Op een van de tafels hier in huis staat een kleine spiegel op een voetje. Nou ja, klein, zo klein is die ook weer niet. De spiegel is vooral voor je gezicht bedoeld en heeft twee kanten. Een kant weerspiegelt je gezicht normaal, de andere kant vergroot. Om de spiegel liggen noga... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Park
We fietsen al een tijdje door Het Nationale Park De Hoge Veluwe, mijn vrienden en ik. Die zes hoofdletters staan er niet voor niets, want er is gelukkig heel veel park. Wat behoorlijk vervreemdend werkt is dat er in de buurt van het park een militaire oefening wordt gehouden en niet zo’n beetje ook. Onafgebroken klinkt het geluid van geweren en kanonnen. Het vult bruut de blauwe lentehemel. We menen het geweld ook te ruiken, maar niemand van ons heeft verstand van oorlog, dus zeker weten doen we het niet. Even later zitten we op een bankje aan het water bij Jachthuis Sint Hubertus. Het legerlawaai wordt steeds vinniger. De denkbeeldige vijand moet er van lusten. We nemen tenminste aan dat een deel van het leger voor vijand speelt. Als je zomaar aan het schieten bent, is het een rare oefening. Iemand van ons zegt dat we vanochtend geen krant hebben gelezen en ook niet naar de radio hebben geluisterd, Dat is waar. Ik doe dat nooit, kan eigenlijk niet zonder. `Het land is toch niet in oorlog geraakt zonder dat wij het weten?’ De naam Poetin valt. Dan schudden we wijs ons hoofd. Dat kan zomaar niet. De ochtendzon schijnt in het water. Zwanen komen hautain kijken wat er aan ons te beleven valt. Ik denk aan mensen die de oorlog meemaakten. Of een andere oorlog. En die dit dan horen. Wat gaan herinneringen met je doen? Misschien ben je dan een tijdje van slag. Maar ja, daarmee kan de krijgsmacht natuurlijk geen rekening houden. Precies om twee uur is het stil. Aanvallers en verdedigers gaan lekker uitrusten.
Columns
-
-
Natuurlijk houd ik ook van befaamde restaurants. Waar ik alleen niet tegen kan, is dat je vaak een kwartaal van tevoren moet reserveren. Je moet iets over hebben voor een culinair avontuur, maar toch. En als je er dan eindelijk bent, zak je dom weg in de opluchting dat het je ei... lees meer
-
Hoe dun de pannenkoek ook is, hij heeft altijd twee kanten. Dat zei de politiewoordvoerster Ellie Lust dinsdagavond in het praatprogramma Pauw. Het ging over de twee mannen die op een brug in Arnhem waren aangevallen door een groep jongens. Een van die twee mannen zou het eerst... lees meer
-
De muziek van de Beatles draai ik regelmatig, ik word er vrolijk van. Altijd denk ik ook even aan het moment waarop ik een liedje voor het eerst hoorde. Die momenten staan bij me scherp bij, zelfs de kleur van het licht in de huiskamer toen ik naar de radio liep om nog dichter b... lees meer
-
In de polikliniek longgeneeskunde moet ik langer wachten dan ik gewend ben. Ik heb me zo ingesteld dat ik me daar niet over opwind, ook al wacht ik op een gesprek waaraan ik niet veel heb. Ik zit daar vanwege lichte astma. Eens in zoveel maanden houd een longarts me in de gaten... lees meer
-
Er is nieuws dat niet meedoet met het grote opzienbarende nieuws, maar op geheel eigen wijze van grote bescheiden kwaliteit is. Bijvoorbeeld het nieuws dat het aantal ijssalons in Nederland in tien jaar tijd verdubbeld is. Ook zijn er meer ijscokarren bij gekomen. Of moet ik zeg... lees meer
-
Dadelijks dwaal ik door herinneringen. Misschien moet ik het anders zeggen: de herinneringen dwalen door mij, ze overkomen me. Niet omdat ik iemand ben met een zucht naar vroeger, helemaal niet, maar herinneringen die er toe doen, horen bij wat er nu gebeurt.
-
Soms zijn er kleine gezagskwesties die me hinderen. Mijn eigen gedrag erin, bedoel ik. Bijvoorbeeld dat ik op de fitnessclub extra hard in de weer ga met de gewichten als de coach naast me komt staan. Het gaat niet automatisch, ik ben me ervan bewust, ik gedraag me zo. Dan denk... lees meer
-
Als kind kon ik wakker liggen van grote vraagstukken. Het bestaan van God bijvoorbeeld. Of de eeuwigheid, door de onderwijzer op school uitgelegd als tijd die niet begint en ook geen einde kent. Niemand durfde zijn vinger op te steken om de leerkracht te vragen het nog een keer... lees meer
-
Uitdrukking kende ik niet: de fles van tafel halen als het feest gaat beginnen. Lijkt me wel typisch Nederlands, ik bedoel dat ik niet meteen denk aan toestanden die Italiaanse toestanden genoemd worden. (Heb ik grote sympathie voor, voor Italiaanse toestanden!)
-
Totdat deze Boekenweek begon, dacht ik zelden aan Verboden Vruchten. Misschien proefde ik er wel van, maar stond ik er niet bij stil dat het Verboden Vruchten waren.
De eerste keer dat ik ervan hoorde was tijdens de godsdienstles op de lagere school. Het hoogste gezag in de... lees meer -
Inmiddels is de Boekenweek twee dagen aan de gang en heb ik al één lezing over Verboden Vruchten (thema!) achter de rug. Met schorre stem. Vrijdagavond op het Boekenbal was het zo druk en lawaaierig dat je alleen maar kon schreeuwen. Toen ik klaar was met schreeuwen, vond ik het... lees meer
-
Je ziet nog steeds vaak, mannen die duidelijk aangekleed zijn door hun vrouw. Ik bedoel niet na het opstaan, maar de kledingkeuze. Die kleren zien er op de een of andere manier ook altijd veel te nieuw uit. In de trein heb ik zicht op een echtpaar waarvan de man een rode broek a... lees meer
-
Op het medische centrum van de Erasmus Universiteit Rotterdam zijn ze hard bezig een medicijn tegen ouderdom uit te vinden. Zo’n bericht roept bij een stemming op die ik moeilijk kan peilen. Natuurlijk ben ik geneigd blij te knikken. Van de andere kant lijkt het me een misversta... lees meer
-
Sinds de Internationale Dag van het Geluk, jongstleden maandag, laat het geluk me niet met rust. Ik probeer erover op te houden, maar dat lukt maar niet.