De meeste reclameboodschappen waaien langs me heen. Niet dat ik ongevoelig ben voor prikkels van buitenaf, maar ik hoor meestal wel wat er gezegd of gezongen wordt zonder dat het doordringt waar het precies over gaat. En als dat wel het geval is, doe ik er verder nauwelijks iets... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Piekfijn
Nog steeds heb ik ook een vaste lijn. Zo heet dat: vaste lijn, een ouderwets telefoontoestel met een draad eraan, aangelegd door een monteur die zei dat `alles piekfijn in orde’ was toen hij zijn werk had gedaan. Die woorden gonsden die dag dikwijls aangenaam door me heen, piekfijn in orde. Graag wil ik dat zelf ook zijn, maar ik besef heus wel dat er nog een lange weg te gaan is. Ik ben ook benieuwd hoe ik me voel als ik die `staat van zijn’ heb bereikt. Wat me ook interesseert is hoe ik die dan in stand ga houden. Waarschijnlijk wordt er in mijn omgeving dwingend de moeilijkste vraag van alle vragen gesteld, namelijk: `Is er iets?’. Uiteraard voel ik me dan meteen minder piekfijn in orde. Goed, de vaste lijn. Daar gaat het nu over. Daar word ik bijna nooit meer op gebeld. Eigenlijk alleen nog maar door mensen die iets van me willen wat ik niet wil, een abonnement op een onduidelijke voorziening, een fantastische begrafenis, dat soort dingen. Ik neem maatregelen tegen dat gebel, maar die helpen niet. Dus als het ouderwetse telefoontoestel gaat (zo heet dat nog altijd: de telefoon gaat), ben ik onmiddellijk geïrriteerd. Als ik dan iemand aan de lijn krijg die niet iets van me wil wat ik niet wil, maar een vriend of kennis, vraagt die: `Is er iets?’ Maar meestal moet ik dus plechtig zeggen dat ik geen tijd heb een aanbod te bespreken en vervolgens verbreek ik woedend de verbinding. Van die woede heb ik daarna minstens een uur behoorlijk last. Ik wil immers zo min mogelijk woedend zijn. Daar heb ik recht op.
Columns
-
-
Feestverlichting! Sinds januari heb ik er niet meer aan gedacht. Nu loop ik door een smalle straat waar twee mannen van de gemeente werkzaam zijn, een op een kleine oranje hoogwerker. De feestverlichting heeft de vorm van een pakje met een rood lint eromheen gestrikt. Het laatst... lees meer
-
Toen ik gisterochtend om een uur of 7 mijn sportkleding aantrok (nu lijkt het net alsof ik deze woorden stoer opschrijf, wat niet zo is), vroeg ik me af hoe het ook alweer zat met de wintertijd. Willen we die nu wel of niet? Er was een discussie over, maar die heb ik niet gevolg... lees meer
-
Gisteren las ik een interview met de vrouw die met TomTom begon, Corinne Vigreux. Ze zegt dat ze met haar uitvinding duizenden huwelijken gered heeft. En dan doelt ze op de harde ruzies onderweg over hoe te rijden. Maar ze zal ook weten dat er mensen zijn die het beter weten dan... lees meer
-
Doe je iets niet goed als je de Dikke Ditz cadeau krijgt? Ik bedoel natuurlijk de nieuwste versie van Hoe hoort het eigenlijk? van Reinildis van Ditzhuyzen, een naam die je meteen verbindt met goede manieren. Ik heb eerdere edities niet gezien, ben ook niet razend nieuw... lees meer
-
Toen ik gistermorgen rond 7 uur de vuilniszak buiten zette, zei ik nors tegen mezelf dat het ook best wat later kon. De vuilniswagen komt meestal in de tweede helft van de ochtend, maar ja, ik denk altijd: gedaan is gedaan. En bovendien kan het best dat de ophaaldienst ineens ee... lees meer
-
Misschien was het al bekend, maar ik kende het woord niet: geheugenkoor. Zo’n koor bestaat uit dementerende ouderen die liedjes uit hun jeugd zingen. Ik heb me er even in verdiept, het heeft geen therapeutisch doel, of toch: het is ontspannend, mensen beleven er plezier aan. Som... lees meer
-
Goed te lezen dat de NS de afgelopen jaren in de herfst beter presteerde dan voorheen. De NS stelt dat zelf vast. Toen ik dat in de krant zag staan, voelde ik lichte bezorgdheid. Het is een evaluatie die makkelijk tot verslapping kan leiden. We kennen het ook van onszelf: iets g... lees meer
-
Vandaag is mijn moeder jarig. Twee jaar geleden overleed ze, maar toch blijft ze op 2 oktober jarig. Waarschijnlijk een van de eerste data die ik onthield. Na mijn eigen verjaardag natuurlijk. De meeste vaders en moeders blijven altijd jarig.
-
Donderdag of vrijdag hoorde ik het op de radio, een nieuwsbericht: Felix Meurders weg bij Spijkers met Koppen. Wegens te oud. Daarna las ik het ook in alle kranten. Er is dus iets met die gang van zaken, wat blijkbaar veel mensen vinden.
Felix Meurders is 72. Ik luister so... lees meer -
Aan een vriend vroeg ik of hij het landelijk meldnummer wist. Hij keek me vragend aan. Hij is een vriend die van heldere formuleringen houdt. Alleen landelijk meldnummer zeggen, is nogal vaag. Ik zei dat ik uiteraard het nummer bedoelde dat je moet bellen als je een verward pers... lees meer
-
Mijn huisarts bezoek ik soms met een onduidelijk kwaaltje. Meer het gevoel dat er iets is. Heb ik vaker dan niet zo lang geleden. Dat mijn huisarts iemand is die je graag ziet, heeft hier ook mee te maken. Ze neemt me altijd serieus, serieuzer dan ik zelf doe. Dat laatste komt d... lees meer
-
Staat er nu helder: het is verboden `om tijdens het besturen van alle voertuigen (dus inclusief de fiets) een mobiel elektronisch apparaat vast te houden’. Twee verantwoordelijke ministers hebben het voorgesteld. Ik weet niet of iets voorstellen en een voorstel in onze politiek... lees meer
-
Wat ik helemaal niet wil, is haast hebben. Toch is dat vaak het geval en bijna altijd mijn eigen schuld. Behalve als ik haast heb door vertraging van bijvoorbeeld de trein. Maar ook dat is mijn eigen schuld. Had ik maar niet moeten verwachten dat ik door de trein te nemen ergens... lees meer
-
15 jaar geleden volgde ik langdurig rijlessen. Na een jaar moest ik van een gewone auto in een automaat gaan rijden. Er kwam ook een nieuwe lerares en die zei toen ik was ingestapt: “Ik krijg altijd de speciale gevallen.” Ik vroeg wat het speciale aan mijn geval was. Ze antwoord... lees meer