Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Park

We fietsen al een tijdje door Het Nationale Park De Hoge Veluwe, mijn vrienden en ik. Die zes hoofdletters staan er niet voor niets, want er is gelukkig heel veel park. Wat behoorlijk vervreemdend werkt is dat er in de buurt van het park een militaire oefening wordt gehouden en niet zo’n beetje ook. Onafgebroken klinkt het geluid van geweren en kanonnen. Het vult bruut de blauwe lentehemel. We menen het geweld ook te ruiken, maar niemand van ons heeft verstand van oorlog, dus zeker weten doen we het niet. Even later zitten we op een bankje aan het water bij Jachthuis Sint Hubertus. Het legerlawaai wordt steeds vinniger. De denkbeeldige vijand moet er van lusten. We nemen tenminste aan dat een deel van het leger voor vijand speelt. Als je zomaar aan het schieten bent, is het een rare oefening. Iemand van ons zegt dat we vanochtend geen krant hebben gelezen en ook niet naar de radio hebben geluisterd, Dat is waar. Ik doe dat nooit, kan eigenlijk niet zonder. `Het land is toch niet in oorlog geraakt zonder dat wij het weten?’ De naam Poetin valt. Dan schudden we wijs ons hoofd. Dat kan zomaar niet. De ochtendzon schijnt in het water. Zwanen komen hautain kijken wat er aan ons te beleven valt. Ik denk aan mensen die de oorlog meemaakten. Of een andere oorlog. En die dit dan horen. Wat gaan herinneringen met je doen? Misschien ben je dan een tijdje van slag. Maar ja, daarmee kan de krijgsmacht natuurlijk geen rekening houden. Precies om twee uur is het stil. Aanvallers en verdedigers gaan lekker uitrusten.

Columns

  • Nederlanders en feesten, het is wat. Dwingende combinatie. Feesten dus als werkwoord: ik feest, jij feest, wij feesten. Zal er de komende tijd vaak over gaan, misschien wel het komend jaar: hoe moet het volgende winter wanneer Oranjefans zich in Qatar verzamelen? Hoe het Nederla... lees meer

  • In een artikel over ons koopgedrag, gisteren in deze krant, las ik hoe je het beste je slag kunt slaan. Bijvoorbeeld kerstversiering en een kunstkerstboom kopen ná Kerstmis, want dan zijn die goedkoper. Regeren is vooruitzien, ik stel me voor dat ik op een van de laatste dagen v... lees meer

  • Soms verlang ik terug naar de tijd van de filterkoffie. Die was nooit op. De koffiecapsules wel, altijd inééns. Is mijn eigen schuld, vind ik dan hardop, ik moet me niet zo aanstellen met die cups, ook nog per se met een nummer, in mijn geval nummer 11, zogenaamd lekker sterk. M... lees meer

  • Bondscoach Louis van Gaal vindt het niet logisch dat de wedstrijd van vanavond tegen Noorwegen zonder publiek moet worden gespeeld. Waarom niet? Ik citeer: “Er zijn heel weinig besmettingen in de stadions. Ik begrijp dat corona belangrijker is dan voetbal, maar dit is niet logis... lees meer

  • De belangrijkste dag van het jaar.
    Kijk, daarvoor was ik zaterdag stipt om 12 uur voor de televisie gaan zitten, om Dieuwertje Blok dát te horen beloven. Je hoort het niet zo vaak meer. Bovendien kan niemand zoiets zeggen zoals Dieuwertje dat doet. Je knikt meteen van harte... lees meer

  • Wat ik al levenslang een ingewikkeld woord vind: verstandig. Nee, niet het woord, want dat is best mooi en klinkt degelijk, maar wat het betekent. Meestal is het gissen. Mijn moeder kwam in mijn kindertijd bijna altijd met een advies als ik het huis verliet, bijvoorbeeld om te g... lees meer

  • Het is een ouderwetse speelgoedwinkel. Voor de deur staat een beer met een zomers hoedje op die bellen blaast. Ik weet nooit of ik erbij moet melden dat het geen echte beer is. Ik kijk er graag naar, het is goed voor mijn humeur, ik zou zo’n beer best thuis willen hebben, midden... lees meer

  • Gek dat ik nu al niet meer weet hoe lang de smalle straat hier autovrij is. Nog niet zo heel lang, maar toch ook weer wel. Nou ja, niets is lang geleden. In ieder geval is het bijna onvoorstelbaar dat er ooit auto’s langs onze huizen reden, dat je moest uitkijken wanneer je de d... lees meer

  • Het Sinterklaasjournaal zag ik nog niet dit jaar. Maar te weten dat het er is, vind ik troostrijk. Ik stap wat later deze week in. Er is altijd iets aan de hand rond Sinterklaas, iets wat zijn aankomst kan belemmeren. Of er is wat kwijt. Ben liever met die kwestie bezig als die... lees meer

  • Wat me fascineert is waarom er in kleine politieke partijen altijd gedonder is. En niet zo’n beetje ook. Is in grote partijen ook aan de hand, denk aan het CDA, en dat is ook onsmakelijk, maar toch anders onsmakelijk dan bij kleine partijen. Ontremde bende is het daar meestal.... lees meer

  • De nieuwe Abba heb ik nog niet beluisterd. Zie er beetje tegenop. Bang dat die tegenvalt. Natuurlijk las ik er wel over en terwijl ik dat deed, kon ik me een voorstelling maken van de nieuwe liedjes die natuurlijk goed in elkaar zaten, sommige te zoet, wat mag, maar het merendee... lees meer

  • Dadelijk mag ik meedoen met het groot Dictee der Nederlandse Taal. Dat weet ik al enige tijd en zo nu en dan heb ik geoefend. Ik stuitte daarbij op een probleem dat ik destijds op school ook had: dat ik ga nadenken over wat de woorden in me oproepen in plaats van dat ik me conce... lees meer

  • Nuttig is het iets niet zo snel een probleem te vinden. Het bedrijf belooft dat de monteur tussen 8 en 10 komt. Ik wilde net opschrijven dat het probleem is dat er van deze belofte meestal weinig terechtkomt. Is begrijpelijk. Je bent niet de enige die de monteur moet bezoeken. M... lees meer

  • “Beter van niet,” zeg ik. Voor de supermarkt kom ik een kennis tegen die van knuffelen een manier van leven heeft gemaakt, bij begroeting, afscheid en ook vaak tussendoor, bij wijze van compliment of bevestiging. 

  • Gistermorgen in een rustig café: ochtendkranten lezen, koffie, broodje, zachte muziek, hier en daar gesprekken op bescheiden toon, je waant je even niet in dagen die door lawaai, drukte en haast opgejaagd worden. Daarvoor kun je ook thuisblijven, maar ja, je wilt ook meedoen met... lees meer

Pagina's