Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Opwinding

Bijna de helft van de vijfjarigen krijgt zakgeld. Is vastgesteld door het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. Ik neem aan dat een vijfjarige zich niet tot dit instituut wendt om voorgelicht te worden over dat zakgeld. Misschien moet ik mezelf als een conservatieve zonderling gaan beschouwen, want in mij zeuren enige bezwaren tegen de gang van zaken. Ik vind dat je moet kunnen rekenen voordat je over zakgeld beschikt. Natuurlijk snap ik ook wel ouders die zeggen dat je vroeg moet beginnen een kind voor te bereiden op een leven waarin het geen kind meer is, maar volgens mij mag je als vijfjarige nog wel wat andere dingen aan je hoofd hebben. Ik weet niet meer hoe oud ik was toen ik voor het eerste zakgeld kreeg. In ieder geval ouder dan vijf. Ik herinner me dat ik blij was, maar het meteen te weinig vond toen ik hoorde dat een vriendje iets meer incasseerde. Kijk, dan begint er iets wat zo laat mogelijk moet beginnen: jaloezie en alles wat daaruit voortkomt, en dat is nogal wat. Voorts staat me bij dat ik er altijd onverstandig mee omging, roekeloos, en eerlijk gezegd is dat nooit overgegaan. Nu ik erover nadenk: het had toch wel iets overzichtelijks. Misschien moet ik het opnieuw invoeren! Ook al vanwege een gebeurtenis die voor kolossale opwinding kon zorgen: zakgeldverhoging. Uit mijn kindertijd heb ik meegenomen dat je dan wat verder in je leven was. Je werd steeds meer als een serieuze deelnemer aan het bestaan beschouwd. Dat laatste moet je ook léren willen. Ben ik nog steeds mee doende.

 

Columns

  • Had ik nog niet meegemaakt: ineens kon ik de huiskamer niet uit. Opgesloten ja, maar dat is een te groot woord. Deurklink was eruit gevallen, binnen- en buitenkant deur. Ik had een afspraak elders in de stad en stond al met mijn jas aan.

  • Drie keer vulde ik de stemwijzer in. De eerste twee keer kwam ik niet uit op de partij waarop ik wilde stemmen. Ik merkte dat ik over sommige kwesties wat langer na moest denken dan ik dacht. Dat is natuurlijk ook het nut van de stemwijzer. De derde keer eindigde ik bij de parti... lees meer

  • Als ik een foto zie van een herfstig bos waarin van dat gouden zonlicht doorheen spat, weet ik meteen hoe het daar ruikt, een geur waarbij ik me uitstekend voel. Dan weet ik ook weer waarom de herfst mijn seizoen is zonder dat ik kan uitleggen waarom. Heeft te maken met de tijd... lees meer

  • “In 15 jaar kan er veel veranderen,” zegt de coach op de fitnessclub. Met het oog op de vervanging van mijn knie oefen ik alvast met de krukken. Ik zeg dat het 15 jaar geleden min of meer automatisch ging. Had ik ook een nieuwe knie gekregen.
    “Wat?” vraagt de coach.
    “N... lees meer

  • Ongetwijfeld las ik het eerder, nooit zo bewust, maar gisteren was het in deze krant ineens een harde confrontatie: de stenen winkel. Daar moeten we heen als we niet willen worden opgelicht. In winkels die niet van steen zijn, loop je dat risico, de webwinkels.

  • In een radioprogramma hoorde ik zaterdag een werker in de geestelijke gezondheidszorg spreken over `een stukje herbeleving’.  Ik kromp ineen, ben niet zo van dat soort stukjes.

  • Voor de toonbank van de groentespecialist is het even wachten, een kleine rij. Je wacht daar anders dan voor de kassa van de supermarkt, want je raakt in de ban van alles wat de groentespecialist tot groentespecialist maakt.

  • Wat had ik er al kind een hekel aan als mijn ouders of hun vrienden zeiden dat het leven zo kort was: “Alles gaat zo vlug, jongen.” En ze zeiden het vaak, waarschijnlijk omdat ze er last van hadden. Ik wist wat het betekende als iemand zei dat iets zonde van de tijd was, nou, ov... lees meer

  • Misschien was de naam al eerder bekend, maar voor mij was die nieuw, de naam van het onafhankelijk onderzoeksbureau dat zich ruim een jaar bezighield met het gedrag van mevrouw Arib: Bureau Hoffmann. Het buigt zich over integriteitkwesties en grensoverschrijdende handelingen. On... lees meer

  • Al levenslang luister ik liever naar de radio dan dat ik televisie kijk. Als ik bijvoorbeeld een verslag hóór van een voetbalwedstrijd, heb ik het gevoel dat ik meer zie dan wanneer ik die op televisie volg. Komt doordat ik gespannen mijn best doe me taferelen en situaties voor... lees meer

  • “Dus U wilt zo snel mogelijk de hort op?”
    Moet even over deze vraag nadenken. Best een tijdje geleden dat ik het hoorde: de hort op. Wanneer deed ik dat voor het laatst, de hort op gaan? Zegt al genoeg dat ik me dat niet meteen herinner. Stoere woorden die voor een plezieri... lees meer

  • Als iets vervelend is of storend of tegenvalt, probeer ik eerst te doen alsof dat niet zo is, tegen beter weten in. Gaat over apparatuur, materiaal dat je leven makkelijk moet maken, laat ik zeggen: technische kwesties.

  • Het café is overdag rustig, ’s avonds wordt het er vol met veel hard geluid en dan ben ik er nooit, want daar houd ik al levenslang niet van. Wel in de namiddag, meestal om te herstellen van alle kanten op spattend denkwerk: even de boel op een rijtje krijgen.

  • Veel mensen zeggen dat ze gezichten kunnen lezen. Dat is het woord: lezen. Dus zien wat er door iemand heen gaat of welke karaktereigenschappen prominent zijn. Ik geloof niet dat ik het kan, daarvoor heb ik me al te vaak in een ander vergist, en tegelijkertijd denk ik ook: linke... lees meer

  • Soms moet je iets kopen waarvan je niet weet hoe het heet. Je probeert het te omschrijven, maar dat doe je meestal niet effectief. Nu gaat het om een soort pleister, niet erg belangrijk, maar toch ook weer wel.

Pagina's