Het kan goed zijn dat we weer eens of voor het eerst nadenken over wat essentieel is en wat niet. Voor ondernemers vind ik het erg, maar zelf ben ik blij dat tuincentra als niet-essentiële winkels bestempeld zijn. Soms moet ik erheen en de nacht ervoor kan ik van tegenzin... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Pleister
Misschien zijn op televisie programma’s over auto’s nog wel te doen, want dan zie je ze tenminste en ook de omgeving waar ze doorheen rijden, maar op de radio hebben ze op mij een erg saaie uitstraling. Ik luister er soms naar in de auto. Kan wel een andere zender opzetten, maar dan ben ik de vorige kwijt, en ik heb een nogal antiautoritaire autoradio, wat hij van mij heeft. Soms hoor ik iets waarvan ik opkijk. Onlangs bijvoorbeeld een autoprogramma gepresenteerd door twee mannen die elkaar niet laten uitpraten. Het ging over een auto zonder dak, dus niet met een open dak, nee, zeg maar een sportauto. Zo noemden ze die niet, ze hadden het over iets wat ik vergeten ben, doet er ook niet toe, een van de mannen zei dat `een echte kerel’ natuurlijk niet in zo’n auto ging zitten. Op dat moment reed ik door een betoverend duingebied en had best zin in zo’n auto: wind in je haar, rommelige geliefde naast je en dadelijk op een duintop picknicken met zachte witte wijn en broodjes koude kip en krab. Wat mankeert er aan mij dat ik even een vluchtig verlangen naar zo’n voertuig voel? Hoezo ben ik dan geen echte kerel? Uiteraard begin ik ook koortsachtig te denken over het wezenlijke van een echte kerel. Daarbij word ik geconfronteerd met mijn eigen auto waarin ik dus zit terwijl ik het programma beluister. Daarin kan nauwelijks iets open en na een conflict met een raar paaltje heeft hij een grote pleister op zijn kont. Wat voor soort man maakt deze auto van me? Hoor ik nooit iemand over. Zal niet voor niets zijn.
Columns
-
-
Nog even terug naar maandag, een maandag die we volgend jaar misschien een tijdje historisch zullen noemen, vooral vanwege de vraag: “Wat hebben we nog nodig?“ Belangrijke vraag. Ik heb het nu niet over het koopgedrag dat shoppen heet, benauwend woord en benauwend gedrag.
-
Waar ik niet bij stilstond, is het belang van de kerstborrel. Op het werk dus. Ik citeer de organisatiepsycholoog Kilian Wawoe: “Voor veel mensen is informeel samenzijn met collega’s, zoals een skivakantie of kerstborrel, het mooiste moment van het jaar.” Als zzp’er heb ik geen... lees meer
-
Eergisteren zette ik het praatprogramma Beau aan, want ik wist dat een deel van de uitzending gewijd zou zijn aan een prominent partijlid van D66 die zijn handen niet thuis had kunnen houden. Sigrid Kaag zou hierover iets verklaren. Gelukkig was ook politiek deskundige Floor Bre... lees meer
-
We zeggen vaker tegen elkaar dat het allemaal `wel saai’ is. Omdat er niets, bijna niets mag. Tijdens de eerste lockdown leek het alsof we daar minder last van hadden, maar toen was het nog nieuw. We hadden onze handen vol aan het bedenken van oplossingen. Nu heeft de overheid o... lees meer
-
Handig ben ik niet. Praktisch handig, bedoel ik. Komt deels door mijn moeder. Zij was gewend aan mijn vader die ook niet handig was. Daarom zag ze liever niet dat hij een kleinigheidje repareerde. Toen ik opgroeide en er iets kapot ging, pakte ze het snel uit mijn handen, bang d... lees meer
-
Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.
-
Zo nu en dan hoor je dat agenten door supermarkten patrouilleren om mensen die geen mondkapje dragen, op de bon te slingeren. Ik heb hier al eens bekend dat ik het niet erg vind om vanwege een kleine overtreding te worden bekeurd. Graag als wielrijder.
-
“Hoe gaat het?” vroeg mijn zusje toen ze me veertig jaar geleden op 9 december belde om me te feliciteren me mijn verjaardag. Ze was er érg vroeg bij, ik wist nog niet hoe het met me ging en vond het trouwens raar dat ze dat vroeg, want dat vroeg ze nooit.
“Hoezo?” vroeg ik... lees meer -
Gisterochtend omarmde ik een herinnering die ik had weggestopt. Kindertijd, Nijmegen, 6 december, ook een zondagmorgen, de cadeaus stonden rond de kachel. Hoe oud ik was, weet ik even niet, maar wel dat ik niet meer geloofde in Sinterklaas. Mijn zusje wel en voor haar speelde ik... lees meer
-
Zin in een ouderwetse sinterklaascolumn, want het blijft een magische dag, 5 december. Of magisch de juiste typering is, weet ik niet, ik heb zo gauw niet iets anders paraat.
-
In het rijtje mogelijkheden voor kerstgezelligheid zie ik ook staan de buitenlunch. Ik lees hier en daar uitgewerkte plannen: hoge tafels, terrasverwarming, overdekkingen. Goed bedoeld is het, veel mensen willen toch iets aan Kerstmis doen en blijkbaar lukt dat niet in klein gez... lees meer
-
Helaas heb ik vaak last van schaamte, geen zware, lichte. Vooral in het openbare leven. Voorbeeld: op de groente- en fruitafdeling van de supermarkt zoek ik naar kaki’s. Niet iets wat ik dagelijks koop en ik weet even niet wat een kaki ook alweer is. Maar ja, staat op het boodsc... lees meer
-
In principe wil de overheid helemaal geen boetes uitdelen als we geen mondkapjes dragen. Bedenk ik niet zelf, maar zegt onze premier. Hij vindt het belangrijker dat we elkaar aanspreken op ons wangedrag. Dus dat je in de supermarkt zegt: “Mevrouw, u weet toch dat u een mondkapje... lees meer
-
Hoe het kwam, geen idee, maar toen ik gisteren in alle vroegte naar de fitnessclub liep, bleek ik me er sterk van bewust dat het de laatste dag van november was. Het ochtendlicht leek voor een tijdje te zijn vertrokken, naar het zuiden, om eind januari voorzichtig terug te keren... lees meer