Afgelopen weekend viel er veel erg natte regen. Het zal niemand ontgaan zijn. Ja, regen is altijd nat, wéét ik, maar soms natter dan je denkt. Dat merk je als er je er onvrijwillig doorheen loopt of fietst. En je doorweekte humeur doet ook een duit in het zakje.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimisme
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat The Beatles vijftig jaar geleden voor het eerst op de Amerikaanse televisie te zien waren. Meer dan 70 miljoen mensen zagen dat, Amerika lag aan hun voeten, niet alleen Amerika, ze waren die avond voorgoed van de hele wereld. Bij het zien van die oude beelden vroeg ik me weer af wat het was wat ze uitstraalden. Keurige jongens in keurige pakken met uiterst prettige liedjes die zelfs in die dagen nauwelijks `wild’ genoemd konden worden (nee, dan Elvis!). Het was iets anders: vrolijkheid, optimisme, montere brutaliteit. De nieuwe tijd die in de wereld was aangebroken, had die jongens nodig, ze wáren die nieuwe tijd. Van bijna ieder liedje wist ik wanneer en waar ik het voor het eerst hoorde. Dit romantiseer ik niet, het is zo. Na je geboorte begin je nog een paar keer met je leven en dan zeg je telkens: mijn leven begint nu pas echt. Meestal kom je er niet toe door en door te beseffen wat je met `echt’ bedoelt, want daarvoor heb je het veel te druk met dat nieuwe begin van je leven. Ik denk nu sterk aan het intro van I Want To Hold Your Hand, dus nog voordat ze gaan zingen. Zojuist luisterde ik er weer naar, naar die zes seconden, even hard als toen. Weer haal ik diep adem, weer voel ik die opwinding en krijg ik zin in alles!
Columns
-
-
Dat je deze week nog Kinderpostzegels kunt kopen, kwam ik toevallig te weten omdat ik ergens een interview met Beau van Erven Dorens las. Die had de eerste in ontvangst genomen. Ik vind Beau sympathiek maar al snel liet ik het interview voor wat het was, want toen ging het weer... lees meer
-
Of ik erheen ga, weet ik nog niet, maar het interesseert me wel: ligconcerten. Ik lees over het pianistenechtpaar Jeroen en Sandra van Veen die al ruim 10 jaar ligconcerten geven, bij voorkeur in oude fabriekshallen, want ze houden ervan kale ruimtes met warme klanken te vullen.... lees meer
-
“Zo, je bent er vroeg bij.” Er is een lijst van zinnen die we tegen elkaar zeggen om alsjeblieft maar iets te zeggen. Die lijst maakt onderdeel uit van de sociale vaardigheden waarover veel mensen met groot gemak beschikken. Ik niet, maar doe graag mijn best.
-
Eindje verder in de straat stopt een busje. Lezers van deze column weten dat ik gefascineerd kan zijn door wat er op het busje staat. De tekst, bedoel ik, de reclame voor het bedrijf waar het busje vandaan komt.
-
Dat schraalhans keukenmeester is, heb ik nog nooit opgeschreven, waarschijnlijk omdat schraalhans helemaal geen woord voor mij is. Schraalhans is keukenmeester in de geefwereld, begrijp ik. Term kende ik niet, geefwereld. Mooier woord dan schraalhans, de wereld zou een geefwerel... lees meer
-
Bescheiden nieuws dat even blijft hangen: op sommige politieafdelingen is het zo dat als je goed presteert, je een klein cadeautje krijgt. Dat ligt dan ineens op je bureau. Niet duidelijk van wie het is. Ja, van een collega, maar wie, dat is geheim. Hij of zij is niet voor niets... lees meer
-
Rond deze tijd, nee, nog iets later, kocht of kreeg ik vroeger de agenda voor het nieuwe jaar, bijna te gloednieuw om aan te pakken. Dat laatste zeg ik omdat ik er voorzichtig mee omging. Zodra ik mijn naam en adres voorin had geschreven, in mijn keurigste handschrift, was het n... lees meer
-
Eens per jaar komen we bij elkaar, een groep vrienden en vriendinnen uit de middelbare schooltijd, inmiddels ongeveer veertig jaar geleden. We doen dat de laatste vier jaar. We gingen destijds allemaal andere kanten op, het leven dat we zo intens gedeeld hadden was voorbij, zo g... lees meer
-
In Den Haag begint er veel. Nu het gevecht tegen de afvalhufter. Nou ja, gevecht, dat is het ook weer niet: corrigerende maatregelen. Zoiets. De term `afvalhufter’ ken ik niet, maar ik weet wie er bedoeld worden, mensen die overal hun rotzooi achterlaten.
-
Is lekker iets te beloven terwijl je zeker weet dat het je geen enkele moeite kost je aan die belofte te houden. Ik heb dat sterk nu ik in alle kranten berichten lees over de intocht van Sinterklaas in Apeldoorn. En natuurlijk over de Pieten. Daarover ga ik het dus nooit meer he... lees meer
-
Klein bericht, maar ik denk er lang over na. Kort samengevat: trein in Rotterdam stilgezet, vrouw in nikab, conducteur kan niet vaststellen of haar vervoersbewijs geldig is (vanwege onduidelijke identiteit), politie erbij, kwestie wordt opgelost, na enig gedoe. Vertraging: 20 mi... lees meer
-
Een rond hoofd is het beste hoofd voor een hoed. Hoedenhoofd heet zo’n hoofd dan ook, helder. Maar ja, wat is rond?
-
Paar dagen bracht ik door in de stilte van Zeeuws Vlaanderen. Klein huisje in het midden van nergens. Kan dat nog in Nederland? Haast niet, maar toch wel bijna. Tussen akkers en velden, koolzaad, in het vlakke land, door Jacques Brel bezongen, hoge hemel. En vooral die stilte. A... lees meer
-
Ieder jaar neem ik met interesse en vooral enorm plezier kennis van de bekendmaking van de IgNobelprijzen. Gebeurt in Amerika en die prijzen zijn er voor wetenschappelijk onderzoek en uitvindingen waarmee doorgaans niets gedaan wordt. De aanpak is echt serieus, maar we moeten er... lees meer