In de treinsoort die om raadselachtige redenen `Sprinter’ wordt genoemd, zijn in de 1e klas de stoelen blauw, in de 2e klas rood. Dat is het verschil. Ik heb een OV-chipkaart 1e klas, dus ook in de Sprinter weet ik wat mijn plaats is.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Piano
Het is vreemd, maar zo’n avontuur als de Franse president is aangegaan, met de goed gelukte actrice Julie Gayet, is hier nooit aan de orde. De burgemeester van Maastricht tel ik even niet mee. Ik bedoel het groter en intenser. Waarschijnlijk slecht van me, maar ik zou het verfrissend vinden. De saaie boel wordt een beetje opgeschud. De mens achter een bewindspersoon wordt zichtbaar. Het gebeurt natuurlijk wel, maar het lijkt niemand echt te interesseren. Als destijds de CDA-top onder leiding van de heer Lubbers ergens ging confereren (`de neuzen moeten weer dezelfde kant op staan’), in een hotel of conferentieoord, nou dan was het bal, om het zo maar eens te zeggen. En dan niet met actrices of meisjes van ballet. Het is bekend, journalisten weten het, maar niemand doet er iets mee. Ik houd van beschaving, maar soms kan leuk lawaai onze alledaagsheid even laten kantelen. Ja, toen Lubbers in billen kneep werd dat nieuws, wat ook kwam omdat het hier een overzichtelijke handeling betrof. Nederlanders snappen hoe het gaat, in billen knijpen. Maar goed, Frankrijk is een ander land. Met een ander temperament. Iedereen had vroeger wel een oom die rode wangen kreeg als hij het woord Parijs alleen maar hóórde. Graag denk ik terug aan voormalig president Chirac. Hoe hij een simpele handkus optuigde! Van onze premier weten we niet eens of hij op mannen of vrouwen valt. Althans ik weet het niet. Misschien had dat wel het geval moeten zijn, maar het is niet zo. Ik weet dat hij graag piano speelt. Dat dan weer wel.
Columns
-
-
In de treinsoort die om raadselachtige redenen `Sprinter’ wordt genoemd, zijn in de 1e klas de stoelen blauw, in de 2e klas rood. Dat is het verschil. Ik heb een OV-chipkaart 1e klas, dus ook in de Sprinter weet ik wat mijn plaats is.
-
Gisterochtend liep ik al vroeg over de vrijmarkt in mijn eigen buurt. Het hagelt niet, het regent niet, de zon schijnt. Wel is het koud. Dat zegt iedereen ook de hele tijd: `Wat is het koud.’ Die woorden worden telkens vrolijk uitgesproken, want alle feestgangers zijn blij dat h... lees meer
-
Toen ik deze week iets las over sociale dienstplicht, waarvoor sommige politici pleiten, dacht ik uiteraard even aan de militaire dienstplicht, alweer lang afgeschaft. Ik ben daarvan vrijgesteld en was tot ik-weet-niet-meer-wanneer `buitengewoon dienstplichtige’, alleen oproepba... lees meer
-
In de kranten die hier thuis liggen, sla ik het weerbericht altijd over. Ik ben geïnteresseerd in de toekomst, soms verheug ik me erop, maar hoef niet te weten wat voor weer het dan is, want wat verandert dat aan die toekomst? Ja, het zou kunnen dat ik stop met mijn voornemen er... lees meer
-
Paar dagen zag ik bij een klein stadsgrasveldje twee mannen staan. Ze lieten hun erg grote honden uit. Of andersom. De mannen hadden een logge uitstraling. De een rookte een sigaartje, de ander een sigaret. Ze hadden trainingspakken aan die op de groei waren gekocht, terwijl het... lees meer
-
We lopen naar het huis van een vriendin die jarig is. Een van ons zegt: `Denk erom, niet over Jan-Piet beginnen!’ Jan-Piet is de ex van de jarige vriendin. Als ik later op de avond met de jarige sta te praten, vraag ik nonchalant: `Zeg, heeft Jan-Piet nog iets laten horen?’
-
Prince was een groot kunstenaar en als zo iemand dood gaat, wordt de wereld meteen een beetje lelijker. Ik heb even gezocht of ik nog muziek van hem in huis had, maar kon niets vinden. Allemaal verdwenen tijdens Grote Opruimingen. Dan val ik ook maar met de deur in huis: ik heb... lees meer
-
We zijn nog steeds de grote spaarders van Europa. Is onderzocht. Ook waarom: we voelen ons dan veiliger en zekerder. Voel ik me dat? Raar dat ik me niet kan herinneren dat ik mezelf die vraag stelde. Of ik me veilig en zeker voel, nu ik dus iets gespaard heb. Dat heb ik trouwens... lees meer
-
Als ik ergens te laat kwam, gebruikte ik nog nooit de smoes: `De brug stond open.’ Terwijl het toch zo’n mooi Hollands zinnetje is waarin een vertraging zit waaraan niemand iets kan doen.
-
Vorige week hoorde ik op de radio een programma dat ging over hoe mensen elkaar beledigen op Twitter. Officieel zit ik daar ook op, maar ik doe er al zes jaar niets mee.
Gast was Victoria Koblenko, onder meer actrice. Ze is afkomstig uit Oekraïne en had in de dagen rond het... lees meer -
Op mijn rijbewijs staat het: in juli 2005 deed ik met succes rijexamen. Nu weet ik niet meer of dat de zesde of de zevende keer was. Wel dat de dag erop mijn theoretische rijbewijs zou verlopen. Het was dus belangrijk dat ik ook in de praktijk slaagde. Die theorie was me immers... lees meer
-
Altijd als ik een interview lees met de topvrouw van PostNL, Herna Verhagen, voel ik optimisme dat ik daarvoor niet kende. De foto die erbij afgedrukt staat, helpt ook enorm: de zomerzon is in haar neergedaald. En onder de topvrouwen heeft ze de beste topvrouwenlach.
-
In de wachtkamer van de tandarts raak ik in gesprek met een vrouw die ik ontzettend goed gelukt vind. Als je dit soort dingen zegt of opschrijft, zijn er mensen die bedenkelijk kijken. En ik weet niet waarom. Ik bedoel er niets vervelends of ranzigs mee, integendeel. Zij begon t... lees meer
-
Als je ziek bent, wil je beter worden. En als je dan beter bent en iemand vraag hoe het gaat, zeg je `Goed’. Beter dan goed hoeft niet. Bij bedrijven en instellingen is dat anders. Als het goed gaat, moet het beter, waarschijnlijk om te voorkomen dat het over een tijdje weer min... lees meer