Gistermorgen hoorde ik op de radio een interview met Gerard Krol over wie aan het eind van het gesprek werd gezegd dat hij voorzitter is van de VNK. De presentator lichtte de afkorting toe: Vereniging Nederlandse Kerstbomenkwekers. Natuurlijk, denk ik dan, zo’n vereniging moet e... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Pepernoten
Over een paar weken liggen de eerste pepernoten alweer in de schappen van de supermarkt, dus ik mag het best even over Sinterklaas hebben. Ook omdat er een nieuwe Sinterklaasfilm in de maak is die Sinterklaas en de Pepernoten Chaos heet. Ik hoor niet tot de doelgroep, maar ik beken toch maar dat ik van de titel nerveus word, wat komt doordat ik fel verzet voel tegen gedoe rond Sinterklaas. Zijn aanwezigheid veroorzaakt al gezellige onrust genoeg, daar hoeft heus geen schepje bovenop worden gedaan. De laatste jaren is er altijd iets in de war of kwijt. Hoeft niet. Kinderen zitten daar volgens mij ook niet op te wachten. Die willen lekker gespannen zijn en een cadeautje in de schoen, liefst meer cadeautjes, klaar. Gerard Joling gaat in de nieuwe Sinterklaasfilm een rol spelen. Hoe kinderen Gerard Joling beleven, geen idee, dus ik houd mijn mond erover. Gerard Joling deed echter alleen maar mee, als Patty Brard ook een rol kreeg. Ik wil dit allemaal niet weten, maar toch weet ik het. De rol voor Patty Brard is er gekomen. Ik heb in principe niets tegen haar, maar ben van mening dat mensen zo laat mogelijk in hun leven aan Patty Brard moeten beginnen. Waarvan neem je afscheid als het je duidelijk wordt dat Sinterklaas niet bestaat en alleen maar een goedmoedige fantasie is? Er verandert hoe dan ook iets voor je. Aan wat er voorafging aan die verandering denk je later soms melancholiek terug. In die gedachte hoor je dan de hárde lach van Patty Brard. Je wilt net doen alsof dat niet zo is, maar dat lukt niet.
Columns
-
-
Niet over gisteravond schrijven, nam ik me voor. Liever iets kleins, iets zoets. En ik kwam terecht bij het nieuwe boek met Nijntje in de hoofdrol. Dat boek heet Trakteren met Nijntje. Officieel behoor ik niet tot de doelgroep, maar graag neem ik van zoveel mogelijk ken... lees meer
-
Psychologisch zit het goed in elkaar. Onze premier zei vrijdag dat hij geen taboes voelde wanneer hij over nieuwe maatregelen dacht. Misschien zei hij het anders, maar ik verstond duidelijk `taboes’. En we zagen hoe hij erbij stond. Niet voor de poes, zeggen wij hier in huis. Mi... lees meer
-
Het Weekend van de Waarheid. Dat was het. Zo’n weekend heeft ook een stille zondagochtend, kil, even niet nat. Ik loop wat te mijmeren rond vragen als wanneer ik eerder een Weekend van de Waarheid meemaakte. Misschien niet een heel weekend, maar toch wel een paar Dágen van de Wa... lees meer
-
Het idee zal inmiddels in schoonheid zijn gestorven en er is ook genoeg over gezegd en geschreven, maar natuurlijk heb ik me even voorgesteld hoe het mij zou vergaan als ik op mijn achttiende verjaardag 10000 euro zou krijgen. Natuurlijk zou ik denken: fijn! Maar die gedachte we... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Niets is lang geleden, maar ik weet niet meer wanneer het was: borrel op de uitgeverij waar mijn boeken verschijnen, toen nog in een straat naast het Rijksmuseum in Amsterdam, namiddag in de vroege zomer, de ramen zijn open. We staan voor een van die open ramen te praten, een pa... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
Soms ben je geneigd de avondklok in de horeca een intuïtieve maatregel te vinden. Als ik ondernemer was, zou ik me ook getergd voelen, maar dat heb ik meestal wanneer de redelijkheid van een gang van zaken niet me niet helemaal helder is.
-
We horen het onszelf zeggen: “Aardige mensen daar in die winkel”. Het valt op en dat is jammer, nee, niet dat die mensen aardig zijn, maar dat het uitzonderlijk is. Gelukkig niet al te uitzonderlijk, maar uitzonderlijk genoeg om het bijzonder te vinden.
-
Al een paar maanden is onze straat autovrij. Tot vorige week maandag was het alsof we in een klein dorp woonden, een dorp dat er ineens was en waaraan we stamelend wenden.
Vorige week was er van de autovrijheid niets meer te werken. Kon geen auto meer bij, zo mag ik het we... lees meer -
Eergisteren stond in deze krant een artikel met in de kop de woorden: “Blijven balen heeft geen zin.” Ik knikte voorzichtig en zag toen een foto van de hoogleraar sociale- en cultuurpsychologie van de Nijmeegse Radboud Universiteit, Ap Dijksterhuis, die de geluksprofessor wordt... lees meer
-
Interessant, nee, lastig dat het een beetje mis zit tussen het kabinet en het Outbreak Management Team. Het team adviseert de regering hardere maatregelen te nemen, maar daar voelt de regering (nog) niets voor, bang voor impopulariteit en gezeur. Dus eerst een tijd zeggen: “We w... lees meer