kocht ik mijn eerste single van The Beatles, I want to hold your hand, een paar weken zakgeld. De eerste langspeelplaat kon ik pas járen later aanschaffen. Gisteren draaide ik die weer. En ik knikte, zoals mijn buurmeisje van toen me moet hebben zien knikken. Het gebeurt weer.
Columns
-
-
Gisteren zag ik een man van mijn leeftijd een rolstoel voortduwen met daarin een veel oudere vrouw. Die vrouw zat een beetje te dommelen met een zéér tevreden glimlach die een groot deel van haar magere gezicht in beslag nam. Die man herkende ik, niet meteen, maar pas toen ik he... lees meer
-
Kalm aan alsjeblieft! Denk ik niet vaak, misschien zou het vaker moeten, maar soms hóór ik het me hardop zeggen: “Kalm aan alsjeblieft!”
Gisteren was dat sterk het geval toen ik las dat veel Nederlanders een langere vakantie als grondrecht zien.
Grondrecht!
De toe... lees meer -
Je hebt grappige onzin en vervelende. Voor grappige ben ik meestal in de stemming, voor vervelende uiteraard nooit. Vervelende onzin vind ik bijvoorbeeld dat we aanstaande maandag Blauwe Maandag noemen, liever nog in het Engels want dan klinkt het ernstiger: Blue Monday. De depr... lees meer
-
Volgens mij hoef je niet altijd overal een mening over te hebben. En als je vindt dat het toch moet, is het niet altijd nodig die mening meteen uit te spreken of via sociale media kenbaar te maken. Is ook mogelijk even je mond te houden en je af te vragen wat het belang van je m... lees meer
-
Een van mijn grootouders, de vader van mijn moeder, heb ik nauwelijks gekend. Hij overleed toen ik erg jong was. In mijn herinnering is hij een vage, wat deftige aanwezigheid in een grote leunstoel. Toch speelde hij een belangrijke rol in mijn leven, want van hem kreeg ik als ve... lees meer
-
Het blijft afwachten, maar eind januari verschijnt eindelijk het rapport van de Commissie Van Rijn over grensoverschrijdend gedrag in omroepland. Had er al moeten zijn, maar het werd te vol, want qua elementair fatsoen is er nog een lange weg te gaan.
-
Op zich houd ik wel van weetjes waarmee je verder niets concreets kunt. Weetjes als versiering, zal ik maar zeggen. Altijd horen we in januari wat de populairste kindernamen van het jaar daarvoor zijn. Januari vraagt om enige versiering, dus je neemt er ontspannen kennis van. En... lees meer
-
Schaatsen uit het vet! Dat lees ik al een paar dagen. Misschien kan er morgen of overmorgen geschaatst worden. Ik kan het niet, nooit gekund, wel geprobeerd, met ontstellend negatief resultaat. Ik heb me erbij neergelegd, wat ik tijdens mijn pogingen het te leren om de haverklap... lees meer
-
Als we iets erg goed vinden, zeggen we vaak dat het `niet verkeerd’ is. Komt doordat we niet tegen enthousiasme kunnen.
-
Toen op 1 januari 2002 de euro werd ingevoerd, nam ik afscheid van de drievoudige klapzoen, met wangwisseling. Of beide gebeurtenissen wat met elkaar te maken hebben, weet ik niet. Zou ik over moeten nadenken, maar dat zijn gedachten die me naar héél ver voeren en dat vind ik aa... lees meer
-
Dat de eerste dag van het jaar een maandag was, maakte die er niet beter op. Als altijd probeerde mijn stuurloos denkwerk wat te kalmeren. Op 1 januari vind ik het nieuwe jaar niet alleen ontzettend lang, maar ook veel te groot, alsof je een kolossale ruimte moet gaan inrichten... lees meer
-
Laatste column van het jaar. Ik ga niet zeggen dat de vorige keer dat ik de laatste van het jaar schreef, erg kort geleden is. Wel dat het jaar toen minder donker leek, ook al was in het begin ervan bij niet zo verre buren een oorlog begonnen, een oorlog die dit jaar steeds mind... lees meer
-
Het heeft allemaal iets tragisch: mensen die in hun kerstpakket een cadeaubon aantreffen, maar liever geld hebben, en die bon verkopen aan een bedrijf dat vervolgens weer in die bonnen gaat handelen.
Waarom ik het tragisch vind, kan ik niet scherp uitleggen. Als je een bloe... lees meer -
Onze koning weet niet wat hij met zijn handen moet doen wanneer hij ons toespreekt, staand en uit het hoofd. Is niet erg, maar dat onhandige gewapper is makkelijk te voorkomen. Gewoon een uurtje oefenen met iemand die beroepshalve toneelspeelt. Gaat echt werken en hij zal er zic... lees meer