Interessant dat veel hoger opgeleiden niet horen bij de 700 duizend sporters die na corona zijn afgehaakt. Veel jongeren tussen 13 en 18 wel. Die hebben geen zin in regelmatige training en verplichtingen als wedstrijden. Beetje verontrustend.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Piano
Het is vreemd, maar zo’n avontuur als de Franse president is aangegaan, met de goed gelukte actrice Julie Gayet, is hier nooit aan de orde. De burgemeester van Maastricht tel ik even niet mee. Ik bedoel het groter en intenser. Waarschijnlijk slecht van me, maar ik zou het verfrissend vinden. De saaie boel wordt een beetje opgeschud. De mens achter een bewindspersoon wordt zichtbaar. Het gebeurt natuurlijk wel, maar het lijkt niemand echt te interesseren. Als destijds de CDA-top onder leiding van de heer Lubbers ergens ging confereren (`de neuzen moeten weer dezelfde kant op staan’), in een hotel of conferentieoord, nou dan was het bal, om het zo maar eens te zeggen. En dan niet met actrices of meisjes van ballet. Het is bekend, journalisten weten het, maar niemand doet er iets mee. Ik houd van beschaving, maar soms kan leuk lawaai onze alledaagsheid even laten kantelen. Ja, toen Lubbers in billen kneep werd dat nieuws, wat ook kwam omdat het hier een overzichtelijke handeling betrof. Nederlanders snappen hoe het gaat, in billen knijpen. Maar goed, Frankrijk is een ander land. Met een ander temperament. Iedereen had vroeger wel een oom die rode wangen kreeg als hij het woord Parijs alleen maar hóórde. Graag denk ik terug aan voormalig president Chirac. Hoe hij een simpele handkus optuigde! Van onze premier weten we niet eens of hij op mannen of vrouwen valt. Althans ik weet het niet. Misschien had dat wel het geval moeten zijn, maar het is niet zo. Ik weet dat hij graag piano speelt. Dat dan weer wel.
Columns
-
-
`Ja, goedemorgen zonder zorgen!’ roept de glazenwasser als ik hem goedemorgen heb gewenst. Het is nog vroeg op de dag, hij staat in de tintelende ochtendzon zijn werk te doen. Op een ladder mag niet van de overheid, hij heeft een lange stok met aan de bovenkant een wasborstel. H... lees meer
-
Goed en ook pijnlijk haar naam weer eens tegen te komen, mevrouw Khadija Arib, oud-Tweede Kamervoorzitter. Beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag verdween ze van het toneel. Haar eigen keuze, ze was te gekwetst om nog te kunnen functioneren. Er waren anonieme klachten gekome... lees meer
-
`Even horen hoe het met je gaat.’
Soms valt alles samen. Nou ja, alles? Véél: ik zit een artikel over telefoonangst te lezen, dat je zelfs een cursus kunt volgen als je over die angst heen wilt komen, en dan gaat de telefoon: `Even horen hoe het met je gaat.’
Ik probee... lees meer -
Net als vorig jaar word ik in deze eindexamentijd niet meer lastiggevallen door angstdromen die zich min of meer levenslang hebben voorgedaan. Dromen waarin ik tijdens het examen niets maar dan ook niets meer wist, niet eens hoe ik heette of wat ik daar deed. Of de functionaris... lees meer
-
Afgelopen dagen hoorde ik in radiospotjes de vraag: `Wat deed jij tijdens de Koude Oorlog?’ Mij was nieuwe belangstelling ervoor ontgaan, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat ik aan het begin van de Koude Oorlog ook niet deed. Als kind in de jaren van de wederopbouw had... lees meer
-
Eerder deze keek ik het voor de zekerheid een paar keer na, maar morgen is het toch echt Moederdag. Normaal word je door advertenties gewaarschuwd dat het weer zover is. Je leest wat er te koop is `voor de allerliefste moeder’. Dat stoorde me altijd fel, dat getut over de allerl... lees meer
-
Al vaak probeerde ik het te begrijpen, maar het lukt niet. Paar dagen geleden scheurde ik een foto uit een krant. Daarop zijn wetenschappers in witte jassen te zien. Ze hebben stokjes vast waarop stukjes vlees geprikt zitten. Een ruikt er secuur aan, de andere praat erover tegen... lees meer
-
Als je niet graag over het weer praat, heb je het best moeilijk. Bijna iedereen wil dat. Ik probeer dat te begrijpen en dat doe ik natuurlijk ook, maar met dat begrip kan ik niets. Er is wel onderscheid tussen goed en slecht weer, als gespreksonderwerp, bedoel ik.
-
Op de hoek van de straat staat een bestelbus met zo veel reclameteksten erop dat ik er even naar toe moet om die in alle rust te lezen. Is een afwijking, misschien een ziekelijke: ik wil alles tot me nemen wat zich binnen mijn gezichtsveld voordoet. Soms lukt het niet, ben ik bl... lees meer
-
De Engelse keuken is tragisch, zo tragisch dat die ook een zekere mate van ontroering veroorzaakt. Als ik er ben, ga ik me niet aanstellen en doe gewoon mee en eet tussen de middag uit een krant melige, in oud vet gebakken frites met iets daarbij waarvan het best kan dat het ooi... lees meer
-
Graag was ik vandaag in Londen geweest. Ik heb niet veel met koningshuizen, maar houd wel van monarchistische gekte. En we weten: in Engeland kunnen ze er wat van. De mokken zijn al uitverkocht. Die mokken zijn doorgaans erg lelijk, maar dat is juist goed.
-
In de jaren zeventig lagen op veel salontafeltjes boeken van Erich Fromm, een Duits-Amerikaanse psycholoog en filosoof die ineens erg populair werd. Beroemd boek: Liefhebben, een kunst en kunde. Alleen al over die titel konden we niet ophouden. We lazen het op volle kra... lees meer
-
In mijn kindertijd hielden mijn ouders de boeken over de oorlog een beetje bij me weg. Ik schrijf `een beetje’, want ik zag ze natuurlijk wel staan, hoog in de boekenkast. Ik heb het nu over de tweede helft van de jaren vijftig.
-
Er zijn berichten die ik alleen maar signaleer zonder dat ik me erin verdiep. Dat doe ik niet omdat ik denk: dat zie ik tegen die tijd wel. Wat ik met `tegen die tijd` bedoel, weet ik niet.